Şair çinarı
Bu odu-ocağı, bu bağça-bağı,
Mindir yaraşığa, min yaşa, çinar!
Nə vaxtsa qeyd etsən min illiyini,
Çağırsan gələrəm mən yaşa, çinar!
Söz yox vüqarına, gözəlliyinə,
Gözümü kol-kosdan çəkdimmi, çəkdim.
Mən səni əkəndə əvvəl dibinə
Öz alın tərimi tökdümmü, tökdüm.
Bir gün deyirəm ki, gəlsin elə gün,
Bayramın başlasın görüm sənin də.
Nəvə-nəticəmi başına topla,
Üstünə kölgə sal kötücəmin də,
Üstünə kölgə sal yadicəmin də,
Üstünə kölgə sal iticəmin də!
Ovçu əl saxlayır ovu qaçanda,
Sığınsa altına deyir, çinarın.
Görsünlər boş yerə əkməmişəmmiş,
Ova pənah olub şair çinarı,
Ziyarətgah olub şair çinarı!
Odur bax, ürəyim-nəzrim başında,
Səni min arzuyla bil, əkmişəm mən.
Gəlsinlər, görsünlər Ərzin başından,
Ocaq əkmişəm mən,
pir əkmişəm mən?!
Görüncə biləcək arif adamlar,
Mənsiz kimi şeymiş sənsiz qapım da.
Başqası əkəndə meyvə ağacı,
Tanrım, çinar əkdim
mən öz qapımda!
Kəsməkdən ötəri şərin köksünü,
Mənim axtardığım xeyirsən, çinar.
Bəlkə də, deyirəm indiyənəcən
Yazdığım ən gözəl şeirsən, çinar!
Böyütdüm qayğını mən necə çəkib,
Səni adam sanır, adam baxanda.
Görsünlər boyunu hardan baxanda,
Görsünlər boyumu hardan baxanda!
Bəlkə elə bir iş öhd etmişəm ki,
Bir də olmayacaq belə imkanım.
Yalvarıb Allaha, əhd etmişəm ki,
Sənə də beş min il yaş versin, canım!
Vüqarla obaya, elə bax, onda,
Allaha çox şükür, səni əkmişəm.
Çinar əkməmişəm belə baxanda,
Sənə də, mənə də ömür əkmişəm.
Kim bilir, bəlkə də sənin eşqinə,
Nə vaxtsa qəbrimdən ölüb çıxaram.
Kölgəndə mənə də yer saxlayarsan,
Birdən demək olmaz, gəlib çıxaram!?
Söz qəbri
Günüm günmü olar, mənimmi olar
Bir iş tutub onu aldırammasam?
Ana, qəbrin üstə şeir oxuyub,
Səni məzarından qaldırammasam!
Uzaq da, yaxın da şahiddi buna,
Şair oğlun ilə öyündüyünə.
Vallah, inanıram, inanıram mən,
Hələ ürəyinin döyündüyünə!
Asanca hədəfi nişana alar,
Olanda kamana ox, uyğun ana!
Səni hansı sözlə oyatmaq olar,
Sənə hansı şeiri oxuyum, ana?!
Dur ana, qoy sənə kömək eyləyim,
Qoy səni basdırım öz qəbirində
Bəlkə bu yatdığın yad qəbiridir,
Nə vaxt yatacaqsan öz qəbirində?!
Özüm də bilmirəm indiyənəcən,
Günüm necə keçib anamsız mənim.
Məni, qurban olum, düzlərdə qoyma,
Söz anam, öz anam, anam söz mənim!
Ana, bir misra da deyə bilmərəm,
Ürəklə deməmiş, başla deməmiş.
Başlaya bilmərəm şeir oxumağa,
Sən budur, bax, qalxdım, başla! - deməmiş!
Şəkil
"Timur 2020-ci il sentyabrın 26-da evə gəlmişdi. "Mənim şəklimi uşaqlarla çək", - dedi. Sonra qızları Alsu, Leyla ilə çoxlu şəkil çəkdirdi".
Qazaxlı şəhid Timur Əliyev haqda atasının dediklərindən
Şəklini döyüşlər çəkdi,
Qəlpə də çəkdi şəklini.
Vətən xəbər tutan kimi,
Qəlbə də çəkdi şəklini
Aldığın dağlar, dərələr.
Səninlə şəkil çəkdirdi.
İndi bildim səni niyə,
Bu qədər şəkil çəkirdi.
Üstünə qanın tökülmüş
Daşla da şəklini tapdıq.
Doğma gözlərindən axan.
Yaşla da şəklini tapdıq,
Neçə-neçə yüksəkliklə
Demə, sənin şəklin varmış
Bu beş, bu on, bu yüz şəkil,
Tapmaqla bitmir, qurtarmır,
Öpməklə bitmir, qurtarmır.
Yenə sənin şəklin varmış.
Göydə yanan Günəş deyil,
Beşik də sənin şəklinmiş,
Məzar da sənin şəklinmiş.
Uşaq zamanı çapdığın
Atla da şəklin tapıldı.
Ay aman, yerin üstdə də,
Altda da şəklin tapıldı.
Dərəylə də, təpəylə də
Meşəylə də şəklin çıxdı.
Ağdamla da, Laçınla da,
Şuşayla da şəklin çıxdı.
Doğmaların qurdalayır,
Bax, hər yandan şəklin çıxır.
Çıxır, Şahin təki çıxır,
Çıxır, Qartal təki çıxır.
Şəkli düşmən hədəfində
Deməmisənmi, vurarlar?
Hamının sol tərəfində,
Elə bil ürək əvəzi
Döşündə sənin şəklin var!
Bu, su, od ilə, torpaqla
Küləklə olan şəkilin...
Bu da odlu mərmilərlə,
Küləklə olan şəkilin!
Fikrin hamının könlünə
Düşən şəkil çəkdirməkmiş
Oğul, yoxsa döyüşlərdə
Peşən şəkil çəkdirməkmiş?!
Güllə atılanda sənə
Şəklin verib sinəsini
Qabağa ...onu dəf edib.
İndi bildim ki, düşməni
Azərbaycan bayrağıyla
Çəkilən şəklin məhv edib!
...Bu şəkli bala böyüdür,
(Özü də şəhid balası!)
Yanında qızların durub
Bu şəkil də yol gözləyir,
Sonunda qızların durub!..
İynə
Mənə neyləyirlər... neyləməyirlər,
Aman, qorxmayıram, aman, qorxuram!
Məni hər addımda "iynələyirlər"
İynə vurdurmaqdan yaman qorxuram!
Deyirlər, təzə bir bəla çıxıbdı,
Qaşı da elə bil, firuzə qaşı.
Məni çağırıblar, iynə vurdurum,
Dünyanı bürüyən virusa qarşı.
Qorxudan qan vurmur... qan vurur indi,
Özüm də bilmirəm neynəyim, neynim.
Elə bəlanın da iynəsi eyni,
Elə qalanın da iynəsi eyni,
Elə ölənin də iynəsi eyni...
Kişilərdən iynə əskik olmayıb,
Məni də incidən həmin iynədir.
O qədər mənə də "iynə" vurublar,
Az qalır, deyəm ki,
"Ömür - iynədir"?!
Üstündə Allahın lütfü yoxsa da,
Yaşadan özünü nəylə yaşadır?
Bəşəri olmaya iynə böyüdüb,
Bəşəri olmaya iynə yaşadır!?
O inci iynədir, bu dürr iynədir,
İtirir itirsə hansı ölümü?
Elə məzarlar da bir cür iynədir,
Vururlar... sağalan, ölən bilinmir...
Aşkar, gizli necə iynələr varmış,
Dəymə xatirinə, dəymə sayının
Elə bil, qəribə yarış başlayıb,
İynə də iynəni iynələyirmiş,
Axtırıb günbəgün iynə sayını...
Sən deyən elə də hərif deyiləm,
Yaxşı bax, neyləyir... neyləməyirəm.
Mən də iynələrə iynə vururam,
Mən də iynələri iynələyirəm?!
***
Tapmaq olmur biləsən
Eşqi dilənmək ilə!
Qalxmaq olar ayağa
Eşqə dirənmək ilə!
Eşqlə güllənmək olar,
Eşqlə bal əmmək olar.
Nura bələnmək olar,
Eşqə bələnmək ilə!
Sən keçəsən qarşımdan,
Mənsə keçəm başımdan.
Bal dadarmı yalandan
Ağız sulanmaq ilə?!
Şahmata ki, uyarsan,
Oynayaqmı? - deyərsən.
Şahı da mat qoyarsan
Eşqi qullanmaq ilə!
Yaxşı bilsin harambaz,
Qara-qorxu yaramaz!
Eşqi bulandırammaz,
Bu su bulanmaq ilə!
***
Mənə doğmadı bu yer də,
O Göy də... mən də içmişəm
Bu Yerdə içən deyiləm,
O Göydə mən də içmişəm.
Allahın Neyiydim onda,
Ruhların toyuydu onda.
"Əzəl" adlanan o gündə,
O toyda mən də içmişəm.
Səhərdi bax, gecə keçib,
Olan olub, keçən keçib.
Övliyalar necə içib,
O boyda mən də içmişəm.
Dünya söylənilən puçdu,
Sevgidən savayı heçdi.
Eşqim Şeyx Sənan eşqi,
A sevda, mən də içmişəm.
Adam içir bircə kərrə,
Adam deyir bircə kər: "Hə!"
Çox yox, Barat, bircə zərrə
O Meydən mən də içmişəm!
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
