Şeirlər - Yavuz CƏLİL

 

 

...Allah yolunda

namaza tutduğumuz

dəstəmazdı körpəliyimiz.

Yaşaya-yaşaya

pozduğumuz namazdı            

günaha köləliyimiz.

Dərdlərimiz -

nə vaxtsa işlətdiyimiz

günahlarımızın əvəzi.

Günahlarımızı dərd-dərd

əvəz edəcək gələcək.

Gün gələcək

yüksələcək səd-səd,

yüksələcək.

   

***

...və hər itki

            bir qapıdı içimizə

İtki-itki, qapı-qapı,

            köçürük içimizə.

İtki-itki, qapı-qapı,

            görünür içimiz.

İtki-itki, qapı-qapı

            böyüyür içimiz.

İçimiz - gəzdiyimiz yer üzündən böyük

İçimiz - gördüklərimiz göy üzündən böyük.

Böyüyürük....

            Böyüyürük.

 

***

...bugünkü kimi

yadımdadı o gün,

o gündən başladı bu gün.

 

***

...xoşuma gəlməyən səs olanda

qulaqlarımı tuturam.

Ayaqqabılar ayağımı sıxanda

çıxarıb atıram.

İçimdən çölümə yaxındı əlim.

Bağışla məni, ürəyim.

 

***

...göyün yeddi qatından keçdim,

Uzaqlar yaxın olmadı.

Ruhumu tərk edib enirəm

Yolum yeddi qatımdan keçir,

dönə bilmirəm.

Hələ də

səsimə çıxa bilmirəm...

Yer uzaq,

göy uzaq,

mən uzaq.

 

***

...Nəsimiyəm -

ömrüm Hələb.

Mənəm dəvəsi ölmüş ərəb

qəm dəminin sərhasında.

 

***

...vaxtdı...

sevdaca uzanmadı yolumuz.

Üz tutub keçəcəyimiz

döngələrin vaxtıdı.

Ayrılıq - xatirələrin yaşamaq haqqıdı.

Vaxtdı.

Sahil həsrətli dalğaların

            pərvanə vüsalı,

                        dənizləri ağrıdırmı?

Gözlərindən sildiyin yaş

            ürəyinin daşıyacağı

                        yükdən ağırdımı?

Sönən ocaqların odunu

            külə dönəsi

                        gününə yanırdımı?

Vaxtdı.

Bu dünyanın işığı

            ayağımıza uzanan

                        köləmizin baxtıdı.

Dünyanın qərib vaxtıdı.

Vaxtdı,

            vaxtdı haqq.

 

***

...göy üzündəki uzaqlıq

Sevdaların ümidini oxşar gecələr

Daha yüksək ucalıqda gecələr

Görmədiyimiz ulduzlar.

Eşidirsənmi,

yüksəkliklərdə enən buludun

son nəfəsidi bu yağış.

Hər düşən damla

itirdiyi yüksəkliyə dönə biləcəkmi?

Tale ömürdüsə

analarımızın üzü güləcəkmi?

Ağlımız

daş qəfəsidi ürəyimizin

Duyursanmı, içimizdəki ağrı

boğulan səsidi dilimizin.

 

Tahir Aslanlıya

 

...Qafqaz meşələrindəki

ağcaqayın görkəmidi

Moskva şəhərində kəndçiliyim.

Bu gündən dünənə,

dünəndən bu günə

            işləmir qatarlar,

            işləmir təyyarələr gözləyim.

Ümid də yox dözməyim.

            ümid yoxdu ölməyim.

Mən dünən yaşadım

            mən bu gün yaşadım

                        xəbərin varmı?

Kədərin varmı yaşadım.

Üstündə gəzdiyimiz torpaqda

            sələflərimizin itmiş izi

Ölüm sələflərimizin səsləməsidi bizi!

Ölüm yoludu ömür!

Qafqaz meşələrindəki ağcaqayın görkəmidi

Moskva şəhərində kəndçiliyim.

  

***

...elə bil insan ömrü bir gəmidir,

səfərə çıxıb həyat dənizinə.

Beşik - bu gəminin doğma limanı,

ürək - kapitanı.

Arzular - gəmiyə yol göstərən mayak,

Səadət - son mənzil,

gəminin yan ala bilməyəcəyi sahil.

 

***

...mən böyüyə-böyüyə

            böyüyüb evimiz,

                        böyüyüb kəndimiz

Böyüyüb kəndimizin uşaqları

            yollara qarışıb başları

            yadlarından çıxıb oyuncaqları.

Mən böyüyə-böyüyə

            böyüyüb gördüklərim

                        böyüyüb bildiklərim.

Böyüyüb-böyüyüb görmüşəm ki,

            insanların göz yaşları

            gözlərindən böyük

            ürəkləri özlərindən.

Mən böyüyə-böyüyə

Kəndimizdən uc alan yollar böyüyüb

            çaxa bilməmişəm heç yerə

Kəndimizdən ucalan dağlar böyüyüb

            çata bilməmişəm zirvəyə.

Mən böyüyə-böyüyə

gözlərimin həsrəti böyüyür ürəyimdə

Mən böyüyə-böyüyə

            böyüyür yaşamaq isəyim də.

 

F.Q.Lorkasayağı

 

...portağallar... limonlar...

Pəncərə önündə tənha qadınlar

            həzin gecələrdən ümid soraqlar.

Limonlar, portağallar,

batan gəmilərə üzmür limanlar.

Portağallar, limonlar

uçdular körpülər,

            əlvida, yollar!

Limonlar, portağallar.

Sahibsiz yollarla

            kimlər addımlar?

 

***

...deyə bilməyəcəm sənə

            demək istədiklərimi.

Eşidə biləcəksənmi məni?

 

***

...ağrıların

            şeir-şeir çiçəklənən günüdü.

Dünyanın, zamanın bu günündə

İnsan doğulan bəndələrin

            dərd-dərd təklənən günüdu.

Azərbaycan analarıtək

həzindi Bakı küçələrində əsən külək

            göz yaşından çıxan ürəkdi

                        daşdan çıxan çörək.

Kövrəldir,

            göynədir

                        bu külək,

                                    bu çörək.

Ağrılar - nəşələrin, ölüm gorxusunun

            qürubu içimizdə.

Ağrılar - İnsanlıq qüruru üzümüzdə

Fəqət,

İnsanlar yaşatmaq arzusudu anaların

Zülmətdə ulduzlar

            gözlərə işıq ruzusudu qöylərin.

   

F.M.Dostoyevskiyə

 

Ömür yoldu,

            yoxsa ürək?

Köçənləri ömür yordu,

            yoxsa ürək?

Sualın cavabı

            cavabın sualıdı

                        umduğumuz bu dünyadan.

O dünyadan qorxumuzdu

            bu dünyada bizi yaşadan.

 

***

...bir vaxt yaşadığın o ev, o küçə

Həzin bir vağzalı salırdı yada.

Hava tutqun idi, sanki o gecə,

Sən getdiyin qatar düşürdü yola.

 

Ötürənlər sayaq durub ağaclar

Pərişan-pərişan əl edirdilər.

Bir vaxt əyləşdiyin oturacaqlar

Tənha adamlara bənzəyirdilər.

 

Vağzal havasında sevdalar - dəniz

Sahil dalğaları qarşılayırdı.

Həyətə açılan o pəncərəniz

Sanki qatar ilə uzaqlaşırdı.

 

Həzin sinədəftər xatirələrin

Coşqun şair kimi təbi gəlmişdi.

Masa ümidinə qalmış güllərin

Dönük taleyinə boyun əymişdi.

 

Bir vaxt yaşadığın o ev, o küçə

Həzin bir vağzalı salırdı yada.

Hava tutqun idi, sanki o gecə

Sən getdiyin qatar düşürdü yola.

 

***

...40 ildi şahidəm.

Yerin-göyün bu sükut ovqatı

Dəyişməz daha.

Hamı naməlumdu,

Təkcə ölülərin kimliyi məlum.

 

***

...ürək qapısında

Mən bir köçəri.

Ürək qapısında

Hisslər ötəri.

Canım çölə çəkir

Ruhum içəri.

 

***

...kimliyimin əbədi dəbi

qanımdadı hələ.

Kim bilir, daha nələri verəcəyəm yelə.

Bilirəm, ölməsəm, yanımda qalacaq kölgəm.

Yönümdən, könlümdən uzaqdadı ölkəm.

Bilirəm, illər öncə

göy susuz qalmışdı dənizdə

və əyni boş küçələrə yağış yağırdı bizdə.

 

***

...dəniz divarların son qapıları

okean ümidlər vəd edir yenə.

 

***

...sən daha gözəlsən.

Gözüm yox daha

gördüyüm,

düşündüyüm qadınlara.

Gördüyüm,

düşündüyüm qadınlara

sözüm yox daha.

Sən daha gözəlsən.

Bu axşam

evinizin qabağındakı küçədən

mən sevəcəyim tinə gəlsən,

dönə biləcəyəmmi?

Ölə biləcəyəmmi,

bu axşamkı gecədən

mən görəcəyim günə dönsən?

Sən daha gözəlsən.

Gözləsəm, gələrsən,

ölsəm, sevərsən.

Sən

daha gözəlsən.

 

***

...və birdən

taleyin hörümçək toru düşər

göylərin yağış izinə.

Bizə bənzər hörümçək toru.

Çünki ölə bilməz yaşaya bilməsə,

çünki yaşaya bilməz, ölə bilməsə.

Atdığımız, unutduğumuz

divarlardan, tavanlardan başlar yolu.

Havadan asılı qalar.

Nə yerə,

nə də ki, göyə söykənər

ömür boyu.

Və heç vaxt

dönməz geriyə

hörümçək toru.


© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!