Görkəmli gürcü şairi, nasiri və publisisti Davit Şemokmedelinin minimal poeziya nümunələri müasir gürcü ədəbiyyatında yeni bir çalar kimi qəbul olunur. "Ucalıq", "Sükutun səsi", "Payıma düşən səma", "Solğun mənzərələr", "Sözlərdən o yanda" və "Quşlar qışda niyə ağlayır" kitablarının müəllifidir. Gürcüstanın "Davit Ağmaşenebeli", "Qalaktion Tabidze", "Nİko Lortkipanidze" və İvane Maçabeli" mükafatları laureatıdır.
***
Ey uca asiman,
Sən də təhlükəsiz deyilsən demək, -
Dünən qırğı keçdi göyün üzündən...
***
Günəş batsa da
Mənim evimin qənşərində
İşıq saçırdı qar çiçəkləri.
***
Sevib-seviləndə
əllərim çatırsa asimanlara,
demək, göy sən deyən uzaq deyilmiş.
***
Mən neçə misra pozmalıyam ki,
Səni bircə sözün içində tapım?..
***
Köhnə zirzəmiyə düşən şəfəqtək,
Düşdü ürəyimə sənin gözlərin...
Zirzəmi necə də gözəlmiş, gülüm.
***
Mənim yuxusuz gecələrimdən
Sənin əbədi yuxuna qədər
Neçə bahar, neçə qış var,
Ay ana!
***
Ananın gəlişi, ayaq səsləri -
Ürək döyüntüsüdür sanki Tanrını...
***
Kəndimin cığırı,
Aparırsansa,
Apar, apar məni uşaqlığıma,
Məzarlığa tərəf niyə dönürsən?..
***
Evə qayıtdım,
Məlum oldu ki,
Heç vaxt, heç yana
Getməmişəm mən.
***
Hayana üz tutub gedirsiz, quşlar,
İsti ölkələrə çatana qədər
Siz mənim buludlu asimanımı
Qət etməlisiz.
***
Gül-çiçək içində
Gördüm mən səni,
Cəh-cəh vuran quş...
Amma bilmədim
Kimin üçün oxuyurdun sən o nəğməni...
***
Səmadan vətənin qəmi yağırsa,
Yağışdı demə,
O qəm damlaları qəlbə damırsa,
Nə xoşdu demə.
***
Bax, orda tər çiçək durub tək-tənha,
Günəş o çiçəyin kölgəsini
Doğdu bu səhər.
Gecə
Günəş hamı üçün günəşdir, amma
Mən heyran olmuşam işıldaquşa.
***
Əyilib tər çiçək dərmək istədim,
Əlimdən sürüşdü çiçəyin tağı,
Yalnız uşaqlıq xatirələri
Qaldı əlimdə.
***
Heç vaxt analığım olmayıb deyə,
Anam bu dünyadan elə köçdü ki,
Bilmədim mən onun qədrini, Allah.
***
Sənin həyatında qadın qəflətən
Tozanaq qaldıran bir çovğun kimi
Hər şeyi alt-üst eləməyibsə,
Demək, bu dünyada yaşamamısan...
Məhəbbət
Həyatın mənası elə odur ki,
Boşluqlar
İlahi işıqla dolsun.
***
Özümdən çıxanda sən küsmə məndən,
Bahar gecikəndə günün də üzünə
Ağ olmuşam mən.
***
Qonşunun bağından oğurladığımız
Meyvə qədər şirin və dadlı idi
O gecə, gülüm...
***
Bar gətiribsə,
Hər şey bəllidir.
Yarpaqlarının xışıltısından
Tanınmaz ağac...
***
Danışa biləndə sənin gözlərin
"Sevirəm" sözünü demədi mənə.
İndi hisslərimin məzarlığında
Hər səsə karam...
***
Şair öləndə,
Bir dərd çəkəni ölür dünyanın.
Bax, buna görə də dərd ağırlaşır.
***
Yad -
Şair varlığının açarıdır
Bu söz əzəldən…
***
Həyat
Doğrudan da haqlılığına
Həm özünü, həm də özgələrini
İnandırmaqdır…
***
Ömürlə ölümün arasındakı
Bu körpü ki var,
Zülmətdə sayrışan şəfəq kimidir...
***
Nifrəti dəf edib, dəfn elədin sən,
İndisə əndişə bürüyüb səni,
Deyirsən nifrətsiz
Sevgi-məhəbbətim yaşayacaqmı?
***
Məktəb partasında qoyub getdiyin
O tər gözəllik
Qar kimi əriyib, xəbərin varmı?
İçimi göynədir inişilki qar...
***
Eh, adın bahardı,
Amma gəlişin
Soldurur bağımın çiçəklərimi...
***
Köhnə niqablarla vidalaşmaq faciə deyil,
Elə bil, bezdiyin oyuncaqları
Atdın ki, gedib təzələrini
Alasan sabah…
***
Mən səni axtardım... axtardım, tapdım,
Odur ki, tapanda sən tək deyildin,
Yalqızlığın da yanında idi.
***
Sən ki bülbülün nəğməsinə də
dodaq büzürsən,
Mənim için-için ağladığımı
Eşidərsənmi?!.
Orijinaldan tərcümə: İmir MƏMMƏDLİ
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
