Aclıq ayəsi
Tanrıların çəkmədiyi dərd idi müharibə uşaqları.
Karantin rejimindəydi göylərdəki,
çıxmadı çölə bircə an...
Usanıram,
daha romantik deyil yağan yağmurlar.
Yanıram,
daha sərinlətmir mövsümi yağışlar.
Bu fəsil də baharsız gəldi,
nə etməli?!
Uzaqlarda oturan şairin,
yaxında əriyən Afrika uşağın arzusuydu yağmur,
Çörək yağmuru...
Çörək yağmuru...
Səsi yağış
Gözlərində gizlətdiyin tənhalıq
Dərd adında bir quşdur,
yemi bulud...
Aynadan gizlətdiyin üz
qan düşmənindir
qəfildən xəncəri kürəyinə saplar.
Tərk etdiyin vətən yuxuları
hər gecə,
hər gecə şərab badəsinə dolar.
Daha nə əllərini,
nə də qucağını gizləmə qaranlıqdan.
Gizlədə bilmədi çiçəklər ətrini
Gizlədə bilmədi ağaclar kölgəsini
Bax...
Gözlərində gizlətdiyin tənhalıq
Dərd adında bir quşdur,
yemi bulud,
səsi yağış...
İstanbulun romantikası
Ah bu yollar...
Sonu dənizlə bitən yollar var,
sonu ayrılıqlar.
Körpə qığıltıları var bu şəhərin
körpə sevinci.
Soyuğu qarşıdadır hələ fəsillərin,
sonu qarşıdadır gülüşlərin,
yarpaq kimi saralıb düşər dodaqlarımızdan...
Burada,
sevdiyim qızın ağız dadını xatırlayıram havanı udduqca.
Öpürəm səni arxa küçələrində...
Ah İstanbul sahilində bir qızın taleyi gizli
hər səhər vapurların fit səsinə
oyanır bəxtsizlərin yatmış bəxti.
Yatır yenidən günəş qoynunda
Əllərini çək başıma,
Mənə şairlərin birinci sevgilisini
mənə uşaqların laylasını oxu...
Mən röyadan doğulmuş Şərq kişisi,
mən lələkdən yüngüləm rüzgarına.
Ortadoğun ətəkliyindəki çiçəkləri
Şərqlilərin şərqisini ucadan oxu...
Oxu yağmuru bu şəhərə
Oxu hekayəmi incə qızlarına
Oxu məni!..
Gözəlliyinə davam et
Sən
Yaxınlığın başlayan yerində...
Uzaqlığın qurtaran yerindəsən.
Yağmurdan çıxmış şeirdir səsin
Danış ağaclara,
Danış mənim qulağıma...
Dilimə gətirə bilmədiyim sözsən
Sinəmin qəfəsində yırğalanan ümid kimi həbsdə
Beynimdə uzanıb uyuyan kəlmə kimisən.
Sən gözəlliyinə davam et,
Mən isə gedirəm
səsindəki yağışda islanam.
İstanbul 2022
Səs kimi çəkilən azad
Həyat yoldaşıma
Zaman körpü edir insanları,
Əsrlərdir çarəsizcə xatirələr keçir körpülərdən
Əsrlərdir mən keçirəm sənsiz...
Sən keçirsən mənsiz...
Zaman başqa edir insanı, başqa...
Düyün vurur ömürü ömürə,
Calayır gözü göz üstünə,
Calaq edir əllərimi əllərinə.
Bu zaman tunelində,
Səni səsim kimi daşıyıram üzərimdə,
Səsim kimi çəkidən azad,
Səsim kimi havaya qarışan...
Adım kimi daşıyıram səni qəlbimdə
Adım kimi əbədi
Adım kimi tənimdə...
Yaddaşın dəyişməzliyi
Al, gözlərini əlimdən
Al...
Yenə Dali oturub beynimdə,
"yaddaşın dəyişməzliyi" əlində...
Küsəm özümdən də...
Bilirsənmi?
Yaddaşımdır məni yadlaşdıran
Al apar bu sərsəm baş-ayaq qaranlıqların şəklini,
Məndən bir çıxış yeri axtar!
Yenə Mosart qulağıma oxuyur 40-cı simfoniyanı
Götür get dalğalanan bu yaramaz suları
Təkrarların təkrarıdır hamısı,
İnkarların inkarıdır...
Bilirsənmi?
Əsrlərdir gözlərini yamsılayır bu dəniz,
İllərdir sənin səsində danışır yoxluğun...
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
