"Ruhum - bal arısı, şeh içindəyəm..." - Qafiyəsiz poeziya. QARDAŞXAN

 

***

Belə yaşamaq olmur;

Pərdəni çək,

Bir az qaranlıq düşsün evə...

 

 

***

"Dünya haçan azad olar?" - dedin,

Bilmirəm, ana...

Ancaq biz azad olacağıq dünyadan!

 

 

***

Onun...

Bunun...

Onun-bunun...

Ondan əvvəlki...

Bundan sonrakı...

İnsan ömrü nə qədərdir ki?!

 

 

***

Sən yazın əvvəlində, mən - qışın..,

Qovuşa bilmərik bu əksliklə

Yer üzündə.

Nə sənin "doğru"nda,

Nə mənim "düz"ümdə.

Yalnız ali nizamın

daha yüksək

"üçüncü" müstəvisində

birləşərik tamın hissələritək.

 

 

Tələbə yoldaşım

İlham İsmayıla

 

Qaratoyuq oxuyur, -

Su səsi bihuş olur,

Yarpaq səsi uyuyur.

Qağayı səsində qəm,

Sən oxu, qaratoyuq!

Yox, yox, bu, cəh-cəh deyil,

Candı çıxan boğazdan.

Susaq, min bir ağızdan

Qaratoyuq oxusun!

 

***

Göy yuxaya dönüb bu yay axşamı,

Gülməyin, kartofa bənzətsəm Yeri.

Kartofu yuxanın içinə qoyub,

Bal kimi dünyanı sanki yeyirik.

Şərbət leysan yağır.., göy gurultusu

partlayır qarpıztək şirinliyindən.

Mən sənə elə bir gül gətirmişəm,

Əkəsən arzunun bitdiyi yerdə.

 

 

Ruhum - bal arısı

 

Alaqaranlıqda ağ çiçək sanıb

qonur bal arısı axşam şehinə.

Başımı çiyninə qoyuram,

                                    ruhum

batır saçlarının çiçək tozuna,

Çəkir şirəsini gülüşlərinin.

Güləş yanağında zər ləpələnir,

Günəş əl-üzünü yuyur üzündə.

 

Ya Ay ruhum doğur sağ çiynin üstən?!

Elə bil Gün Ayla qolboyun olur!

Oyyey, savab yazır mələk mələyə!

 

Ruhum - tellərinin sarı simində..,

"Orta Sarıtel"in, "Baş Sarıtel"in

dolanbaclarında, tozanağında

tövşüyür, təngiyir, tıncıxır nəfəs...

 

Ruhum - bal arısı, şeh içindəyəm.

 

 

Liliya

 

Tanrının ən gözəl şarkısı

            quşların cəh-cəhi,

                        suların şırıltısı,

yarpaqların pıçıltısı

                        deyilmiş,

Bunu bildim

səsini eşitdiyimdə, liliya!

 

Novruzgülündə yaz gəldi,

İyul gecəsində Ay bədirləndi,

Son bahar qızılgül açdı,

Qartopu oynadım uşaqlığımla

səni gördüyümdə, liliya!

 

Beş bağla bağlandım baqicəsinə

bu fani dünyanın möcüzəsinə

əlindən tutduğumda, liliya!

 

Göy qurşağı oldu ən adiliklər,

Haqqın yolunu buldum

yol yoldaşlığında, liliya!

 

Nəfəs aldığın havadan nəfəsini aldım,

Əlin dəyən yerə alın qoydum,

Ayaq qoyduğun yeri dörd rükət öpdüm,

Öpdüm, öpdüm, öpdüm, liliya!

 

Ruhani ruhum

Haqqın dərgahına pənah apardı,

Rəbbin qüdrətinə iman gətirdim,

Səndən ayrılmaq

Sənə qovuşmaqmış, liliya!


© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!