Aleksandr BLOK
(1880-1921)
Görkəmli rus şairi, nasiri, publisisti, dramaturqu, tərcüməçisi və ədəbi tənqidçisi. Rus ədəbiyyatında Simvolizm cərəyanının parlaq təmsilçilərindən biri
Gecə, küçə, fənər, aptek
Gecə, küçə, fənər, aptek,
Mənasız və solğun işıq.
Bir rüb daha yaşa - bunlar
Eynən qalar. Yox çıxışın.
Ölsən - yenidən başlanar,
Təkrarlanar hər şey yenə:
Gecə, buzlu sudakı bərq,
Aptek, küçə, bir də fənər.
Sənə rast gəlməkdən
qorxuram yaman...
Sənə rast gəlməkdən qorxuram yaman,
Sənlə rastlaşmamaq... daha betərdir.
Hər şeydə səndən bir nişanə tapmaq,
Buna heyrətlənmək... mənə yetərdi.
Küçədə dolaşan, gəzən kölgələr
Nə bilim - ayıqdır, ya yuxuludur?!
Kilsə pilləsinə sinərək indi
Geriyə qanrılmaq da qorxuludur.
Adları heç cürə qalmır yadımda,
Əllərin çiynimə qoysalar belə.
Ah-vayı getməyib qulaqlarımdan
O son, izdihamlı yasların hələ.
Qaşqabaqlı səma enib yerəcən,
Az qala kilsəni əzir, hardasa.
Bilirəm - burdasan. Yaxınlıqdasan,
Həyatda deyilsən. Çünki - ordasan.
Xalqın qarşısına
çıxan deyiləm
Xalqın qarşısına çıxan deyiləm,
Nə qınaq umuram, nə də ki tərif.
Susmaq səbəbimi bir ömür boyu
Hazıram, tək sənə açıb, göstərim.
Susqun duranları anlaram, mənə
Əzizdir o kəs ki, himə bənd durur:
Qərib uğultuda - sözlər ardında
Gec-tez oyanacaq o işıqlı ruh.
Dinməz qoşulacam bayrama mən də,
Görünməz gözünə üzüm heç kəsin.
Fəqət, daşıyaram içimdə sənə
O gizli, o sonsuz eşq nişanəsin.
Sən yolda ölməkdən
üşənmə, qorxma
Sən yolda ölməkdən üşənmə, qorxma,
Çəkingən yanaşma dosta, əğyara.
Qorxu divarını aşmağın sirrin
Kilsədə oxunan xütbədə ara.
Özü ayağına gəlincə sənin,
Qeyb olar o kasıb, o fağır halın.
Daha can atmazsan gün doğuşuna,
Zindanda çürüyən bir qul misalı.
O uca Tanrının iradəsidir
Sizin taleləri calaq edən də.
Axı əbədilik məhkum deyilsən
Əlacsız, ölümcül ağrıya sən də.
Nikolay QUMİLYOV
(1886-1921)
Rus şeirində "Gümüş əsr" dövrünü təmsil edən şair, nasir, tərcüməçi və ədəbi tənqidçi, Akmeizm məktəbinin qurucusu. Şairə Anna Axmatovanın ilk əri olub.
Mənim bağlarımda
güllər, çiçəklər
Mənim bağlarımda güllər, çiçəklər,
Sənin bağlarında qəm-qüssə bitir.
Ucu görünməyən bağlarıma sən
Qüssəni bir örpək misalı gətir.
Ağ İran gülünün ləçəyisən sən,
Dərd-qəmə batdığım bu bağa gəl, gir,
Gəl, bəlkə ram ola bu çılğın bədən,
Gəl, eşq rübabını özün dilləndir.
Gəl, yenə yada sal Beatriçanı -
Onu xatırlayan varmı heç?! Hanı?!
Pərilərin deyil, qızların xoru
Vəsf etsin səndəki qəmli dəhanı.
Dəlitək sevirəm səni...
Bu üzdən...
Dəlitək sevirəm səni... Bu üzdən,
Nəğmələr qoşuram sənin şəninə.
Məni sevmədiyin bəllidir, ondan
Daim qüssəliyəm, qəmliyəm yenə.
Canıma qıysan da mənim, gözəl dost,
Səni əfv edərəm, bağışlayaram.
Özünü çırpdıqca tikana bülbül,
Ondan şux nəğmələr umar qızılgül.
Aşiq nalə çəkər, ağlar çarəsiz,
Gül isə yarpaqlar ardından baxar -
Eynilə sənintək - ey gözəl, şux dost,
Gülər ki, aşiqin necə edib xar.
Uzun illərdən sonra...
Uzun illərdən sonra
Qayıtmışam geriyə.
Hər addımım izlənir,
"Sürgündən dönüb" deyə.
- Yolunu çox gözlədim,
Hər gün il kimi keçdi.
Bu sevgi sınağında
Məsafələr bir heçdir.
- Qürbət ellərdə ötdü
Ömrüm-günüm, həyatım.
Amma necə ötdüsə,
Bundan xəbər tutmadım.
- Şirindən də şirindir
Mənə yaşanmış ömrüm.
Çünki yuxuda belə
Umurdum səni görüm.
Evimizə çökübdür
"Ölüm" adlı əcinnə -
Baş-başa qalanların
Əcəl gəlməz vecinə.
Boris PASTERNAK
(1890-1960)
Məşhur rus şairi, nasiri və tərcüməçisidir. Ona dünya şöhrəti qazandıran "Doktor Jivaqo" (1955) romanına görə 1958-ci il üçün ədəbiyyat üzrə Nobel mükafatına layiq görülüb.
Nobel mükafatı
Qovğalar içində ömür yaşadım,
Bəxtimdə var imiş zülmət, köləlik.
Güdülür, izlənir hər söz, hər addım,
Bir çıxış yolu da yoxdur, hələlik.
O yan zülmət meşə, bu yansa, göldür,
Aşan küknar belə bağlayıb yolu.
Nə qədər bəla var, başıma gəldi,
Üzüldü hər yerdən qanadım, qolum.
Bəlkə başkəsənəm, yoxsa, zaliməm?!
Nə günah işlədim?! Kim deyər, axı?!
Bircə niyyət güddü hər şeirim, kəlməm -
Oxşasın hüsnünü ana torpağın.
Gözüm yol çəkəcək son nəfəsədək
Qoy olsun - nə vaxtsa, bir gün gələcək,
Çəkib qılıncını Xeyir təzədən
Zülmə də, Şərə də üstün gələcək.
Qış gecəsi
Durmadan yağan ağ qar
Bürüyübdür dörd yanı.
Masa üstə şam yanır,
Yanırdı, hələ yanır.
Oda cumur böcəklər,
Eynən, yaydakı kimi.
Çöldə yağan lopa qar
Qapayır pəncərəmi.
Ağlım buz naxışları
Gah ox, gah çevrə sanır.
Masa üstə şam yanır,
Yanırdı, hələ yanır.
İşıqlanan tavanda
Hey kölgələr gəzişir.
Əl-ayaqdır, nədir o?
Ya taleyin gərdişi?
Bir cüt başmaq zərb ilə
Yerə düşər bir anda.
Axan mum "göz yaşı"tək
İz salar paltarında.
Qar bəyaz yorğan kimi
Bürüyübdür dörd yanı.
Masa üstə şam yanır,
Yanırdı, hələ yanır.
Yel vurunca, alovun
Çarpaz qoşa dilimin
Şam xaç kimi düyünlər
Sayrışan mələk kimi.
Qar yağdı heç durmadan
Bütün fevral ayını.
Masa üstə şam yanır,
Yanırdı, hələ yanır.
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!