Od düşən günümə
yanmayın mənim.
Əl uzatmayın mənə,
Əllərim kardı mənim.
Ürəyimi küçə-küçə
ayaqlayan adamlar
Özgə bir yoldasa,
ən çox sevdiklərim tanıyır məni.
Uşaqların oyuncaqları
qırıldığı gündən həyata addımları,
Quşlarınsa qanadları
qopduğu yerdən göy üzü başlayır...
Müqəddəslər ağacların edam şəkilində unudulur.
dilənçilərsə ovuclarımın xoşbəxt günündə.
Daha üzülməyin, dostlar,
Daha məndən qorxmayın...
Qollarım sağdı mənim,
Qucağıma həsrətəm...
***
Təkcə sevdiyindən deyil,
əllərin qopan hər yer
sevgiylə dolar.
...Bütün sevgilər ayağın kəsər səndən;
Başı daşa dəyən yollarda addımlarını tanıyarsan,
yolun qalmaz ölməyə.
...Özgələşər göz yaşların
pərdə buludlar arxasında,
sevdadan qalan külün gözündə.
Gözün olmayan xoşbəxtlik
güllələyər ürəyini,
əlində ölərsən dənizin,
kimsə su atmaz üstünə.
...Qadınlar tanrısız kişilərdə həsrətini yaşayar
hər gecənin qapısında,
hər ürəyin səhərində.
Heyif bilməmişəm;
Sevmək kədərini dəyişə bilməməkmiş
eyni ocaq başında,
eyni yağışlar arxasında.
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
