Yalqızlığım
İlıq bir su kimidir içimdə yalqızlığım,
Yalqızlığım, ruhumda uzaq bir səs kimidir.
Hər sabah üfüqlərdən mavi mahnılar gəlir
Və hər sabah ürpəşir içimdə yalqızlığım.
Günəşim aydan sarı, sabahım dünəndən çətinsə
Sarsın artıq ömrümü tunç şamdanların hisi.
Üşüyən əllərimdən tutmalıydı birisi,
Əgər mənim gözlərim onları görmürsə.
Bir şüşənin arxasında açılır güllərim,
Hovuzum par-par... yuyar baxışlarımı.
İşlər təmiz ziyalar suya naxışlarımı;
Ruhumun dünyasından əsər təxəyyüllərim.
Röya rüzgarlarında bir yarpaq yalqızlığım,
Düşüncəm bir neydir ki, ürpərir pərdə-pərdə.
Bəlkə bu misralarım əsəcək könüllərdə,
Fəqət hər kəsdən uzaq qalacaq yalqızlığım.
Məndən sənə
Məndən sənə nə qala bilər.
Düşüncələrim deyil,
O ağılın.
Çiçəklərim deyil,
O təbiətin.
Əsərlərim deyil,
O insanlığın.
Nəfəslərim deyil,
O azadlığın.
Məndən sənə
Sevgim qala bilər
O, heç kesin deyil,
O, ancaq sənin.
Geri verilən
Yaxşı, alın, sizin olsun,
Daha istəmirəm.
Bu əl, bu ayaq
Bu duyğu, bu düşüncə
Sizin.
Daha istəmirəm.
Budaqlarda göylərdə sularda
Acılarım bir çırtmayla yuxusuz.
Bəlkə, anlarlar məni
Sevindirirlər, ümidləndirirlər, amma
Sizin,
Daha istəmirəm.
Ta uşaqlığımdan bəri
Yanımda yeriyən,
Sevəndə, acanda,
Danışanda, yazanda hiss etdiyim sey
Sizin,
Daha istəmirəm.
Gecə zil qaranlıqlar böyüyür,
Alır qayğılarımı yollarda.
Alır gözəlliyini dağlardan
Yaxşı, sizin olsun bu doldurduğum boşluq,
Sizin,
Daha istəmirəm.
Hamısı: daş, torpaq, orman, dəniz,
İşıqsızlığını yaşadığım varlıq,
Yoxluğunda acılarını çəkdiyim ölülər,
Hamısı, hamısı
Sizin,
Daha istəmirəm.
İçəridən keçən yol
İçəridə günəş doğmaz ki,
Qaranlıqdır sürüb gedən.
Büsbütün sönmüşdür işıq,
Yeni günəş parıldayır keçmişdən.
Halbuki gecə Ayla doludur,
Nə üçün qımıldamaz damda?
Gedib-gələn, yeriyən yox,
Yol tək, arzu dar otaqlarda.
Tənhasınız, içinizdə bir yüksəliş,
Duyulur, bəlkə, bilirsiniz
Bir ordudur ümidsizlik,
Siz bayraqdar kimisiniz.
Yoldur - ürəkdə parlayan,
Yoldur - gerçəklərin izi.
Yoldur - yüzillər keçsə də
Yoldur - yoldaş edən bizi.
Tənha
Mən öləcəm, kimsə seyr etməsin,
Günəş və düşüncələr içində.
Soyunacağam paltarımı və xatirələrimi
Bir səmalar səssizliyində.
Və məhzun əllərimlə,
Günəş və düşüncələr içində
Nəsibimi bir kənara qoyub.
Köhnə mahnıları oxuyarkən,
Dağlarda atəşlər yandırıb.
Kimsə seyr etməsin, eşq və sonsuzluq,
Qərib məzarlıqlar arasından gedəcəyəm.
Ətirli sularla yuyularaq
Qaranlıqlarda zövq alacağam.
Yer üzü sayqısı
Atalarıma min sayqı,
Min təbrik.
Çatmışam Budapeştə, İrəvana, Misirə mən.
Sevmişəm ancaq.
Atalarıma min sayqı,
Min təbrik.
Ayırmamışam
Qaradərilini qızıl saçlıdan.
Atalarıma min sayqı,
Min təbrik.
Mən də ölkələr almışam Şərqdən Qərbdən,
Amma sömürməmişəm.
Mənim heç rəsmim olmasa
Mənim heç rəsmim olmasa,
Olmasa və görünsəm
Yalnız düşüncələrdə,
Yazılarda yalnız.
Tutmasa məni qaralar, ağlar,
Dağın, daşın ulu yoxluğunda.
Dönüb dursam sadəcə
Günəşlə bir.
Bir gecə yarısı
Yatarkən
Diksinir uşaqlar, ölülər, qızlar -
Yeməsin məni işıq.
Mənim heç rəsmim olmasa
Yerisəm,
Yerisəm,
Son yaşayanlaradək.
Özümə
Yatırtma məni,
Kainat kimsənin deyil,
Qoy,
Parıltımda qalım.
Uçurtma məni
Gözləri balaca sərçələrdən kənara,
Qoy,
Ağaclarla qalım.
Salma məni
Daş binalarına düşüncələrin,
Qoy,
Sevgitək qalım.
Gəzdirmə məni,
Yazı deyilən bu əyi-üyrü cızma-qaralarda,
Qoy,
Yazılmamış qalım.
"Haydi" kitabından:
Söz oğrusu
Şeir yazarkən
Elə bil oğurlayıram
Aydınlığı
Böyük bir qaranlıqdan.
Qara sevda
Bu gecəmdir
Qaranlıqda
Səni
Gözləyən.
Bölünmə
Təbiət ikiyə bölmüş bizi
Qadın-kişi
Biz ikiyə ayırırıq özümüzü günün sonunda
Aldadanlar - aldadılmışlar.
Qaranlığın hərəkəti
Mənə bənzəyir
Mənim səssizliyimə
Bu Qatar, bu uçaq, bu gəmi
Gecə içində irəliləyən.
İkinci həqiqət
Ağıl
Daxili
Gözümüzdür
Kirpiksiz.
Uzaqda
Gələr gedər
Səhərədək
Mənim yuxusuzluğum
Sənin gözəlliyinə.
Bakıda oyanmaq
Türkcə səslər gəlir yollardan
Qaranlığı yox edir Türkcə işığı.
Bir az İzmirə bənzər,
Bir az İstanbula,
Dənizlə dağ qarışığı.
Daha mavi, daha ağ
Bakıda oyanmaq.
Kimisi gedər sənə doğru,
Kimisi gedər çörəyinə,
Onlar sənin doğma qardaşlarındır
Yaratmaqdadırlar gözəlliyini günün
Tanımadınmı yenə.
Böyüyən, böyüyən bir budaq,
Bakıda oyanmaq.
Səslənir radiodan mahnılar,
Bir budaqdan axar dilin.
Qovaqlarla, çinarlarla, ardıclarla,
Təbiətin eşiyinə
Daşar yaşılın.
Ta içindəki yarpaq
Bakıda oyanmaq.
İki olursan burda, iki vətənin olur,
İlk dəfə, ilk kəz,
Çağların söylədiyi nağıllardan uzaqlaşırsan,
Ölümdən sonrakı diriliş var ha,
Artıq sənə gərəkməz.
Həm yaxın, həm uzaq
Bakıda oyanmaq.
***
Yox edilməz
Nə qədər ki, dünyada türk var,
O qədər də var olacaq
Tük Dil Qurumu.
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
