Rafael Alberti
(İspaniya)
***
Bilirəm,
hardasa savaşdır yenə.
Bilirəm, dünyanın harasındasa
insanlar al qana bulaşır yenə.
Susun!
Bir anlığa susun, siz Allah!
Qoysanız unudam olub-keçəni?!
Və qoy uzaqlara, lap uzaqlara
aparsın, aparsın bu külək məni...
***
Bilsəm də aclıq
arzunu, istəyi çeynəyir, udur -
yenə əvvəlkitək oxuyam gərək.
Bilsəm də məhbəs
arzunu, istəyi sökür, dağıdır -
yenə əvvəlkitək oxuyam gərək.
Bilsəm də ölüm
arzunu, istəyi puça çıxarır -
mən yenə,
yenə əvvəlkitək oxuyam gərək!
***
Bir gün getsəm, gülüm,
getsəm yanından,
getsəm
və həsrətin çıxsa canımdan -
külək yetər, gülüm,
haqlayar məni
qatar qabağına,
təzədən yanına qaytarar məni...
***
Səninlə, ah, səninlə,
nə olacaq səninlə
bir gün mənsiz qalanda?!
Hansı işıq çəkəcək,
aparacaq de, səni,
hansı qaranlıq - məni?
Ağrılar sümüyündə,
gicgahında ağrılar,
gözündə, ürəyində,
canda-qanda ağrılar...
Səninlə, ah, səninlə,
nə olacaq səninlə -
mənsiz, mən olmayanda?!
***
Bağrıyanıq göyərçin,
de, hardasan, harda, sən?
Eşidirəm obaşdan
həzin, qəmli nəğməni -
özünsə yoxsan, ancaq.
O ağac harda bitib,
hanı qonduğun budaq?
Eşidirəm səsini
sənin hər axşamçağı.
Oxuyursan harda sən, harda? -
bilmirəm, ancaq.
Hər gün qürub çağında
açılırsan sən necə!
Uzaqdasan, yaxında? -
biləmmirəm heç cürə.
Eləcə
bütün gecə
ötürsən için-için -
ovudan varmı səni?
Bağrıyanıq göyərçin,
harda axtarım səni?
Nədən təsəllisizsən?
De, hardasan, harda, sən?
***
Dəniz.
Və yalnız dəniz,
Yenə bu sonsuz dəniz.
Ata, niyə gətirdin
axı məni şəhərə?
Nədən ayırdın məni
dənizdən?
Yuxumda azğın sular
dalğa-dalğa qabarır,
alıb mənim qəlbimi
dənizlərə aparır...
Ata, niyə gətirdin
axı məni şəhərə?
Tərcümə: Mahir N.Qarayev
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
