Hörmətli Boran
Oyanıb baxdım,
İki dəfə dan yeri sökülüb
Səhər də yerində.
Döyüşür Diclə, buludlar muğam kimi
Özünü oda atır
Dəyirman qapıda meşələr.
İsti şərab içirik ananla
Diyarbəkirdə köhnə karvansara
Minilliklərin dağarcığından keçirik
ədəvaların ətri gəlir səsindən.
Bir yerdə düzəldirik
Qədim dövrlərdən günəşin doğulduğu yeri
Bazalt daşlardan tikilən evlərə əfsanə sərinlik
Aysor kilsələritək tənha
Doğulmayacaq bir uşaq şamdır.
Boşluğunu dərk edib
əllərimi tutursan.
Hörmətli Gizem
Səsinin "aydınlıq cığırları"
Sərçələrin tanıdığı bir səhər.
Ayrılıqla böyüyür uşaqlar
Sözlərindən qəzəb tökülür ataların.
Yorğunam, insanın mənası yoxdur
silah satır durmadan bəzirgan
torpaqbasdını nağd alır cəllad.
Hər gün bir küçədə bir qadın...
Gələcək günlərindən vurulur
Ayrılır neçə uşaq anasından.
Südü quruyan bir qadın döşüdür Afrika
Süd verir aclığa.
Ülgüclər qəssabların əlində
İşləyir körpə bədənlərdə.
Müharibə yorğanına uzananda əlləri körpələrin
Analar yuxusuz...
Səninlə səpilən toxum
Meyvəsi daşlanan bir ağac oldu.
Bu şeiri səndən əmanət aldım
İnsanların zirehi qorxularındandır
Bunu başa düşmüsən yəqin...
Yazıb unutmaq istəyirəm və həmçinin unudulmaq.
İstifadə olunmuş şeir
Yeni bir məzarım oldu xarabalıqlardan bir tabut,
Yeni illər yeni şəhərlər hər şey köhnə ikən özü də
Mən bu eşqi silah kimi almadım ki, özümə çevirim?
Nişan aldım ürəyimi və vurdum,
Sözləri bir-bir yoxladım damarlarımda.
Hərəsi bir biləyimdə bir ülgüc ikən ümidi
Şirəli quyularda yatırdım, günəş işığında bələdim
Səhər mehində saraltdım kədərli gipsləri
Divarlarda yumruq izlərim qaldı,
heç nəyə fikir verməyən kitab qutularından
Özümə yeni bir məzar aldım
içində uzun-uzadı ölməyə
Uzun bir can verməyi sifariş verdim
ağ-qara döşəmələr
Bəzəkli bordurlar içində ağappaq titrəyən
Bu üzdən istifadə edə bilmərəm,
bu səsdən, bu əllərdən
Gözəgəlimli burun, dimdik sinənin gilələrini
Şərqilərimi satıb aldım, çiçəklərimi...
Beş-üç qəpiklik duyğuları soyuducuda
Yaşıl noxudların arasında gizlədib gəldim
Bir neçə kalori yandırdım təzə paltarlar üçün...
Məğlub oldum, aldandım və tükəndim
Yay günündəki araqdakı buz kimi...
Mən bu şeiri gözlərimi susdurmaq üçün yazdım
Bu şeiri, ürəyim dayansın deyə yazdım...
Ah! Qardeniya yazıları
Saralan divardan sənə toxunan çəhrayılıq
Atdığın hər addımda geriyə gedən nələrsə var
Arxandan əcaib qəhqəhələr yüksəlir.
Qarğışlayır qapınızı qara-qara qarğalar
Axmaqlığınla qalırsan gecəni məşğul edib
Düyü bahalıdır, bəlkə evdən yarma da bitib
Artıq təbəssüm edirsən öz yas yerində
İndidən bir çələng hazırlatdır
qaçqın xrizantemlərdən
Başdaşını seçib, üstünə yazacağın tarixi de.
Uyğunlaşdırdı: Oqtay HACIMUSALI
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
