Dilək Özkan - İzmirdə anadan olub. İlk şeir kitabı "İçərisində Bir Uçurum" Mühür Nəşriyyatı tərəfindən 2015-ci ilin noyabrında nəşr edilib. İkinci kitabı "Həyatın bir neçə hissəsi" 2018-ci ilin dekabrında Kaos Uşaq Parkı Nəşrləri DIP seriyasından nəşr olunub. Şeirləri bir çox jurnal və qəzetlərdə dərc edilib.
Xarıbülbül
Səsim suya düşsə
əllərim boşluğa
çirklənib qaça-qaça
bir çayın maviliyində təmizlənsəm.
Xarıbülbül od tutub deyirlər
Qarabağdan, Şuşadan
Tökülür ağrılar gülün yaddaşına
Yanır çox sərin otaqlarda yuxular.
Elə belə yadıma gəlirsən
özümü itirirəm, "dəyməz" - deyirlər
öpüb-oxşayıram dünyanın inciyən yerindən.
.jpg)
Getdim, gəldim
İncidilən sular uzun-uzadı kədərlərə qarışır,
Gecədən suda saxlanılır quruyan xatirələr.
Kədərlər də köhnəlir səhərsizlikdən
Gizlənib köksümdə bayramlar.
Və mən çox şeyləri həmişə gecikdirmişəm,
Çatlaq bir boşqabın solan üzünü
Gülləri quruyan bir güldanı
İtimin qabağına qoyduğum suyu
Dünyanın bir əlçim ümidini gecikdirmişəm.
İnsan nələr yaşamır axı,
Hara baxsaq içi boşalan ürəklərin cəmi
Duyğular da yorula bilər, əlbəttə.
Quşları yaralı bir şəhərin bulvarında
Qadınlar güllərin tikanlarından öpəndə
Uşaqların ovucları göyərçin intiharıdır.
Getdim-gəldim bir güllə ilə bir tabut arasında
sahilsiz küləklərin uçsuz-bucaqsızlığı
əllərim, əllərim sürüşəndə bir dağ yamacından
kim tərk edəcək sabaha bağışlanan həyatı.
Xrizantem sancısı
Bilirəm yarımçıq qalan işlərin ağrısını
Ucsuz-bucaqsız suları yoxlamaq
bir tükənmişlik qazanıram... susqunluğumdan bir pay
həyatdan qoparıb qəlb uçurumuna yamamışam
sözlərin sınıq axşamını.
Oturub ağlayır gəncliyinə bir qadın
dövrün çürük davamlı biqeyrətliyinə
dayanmadan silir xalçaya tökülən dünyanın dəhşətini
ovuduram, sığallayıram sonra Bəyoğlunda
küllərini qucaqlayan anaların şənbə əllərini.
Ağrının kölgəsinə sığınır salfetka satan qız uşağı
köksündən yüksələn fəryadın səssizliyindən...
tənhalığını damcıladır gecənin çiçəkləri
boyası təmizlənən bir həyatın bədəninə baxır
nəfəs alır, incəlir saçları
dodaqları qırmızıya boyanan bu dövrdə.
Neçə kainatın kədərini yığışdırdım boşluqdan
çay da dəm almayıb bax,
dərin bir kədər yağır pəncərədən
buna görə intihar edib içimin tanrıları
deyirlər ki, insanın yarası köhnəlib qaysaq bağlayırmış
hara gedirsən get özündən
içindəki sancı həmişə xrizantem.
Dante
Sahilinizdən payız keçdi, görmədiniz,
gizlininizdən səhər
üzünüzün bir tərəfi gecə idi.
öpülməmiş bağçalardı bir tərəfi
qədim kitablar arasında quruyan
kədər qoxuyur indi
bütün güllərin ağzı.
qumların üstündə xəyalpərəst bir sentyabr
bədəninə məna qatan günəşə səslənir
uzaq qonşuların paltar zivələrində
səni axtarıram, dante
qanayan zamanın gömgöy dodaqlarını
yeni bir göy istəyək yeni bir sərinlik
dənizlərin arxasında gizlədək titrək qəlbimizi
ağır uçurum dalğalarına yetim xəyalları
Qorxma, Dante! Bir qara çək dünyanın gözlərinə,
həyatın kənarına bardaş qurub otur.
Unudulmuşluğumuza dadansın külək
dəli bir eşqə yuvarlanaq yağmurdan sonra
təzədən qucaqlaşaq bəlkə bizlə
İzmirin yorğun küçələrində.
Uyğunlaşdırdı: Oqtay HACIMUSALI
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
