Parta üstündəki yazılar
Parta üstə yazılar
Uşaqlardan düşüb qalıb
Yaddan çıxmış qələm kimi.
Xadimə qadın sildikcə partaları
Gülümsəyir.
"Sevirəm" sözünə o qədər əyilir,
Elə bil ki, baş əyir.
Partalar yazılıdı,
Yazılarda səs donub.
Hər yazının üstünə
körpə təbəssüm qonub.
Şeir dəftəridir partanın üstü,
Məni dərd-xəyal alıb.
Yazıları oxuya-oxuya
Xadimə cavan qalıb.
Məni bağışla
Yadına gəlir,
Mənim gözlərimin rəngi
On il bundan öncə necəydi?
Yadına gəlirsə - məni bağışla.
Əllərin əlimi unutmayıbsa,
Məni ürəyinə
Əlin xatırladırsa -
Yenə məni bağışla.
Deyirlər əllər
Yazdığı məktubu unuda bilmir.
Nə qədər üzüklər taxılsa ona,
Üzüklər barmağı aldada bilmir,
Üzük ürəyini əzirsə - məni bağışla.
Mən qocalıb getdim,
Mənə əlvida,
Hələ də gözlərin bağçada
Məni gəzirsə - məni bağışla.
Mən qocalıb getdim,
Getdim ki, yenidən gəlim,
Xahiş eləyirəm,
Sən məni sevmə,
O dünyada da,
Mən səni tanıya bilim.
Şeirlərim
Birinin sevinci var,
Birinin qəmi.
Biri ağıllıdır,
Biri dəcəldir,
Biri də dəli...
Arxasınca qaçar ağlım,
Qoymaz yıxılmağa.
Nə var ki, gülməyə,
Nə var ki, ağlamağa...
Ürəyimdən su içən
Hisslərim,
Onlarla dolaşar,
İncikli küsülülərim
Əsəblərim, hirslərim...
Hardasa olsa tanıyaram,
Mənim özümə oxşayır
Dəli-dolu şeirlərim...
Ağac
Görürəm başında payız qocalıb,
Bu ağac bahara açıb əlini.
Görürəm budaqlar tamam sınıxıb,
Üzüyünü salmış barmaqlar kimi.
Başında qaranquş ümidi qalıb,
Yarpağı yerinə bitib inamı.
Budaqlar necə də ağappaq olub,
Şümşad biləyinə oxşar anamın.
Açılıb ağaca budaq qollarım,
Nəğmə oxuyuram yenə ucadan.
Uzaqdan tökülüb gələn yollarım,
Nədənsə özünü asır ağacdan.
İstərəm quş olub başına uçam,
Körpə qönçələrdən qalayım ocaq.
Ağacı gözümdən uzaq qoymuram,
O ağac gözümdə yarpaqlayacaq.
Qəbiristan yolları
Qəbiristana gedən yollar
ot bitirir - gözəl olur.
Burada ayaq izi də
quruyur xəzəl olur.
Qəbiristana gedən yollar
səhər-axşam səs daşıyır.
Dolanıb başdaşlarına
bir cığır qəfəs yaşayır.
Ayaq izləri də ölür
qəbiristan yollarında.
İzləri otlar qaldırır
tabut kimi qollarında.
Mən
Buludlar, mənə gülməyin,
Yollar, dərdimdən ölməyin.
Dağlar, üstümə gəlməyin,
Qorxuram mən, uşağam mən.
Bir gözələ qəlbim qızdı,
Qızdı, başım-beynim qızdı.
Ölüm ki var, gözəl qızdı,
Yuxusuna muştağam mən.
Tez uyuram dediyinə,
Baş qoyuram yedəyinə.
Bu dünya bir qarı nənə,
Nağılına aşığam mən.
Dünya
Dünyanınki nədir,
Get balaca uşaqla top oyna
Adını da qoy: Dünya.
Topu vur qonşunun pəncərəsinə,
Uşaqlar oyansın şüşə səsinə
Adını da qoy: Dünya.
Əlində dən tut,
bir sərçənin gözündə.
Əllərinə ensin
bir parça
göy üzü.
Adını da qoy: Dünya.
Əllərinə düşsün
bir parça bulud,
Əlində
buğda bitsin.
Adını da qoy: Dünya.
Sevdiyin qızın adı Röyadırsa,
Adını dəyiş qoy
Dünya.
Sev kərəm kimi,
Soyul Nəsimi kimi,
Bit, qurtar,
Bu da sevdiyin Dünya.
Yaz
Qoz qəhqəhəsi, fındıq gülüşü
Aləmi götürüb başına.
Çiçək sevdası sızır,
Qaralmış daşın başına.
Havanın ucundan tutub
İlan sürünür bulud kimi.
Qarışqa gözüylə yeyir
Uzaq mənzilləri,
Məsafələri.
Ay düşür aşağı
Yerdən uşaq götürməyə.
Uşaqlar gözüylə Ayı saxlayıb
Qoymurlar yerə düşməyə.
Göyə güllə atırlar,
Kimi qovurlar görən?
Kimdi kədəri yuyub,
Sevinci çəpərə sərən?
Gəl belə danışaq,
kədərli dostum.
Gəl belə danışaq, kədərli dostum,
Yadındadı, kəndin ortasında
Köhnə bir meydançada
Top oynamağımız?
Top üçün havada yellənən
Əlimiz və ayağımız?
Mən vurduğum qolları
Pəncərədən bizə baxan
O qıza həsr eləyirdim,
Sən bunu bilmirdin amma,
Əl çalırdı pəncərədə.
Əllərinin səsi
Çiçək kimi tökülürdü
pəncərədən.
Bir dəfə də oynayanda
Vurduğum top
Onu gəlin aparan
Maşının
Ön şüşəsinə dəydi.
Gəlin bir az qalxdı ayağa,
Topa elə baxdı,
Elə baxdı ki,
Deyəsən, gözündən top kimi
Yaşlar düşdü.
Fikrimcə, o düşünürdü
Qapıya topu düz vura bilmirəm daha,
Ya da topu onun yollarına
Vurmuşam
Belə.
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
