Şuşa
Mənim qoca şəhərim, mənim uca şəhərim,
neçə ilin həsrətini çəkən, yorğun Şəhərim!
Özümüzdən çox uzaq,
könlümüzə çox yaxın,
gözümüzlə görünməyən tənha, oğrun Şəhərim!
Axır ki, qayıtdıq, gözlərin aydın!..
Qırmızı koftalı, yaşıl tumanlı,
ətrafı çiskinli, çənli, dumanlı,
abırlı, həyalı, nurlu, imanlı,
yaşıl meşələrdən qurşaq bağlayan,
dumanı başına çalmatək çəkən,
yaşmaq bağlayan Şəhərim!
Qayası, qalası, didərgin balası
hirsindən, hikkəsindən ağlayan Şəhərim,
axır ki, qayıtdıq, gözlərin aydın!..
Nizama düşəcək qarışıq küçələrin,
verəcək özünə yaraşıq küçələrin...
Qaranlıqlar yox olacaq, işıq küçələrin
üzünə xal kimi düşən Şəhərim!..
Gözəldir hər tinin, guşən, Şəhərim,
axır ki, qayıtdıq, gözlərin aydın...
Dostum Xaqan dənizdə dözmədi,
qalxdı sinənə,
Səndən yan keçsin deyə, düşmən gülləsi
özünü sipərtək taxdı sinənə.
Döyüşə-döyüşə tapdı şəhadət,
ruhu səndə qaldı, adını
götürüb gəldi dənizə,
gəmiyə çevrildi, üzdü, Şəhərim.
Ruhu quşa döndü başının üstə
sərgərdan-sərgardan gəzdi, Şəhərim.
Axır ki, qayıtdıq, gözlərin aydın...
Doyunca əyilib içdim suyundan;
Tamı tamahlandırdı, yumdum gözümü,
dadı damağıma köçdü, içimə çəkdiyim
havanı udmaq
geri qaytarmamaq... yordum özümü...
Qaratikanların, böyürtkənlərin
əlimi daladı, ovcumu, dizimi -
amma incitmədi, beləcə açıldı günüm, səhərim.
Dağların qoynunda məğrur dayanan
ismətli, namuslu gəlin Şəhərim!..
Axır ki, qayıtdıq, gözlərin aydın!..
***
Qəfil yağan yağış isladacaq
uşaqlığımın ayaqyalın keçdiyi yollarını
anamın hər axşamüstü
ayağımı yuduqdan sonra
belimə dolanan qollarını
yelçəyinin altından çıxan saçlarını...
Anamın indi nəfəs aldıqca xışıldayan sinəsi
uşaqlığımın islanmış xatirələrində
pərqu balınc kimiydi, -
mən heç elə yatmadım sonralar...
Nənəmin qurşağından çıxardığı konfetlər
necə də şirin idi, indi bildim,
Yağmurda güclə nəfəs alan xatirələrimin
islaq tərəfindən içimə daman
içimə quzulayan
sinəmin alt divarından
qopan ağrılar o şirinliyin tamında
tamsına-tamsına qalıb,
indi bildim.
Atamın gülər üzü,
siqaret qoxusu verən öpüşü,
sarı tikan kimi üzümü
dalayan bığı, üzünün tükü
və anama baxıb
oğlanlarına görə qürurlanması...
Yuyulur qəfil yağan yağışın altında
o günlərə qayıdan yolum...
***
Yaxşı ki, kənddə qalmadım,
şəhərə köçüb gəldim.
Bir payız fəsli idi,
qoşulub durnalara
kəndin havasızlığından
havalanıb,
şəhərə uçub gəldim.
Gözümü çıxarırdı
ağcaqovaqların
qəfil "sərrast atışı".
Ayağımın altına batan
tikanların buxovunda qalırdım
hər dəfə tay tuşuma
uduzurdum qaçışı.
Yaxşı ki, kənddən elə o vaxt
çıxıb gəldim şəhərə.
Yoxsa bu qədər bağlanmazdım
içimdəki
qövr eləyən qəhərə...
İndiki kimi darıxmazdım,
sevə bilməzdim
kəndimizin
adamlarını,
torpağını,
suyunu.
Yayda cadar-cadar olan,
qışda daşan çayını...
***
Günəş yenə də çıxdı
Xəzərin o üzündən...
Göyərtəyə çıxıram -
dənizin mehi alsın
yorğunluğun, təkliyin
acısın üz-gözümdən.
Gecəni yatmamışam;
oğul-uşaq dərdini
asmışam ürəyimin
ən zəif damarından,
dərdlərimin rəngi saralmasın deyə,
üzərinə çiləmişəm qanımdan.
Balaca adaşımın,
son dəfə mən görəndə
yuxusu bal kimiydi, -
indi yatıbdı yəqin...
Necə laylay deyirdim? -
"qızıl gülün kölgəsində
Şirin yuxu tapasan?.." -
Qızıl gülün ətrinə
indi batıbdı yəqin...
Hər gün görüntü ilə
Danışıram onunla...
Toppuş əlin oynadıb,
çıxardığı qığıltı
yaralı ürəyimə
həm sevinc suyu səpir,
həm də verir sızıltı...
Bilirsənmi?
İndi səndən uzaqda
əsən küləklər ilə
söhbətim yaxşı tutur.
Cərrah bıçağı ilə
yenidən cana gələn
sağlam ürəyimdəki
xatirələr çözülür,
bilirsənmi?
Bilirsənmi,
sənin ətrini gətirir
bu acı rüzgar mənə,
dönüb olur bal kimi.
Axı hardan biləsən,
axı necə görəsən,
Axı necə duyasan
məndəki əhval kimi
əhvalı olanları...
sən hər gün dəyişirsən.
Mən çox yazıq adamam
qonşular da ardımca,
danışır dayanmadan.
Ömrüm qapqara rəngdə
kirpiyim yaş içində
fikrim, xəyalım cəngdə.
Acı rüzgarlar kimi
ümidimi, fikrimi
kəsirsən elə sən də...
Bilirsənmi?..
axı hardan biləsən
adam şəkli olmur
fotokameranın çəkdiyi şəklim, -
adama bənzəsə də... -
Şəkilçəkən neynəsin -
gah dişlərim yox olur,
gah da ki saçım - kəkilim...
Deyəsən, axtarıblar,
qonşudakı dükanın
nisyə dəftərlərində
adımı tapmaq olmur;
- Məllim, çoxdan görmürəm
deyir satıcı oğlan, -
dəftərə baxıram, heç
adını tapmaq olmur
vərəqlərin içindən, -
pəhrizdəsən, deyəsən?..
Bilirsənmi,
Daha sənsiz bir gün də
Heç ac qalmayıram, bil.
İçimi yeyirəm mən
Ağrıları, əzabı su bilib
içirəm mən.
Səninlə qoşa gedib,
Qayıtdığım yolları
Tək tənha keçirəm mən.
Soyuqdu, somsoyuqdur
avqustun ilk günləri, -
isinə bilmirəm mən.
Sənin xatirələrindir
məni belə üşüdən
nə edim, axı sənsiz
keçinə bilmirəm mən...
Bilirsənmi?
***
Ucsuz-bucaqsız dəryadadır,
heç nədən xəbəri yox onun.
Yelkəninə külək dolmur,
tək ümidi Allah, onun.
Udqunur, yox səs-sədası
duzlu sudan olub sərxoş
ucsuz səhra - qum adası,
ada tənha, ada bomboş.
İndi hay-həşir salacaq
uçacaq ac qağayılar
Qayığın saldığı izə
qonacaq ac qağayılar.
Ömrünü belə yaşayar -
nəfəsi kəsilənə qədər.
İçində qayğı daşıyar
Boğular nələr və nələr...
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
