Səlim BABULLAOĞLU
Dirəyin dikələcək, damın örtüləcək
Aleksandr Səlimovun "Cəbrayıl" şeiri
Aleksandr Səlimov 1963-cü ildə Dağıstanda dünyaya gəlib. Sovet İttifaqı dağılan dövrlərdə ABŞ-a köçüb. Müvafiq təhsili və ispan dilinə sevgisi bu gün onu ispandilli şeir dünyasında xeyli populyar edib. Aleksandr hal-hazırda Delaver Universitetində ispan dili və ədəbiyyatından dərs deyir. ABŞ Pen Mərkəzinin, ABŞ, Boliviya yazıçı və sənət təşkilatlarının üzvü, YUNESKO-nun fəxri mədəniyyət səfiridir. Xocalı hadisələrinə həsr edilmiş silsilə şeirləri var. Şeirləri Azərbaycan dilinə tərcümə edilib.
Azərbaycan Ordusunun uğurlu əks-hücumu nəticəsində işğal olunmuş torpaqların azad olunması soykökü və uşaqlığı ilə Azərbaycanla, Bakıyla bağlı olan Aleksandrı bu hadisələrə biganə qalmağa qoymayıb, Cəbrayılın işğaldan azad olunması münasibətilə təsirli bir şeir yazıb. "Ədəbiyyat qəzeti"nin baş redaktoru, hörmətli Azər Turandan ana dilimizə çevirdiyim həmin şeiri (şeiri müəllifin hazırladığı sətri tərcümə əsasında çevirmişəm) eyni zamanda ispan dilində təqdim etməsini xahiş etdim. Qoy yaşadığımız tarixi hadisələrin bir maraqlı cizgisi kimi yadda qalsın.
Səlim Babullaoğlu
***
El sol dispersa las sombras
sobre las calles, donde un dia,
hace tiempo,
la esperanza y las flores
han sido fusiladas
por el odio
y aplastadas bajo los escombros.
El aire esta saturado por la destruccion y la muerte.
Mi mirada se desliza entre las ruinas
que parecen haber sido arrasadas
por las huestes barbaras.
Busco en la memoria el eco de las risas,
la imagen de los ninos jugando en los patios,
los pasos transeuntes,
apurados para llegar a algun lugar...
el aroma del te, de la carne en el asador...
pero solo veo el dolor
coagulado en la maleza
sobre las paredes rotas.
Te ahogas, Ciudad asesinada,
en el silencio,
impuesto a fuerza y violencia.
Pero no pierdas la esperanza en el amanecer,
ya llegan las manos
que van a devolver la vida a los patios
y los cristales a las ventanas,
que van a poner los techos sobre las casas,
limpiaran tus aceras
del dolor
dejando florecer en ellas como antes,
como hace tantos anos,
el amor y la verdad.
Cəbrayıl
Günəş şəhərin boş qırışları üzərindən
kölgələri qovur,
Burda nə vaxtsa ümidlər və güllər
nifrət tərəfindən güllələnmişdilər,
uçmuş evlərin altında gizlənmişdilər.
Ölüm və dağıntı havaya hopubdu,
Baxışlarım, sanki barbar ordusunun keçdiyi,
yolunun üstündə hər şeyi yıxıb biçdiyi
evlərin xarabalığı üzərində gəzir.
Uşaq gülüşlərinin
əks-sədasına qulaq kəsilirəm yaddaşımda,
yoldan ötənləri,
harasa tələsənləri
axtarıram,
küçələrin uğultusunu,
çayın ətrini, kababın qoxusunu.
Əvəzində yalnız ağrı hiss edirəm,
yıxılmış divarlardan boy atan
gicitkan kimi dalayır.
Yarıcan şəhər,
sənə sırınmış sükutda boğulursan,
sabaha inamını itirmə,
az qalıb, sənə uzanmış xilaskar əllər
çathaçatdadır,
həyətlərə həyat,
çərçivələrə şüşə qayıdacaq,
dirəyin dikələcək,
damın örtüləcək,
eşq və həqiqət otuz il əvvəlkitək
yenidən cücərəcək
səkilərindən yuyulacaq ağrı və dərd.
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
