Türk bayrağı
Aşiq ruhum ondadı
al-qırmızı dondadı...
dikilməyə tək yeri
düşmənin bağrındadı.
Ölməz anısı vardı
dünya başına dardı
yaşını unutmuşam
dilimin ucundadı.
Göyləri yenər adı
önümdə-sonumdadı
göz çıxardan surəti
zəfər sorağındadı.
Torpağın kimliyidi
şəhidin kəfənidi
bozqurdun kutsal andı
millətin qibləsidi.
O qədərə basılmaz
ölümlə heç barışmaz.
türkün ulu dərgahı
könül səddi aşılmaz.
uzaqlarımız
yad əlində olsa belə
əzabdan
işgəncədən usanmayan
yenə kutsal Vətəndir.
Öz başının dərdiylə uğraşan
öz taleyi ilə barışmayan
vətəndir uzaqlarımız.
Yaşasın əbədi
savaşdan usanmayanlar
və yaşasın şəhid olanlar
və uzaqda
Türklüyümüzü yaşadan torpaqlar.
Türkü sevmirlər
öz torpağında...
xəyanətə uğrayar
öz odasında
çünki torpağı və milləti
canından əziz.
Ürəkləri yoxdur
qanları axmır
Türkü sevməyənlərin.
Türkə nifrət edirlər
çünki mübariz
və namusludu.
Yurdunu atmış olsa
özünü satmış
və şərəfsiz sayılar.
Türkün qanına susayıblar
çünki bu qan
həyat rəmzi
dirilik suyudur.
Və qanımızı içərək
yaşamaq istər vampirlər.
Türkdən qorxurlar
çünki zəfər alın
yazısıdı türklərin
...Və Türkü özünə
düşmən sayanlar
şeytanın belindən gələn
şər varisidi.
Ötən bir gün
uzun səfərdən qayıdıb
yorğun düşmüş kimiyəm...
tətilə getdiyim qatarda
müharibədə öləndən sonra
qayıdanları görmüşdüm.
Əsirlikdən can qurtaranların
kürəyində
həbs düşərgələrinin qapqara
təpik izləri vardı.
Və qatarın pəncərəsindən
görünən meydanda
açıq muzeyə bənzəyən
xəndəklərdə
gizlənməyə çan atan uşaqlar
qurumuş çörək kimi
süngülərin boğazında qalmışdı.
Mən yuxudan oyananda
müharibə qurtarmış
qatar çoxdan uzaqlaşmış
səfərim ertələnmişdi...
Gözlərimi qamaşdırıb
içəri keçmək istədi günəş.
Ağlıma gəzinmək düşdü
qatarın qəzaya düşdüyü yolda
amma dünyadan can qurtaranların
arxasınca sürünən günahları
tapdamaqdan qorxub
vaz keçdim keçmişi qurcalamaqdan.
Vətən türküsü...
Kor quyunun dibindən
haqqın ac gözü baxır.
Dustaq məmur evindən
Vətən sərvəti çıxır.
Nə duzsuzdu əkməyin
hamı doyub çəkildi.
Ac dərd oldu gərəyin
başında turp əkildi.
Evdə it də hürməyir.
nə ruzi var nə döyüş.
Hakimlər xalqa deyir:
həyat tərzini dəyiş.
Ömür yolu uzundu
gedib-gəlmək oyundu.
Səndən gedən doğmalar
yada möhtac adamlar
daha özünə dönmür
qədər üzünə gülmür.
Küləyin nə sərt əsir
uçdu evinin damı.
Haqqın qılıncı kəsir
üzü qara başını.
Çiynində gəzdirdiyin
qanından içirdiyin
ovcunda bəslədiyin
andına güvəndiyin
doğma zatıqırıqlar
iliyini vurdular.
Keçmişindən xəbərsiz
milliyəti bəlirsiz
insi-cinsi dolaşıq
içi-çölü bulaşıq
övlad ağlatdı səni.
Dişinlə-dırnağınla
qanınla ucaltdığın
o bayrağın başından
doğmalar atdı səni...
Türkü
Çox kasıb görünürsən...
bir adın
bir bayrağın.
Zəhərlənib torpağın
lap pəsdən döyünürsən.
Xar günün gördüm sənin
Vətən
gözüm kor olsun.
Yenə təzədi dərdin
köhnə yaran qanasın.
Yoxdur çörəyin duzu
doyanlar asi çıxıb.
Yalan yenibdi düzü
kasıbın süfrəsində
halal-haram qarışıb.
Gecən yaman qaranlıq
günün məzar içində.
Sözüm yaman bulanıq
bu bəlalı dilində...
Keçmiş olsun deməyə
azadlığı öyməyə
bircə kutsal gün olsun.
Vətən əkməyin olsun
ocağın tüstülənsin
yenə qonağın gələr...
Allah köməyin olsun.
Yaşamaq istəyi...
hər yeni yaranış
dünyanın ömrünün uzanmağıdı.
Sanki günlərin sayı artır
hər dəfə gün doğanda.
Hər yeni yaranış
Tanrının könül dəftərində
yeni bir fırçayla çəkilmiş
ömrün yeni rəsmidi.
Hər vədəsiz gedişdən
cənnətlə cəhənnəm arasında
adamsız ulduzlar vurnuxur
günlərin sayı azalır.
Hər gün
yaşamaq istəyi çoxaldıqca
hər an ölmək istəyi azaldıqca
səsimdə canım duyulur.
Hələ sağdı ümidlər
insanlar yenə soyuqqanlı
gecələr yenə qara
sabahlar yenə ağdı
hələ sağdı ümidlər.
Eyni vərdişlə
dünəni yola salmaq
sabah neyləməyi düşünmək
sabahın necə açılacağını bilmədən.
Hər gün neçə yol
məscidlərin minarəsindən
quş topası tək dağılan azan
qiyamət anının ağısıdı.
Bəlkə də indi
ürəyimdəki təlaş
hansısa bir dirilik savaşında
bir ruh qardaşımın
varlıq mücadiləsidi.
Eyni bir xəbəri
intizarla dinləmək
hər gün təzə bir həyəcanla
və son mənzilin qapısını döymək
eyni bir həyəcanla
və eyni tərəddüdlə
keçib dərgahın içində
qədərə boyun əymək
imanın son həmləsidir.
Yaylaq peyzajı
Yaylaq
səndə nə hikmət var
ağ üzləri qızardarsan.
Qonaq-qara abırlanar
ayırmadan dost-düşməni
həyatın sirrin açarsan...
Yaylaq
səndə nə hikmət var
yayın gülər, qışın ağlar.
Çeşmədə yudum suçumu
sən bulandın
duruldum mən
sonda söndürdüm yanğımı.
Yaylaq
səndə nə hikmət var
soysuz gedən soylu dönər.
Tanrı burda yatıb durar
günəş batıb-çıxan kimi
cənnətin yolu açılar.
Ruhunu arayan bozqurdam
yağmalanmış yazıq yurdum.
Sıcaq könüllər dolaşdım
dolaşdım...
bir nahaq sözdən alışdım
alışdım...
qar içində yuva qurdum
ayazı unutmadım.
Bütün gecə
yağış yağdı...
islandı qəbir daşlarında
ruhların rəsmi altında
doğmaların yazdığı
kövrək aftoqraflar...
Qətl etdiyimiz torpaq
hələ diriymiş qəbirdə
iniltisini duydum
sinə daşının çatından
və hər günün
öz keçmişinə
vida hekayəsi var
qədim bir yağışın
zümzüməsi tək...
Bütün gecə
yağdı yağış
külək tutub yaxasından
silkələdi ağacları
bahar çiçəklərin
üzündə tələf oldu.
Baharı çiçəklərdən arılar
göyümüzü quşlar apardı
başımızın üstündən.
Arılarla və quşlar
adamlardan öncə
öz vətənindən ötrü
yollarda şəhid düşdü...
Həsrətin həzzi var
ayrıldığım ocaqda...
Məndən üz döndərənlər
yorğunam yol ayrıcında.
Ağacların
insanların
səhraların arasında
gözləməkdən
dinşəməkdən
yaşamaqdan yorğunam.
Ruhum yad vətəndən
qayıdıb gəldi
qanlı su kimi axdım
məmləkətin qırışlı üzündən.
Məndən üz çevirməz
əziz göyüzü
səsimdən vurulanda
dönmədim kimliyimdən.
Bir dəli bozqurdam
bozqırın yakasında yuva qurdum
dirilişin yol ayrıcında
külünü sovurdum gəncliyimin
özümə çoxdan həsrətəm...
Unuduram səni
keçmişin astanasında
bu qədər düşünməkmi olar
ağlımdan çıxırsan
yetir özünü
yaddaşın dumanında
itirirəm səni tamam.
Qarlı bir axşam
söykənmişəm pəncərədən düşən
hilalın zolağına.
Qar dənələrində
elə bil göylər enir
qarlı cığırına ürəyimin
itəcəksən bir azdan
bu həyatda ot basan
izlərimin içində.
Bu qədər düşünməkmi olar
ağlımdan çıxırsan.
Sızlayır ayaq izlərin
hər naqolay addımında
hələ də diksinirsən
nəbzimin atışında.
Yetir özünü sən
ölümdən öncə
ölüm çox şeyləri xatırladır
onunla üz-üzə qalanda.
Unuduram səni tamam
bax irəlidə sərt rüzgar izi var
yollar da buz bağlayır
itəcəksən bir azdan
ürəyimin qarlı cığırında.
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
