Sərhədlərimizi qoruyan əsgərlərimizə ithaf
Ayağınla da
bacarmalısan silah tutmağı,
dişinlə də,
tək əlinlə atəş açmağı,
od-alov saçmağı...
məsafələr qət etməli dizin-dizin...
acımalısan da döyüşlərdə, acımamalısan da,
ağrımalısan da, ağrımamalısan da;
od dolanmalı, dövr etməli qanda!
tətik barmağına səslənməli:
ey, sıx məni!
əyri gedən güllə də düz tapmalı düşməni...
Kirpiklərin gözünü qoruyantək
birnəfərliyinlə sıraya düzülməlisən sərhəd boyu,
sədd boyu!
Bir güllə
min-min olub ələnməli yerə;
Bax, hər vuruşa
bir ordu gedib bir ordu qayıtmalısan,
əl vurub dağı-daşı oyatmalısan!
Və bunu da düşünməlisən ki,
döyüşə tək sən getmisən,
döyüşdə təksən!
Amma gör ki, nə çoxsan-
əlli, altımış, doxsan,
axı sən haqsan-
hələ də çoxalacaqsan!..
Olaq...
olaq öz yanımızda,
kəsdirək başımızın üstünü,
ağrımızı bilək,
ağrıyan yerimizi bilək.
bir el, bir vətən,
bir sel, bir dağ,
bir gül, bir çiçək, bir tağ,
sol, sağ-
bütün bu torpaq;
göy olaq, yer olaq,
beş yox, on yox,
milyon yox,
BİR olaq!
qolumuz tək işləməsin,
bizi haracan aparar tək ayaq?
çiynimiz çiynimizə dəyəndə
sümüklərimiz cingildəsin,
cəmi dillər bir söz desin!
ağrı, acı,
yaxşı, pis.
sən, mən, o - biz!
bir bütöv,
bir tam!
hamıya salam!
dalğalanan bayrağımız
dənizimiz,
arpa,buğda zəmimiz olsun.
yaddan, özgədən deyil,
özümüzdən bir kimimiz olsun!
qardaş çağıranda
qayalar şaqqıldasın,
minlərcə göz baxsın bir-birinə.
çıxaq ən ucaya,
enək ən dərinə.
yelkən açaq ha
bir amala,
bir əmələ,
bir fikrə
və bir haqqa!
Anaürəyi gülü
...Soruşuram deyir bu,
Anaürəyi gülüdü,
gözəldi Anaürəyi gülü
ana ürəyi kimi...
Bir sərt baxışdan solar çiçəyi;
Ana ürəyinin kövrəkliyi var
Anaürəyi gülünün...
Bax, işıq içindədi
bu saat gözüm-könlüm;
adı özündən,
özü adından gözəl bir güldü
Anaürəyi gülü!..
***
...yollar da qapıdır,
xəyallar da...
sehirli qapıdı sözlər,
aç gözəlliyə, haqqa!
ən qaranlıq gecə
ən aydın səhərə qapı,
bəzən adam xoşbəxtliyini bir qapı açmaqla tapır...
qapıdı salamın bir sevincə,
xoş əhvala, hala...
sanki quşların qanadıyla aşılan qapıdı göylər,
köklər
ağacların açılan qapısı...
bax, eşidirsən bir səs,
bir qapı açılır,
duyursan gedib-gələn bir nəfəs,
bir qapı açılır,
qapılar açılır!..
şərə bağladığın qapı
xeyirə açılır...
qələmlə bir qapı döy,
şeirə açılır!..
təkcə evdə yox,
çöldə də qapı açıb-örtürsən;
kiməsə rahat qapı açmaqdı
onun yoluna düşmüş
bir daşı götürsən...
Səhər şeiri
Sübh açılır,
mən də bir ağacın ilk puçurlarına baxıb
gözümü açıram.
Səhərin gözü açılantək
ağzımı ilkin bir “sabahın xeyir”lə açıram
edər kimi günün ilk duasını.
Səhər açılır,
bu, həyatımda ilk səhərmiş kimi,
meh üzümə ilk dəfə əsirmiş kimi...
Bir ovuc çilətmə suyla
gözümün qıyında qalan yuxunu qovuram...
Kirpiklərim qovuşanda
qaranlıq dolur gözümə,
görürəm heç nə görmürəm.
Amma belə olmur qəlb qəlblə bir vuranda,
əl əllə qovuşanda...
Səhər açılır,
diqqətimi çəkir: hər yerdə qapılar açılır,
sanki dillərdən açılır düyünlər:
”gəl, ey səhəəər...”
***
Hər dəfə
bir salama uzanmağa
sanki əlim təzə-təzə...ayaq tutur,
gözüm də bir üzü görməyə...
Bütün xırdalıqları ötüb-keçmək;
böyük bir sevgiylə ayaqlanmaq gərək...
Xoş bir duyğuya,
bax a,
ürəyim daim acdır.
Bir tikə çörəyə-
halaldır deyə-
süfrəm öz-özünə açılır...
İnanıram, haçansa
bir düz işdən əlim ayaq büdrətməz,
Doğru bir yolda
ayağım da
ayaq qaçırmaz...
Rəng...
R. Rzanın xatirəsinə
Rəng, boya deyil...
Onlar- rəngini tez-tez dəyişən buqələmunlar
Rəngi də rəngləyənlər...
Hansı rəngdə gülüb, hansında ağlayırsan?
Hər rəngə uyuşan siman, aman...
Rəng...bəzən rəngsizlik
Rəngini itirənlər...
Rəng: üz örtüklərin çeşid-çeşid, rəng-rəng
Sən Allah, yalanını doğruyla boyama
Rəng: sifətinə az suvaq çək...
Necə boyaqçısan, rəngi rəngdən seçəmmirsən
Kədər bir rəngdir, sevinc bir rəng; eh, bilsən...
Rəng: mən ağ-a and içirəm!
Rəng: bir də ”Rənglər”...
Sığınacaq şeir...
...Doğma bir səsə,
məhrəm bir sözə sığınmaq...
Sığınmaq bir üzdəki gülüşə,
can nə soyuqda yana,
nə istidə üşüyə...
Bu göy, bu yer sığınacaq,
iki əlini başın üstə
baş-başa ver - sığınacaq...
At uzağa, yaxına,
daş daşa sığına-sığına
bir-birinin üstündə divar ucalır...
Yaxşı olan hər şeyə-
nəğməyə, şeirə,
alnımızdan axan tərə sığınaq-
yaxşılıqda qərar tutaq,
haqda qərar tutaq...
Körpə bir uşaq ovcu,
varağa dəyən qələmin ucu...
Gurhagur yanan ocaq,
sakit bir bucaq-
sığınacaq,
Təkcə evin içi yox,
olsun elə çölü də, bax, sığınacaq!..
Kimlik
Harda soruşulur şair kimliyin,
Dadına yetəsi bir-iki misra...
Könlündən keçəni anladır üzün,
Danışmırsan, amma heç susmursan da...
Daim dürüstlüyə, düzlüyə meylin,
Mərhəmət kimliyin haqdan yazılıb.
Nəfəsin elə bil bir meh əsimi;
Məhəbbət kimliyin haqdan yazılıb...
İnsanlara sayğın - üst insanlığın,
Halallıq duyğusu qəlbində - işıq.
Hər yerdə özünsən öz kimliyinlə
İlhamında işıq, təbində işıq!..
Əl…
Bax, yıxıldığımız zaman
hökmən bizdən yapışan bir əl var-
qayğımıza qalan bir əl,
ağlayanda gözümüzün
yaşını silən bir əl,
üstümüzdə həmişə göz olan bir əl,
qanadımız olan bir əl,
bizi xeyirə çəkən,
şərdən uzaq tutan bir əl-
ana bir əl,
ata bir əl...
Bir tikə çörək...
Qardaş, bir tikəni az bilmə əsla,
bir tikədən yana
atılar oda ,
hətta
taxtaya çaxılmış mismarlar üstdə
yalınayaq belə addımlarsan da,
görərsən onda
sənin bütün cəsarətin, hünərin
gedib-gedib bir əlcə çörəyə dirəndi,
unutma bunu
və daha yaxşı anlarsan
boynunun bir tükdən də nazik olduğunu...
Dirilik suyu
Baxsan, bir gülər üz - dirilik suyu,
Bəzən də bir xoş söz - dirilik suyu.
Onu burda axtar, orada ara,
Bir əl başqa əllə kilidlənir ha
Aydınlanır hava, açılır səma.
Bir şeir, bir nəğmə- dirilik suyu.
Mehrlə verilən quru bir tikə,
Adamın üstünə düşən bir kölgə-
dirilik suyu.
Dirilik suyudu gün işığı da,
Bir çiçək ləçəyi, gül yarpağı da.
Bir doğma səs, nəfəs-dirilik suyu.
Sevinirsə könlün,
Bax, o duyğu, o hiss- dirilik suyu.
Dirilik suyudu bir salam-sağol,
Dirilik suyudu qəlbindəki od!..
İşıq
Sanıram
qəlbimdə tutduğum bir fikirdi,
ya bir kəlmə
İşıq salır yoluma.
həmişə dərinliklərdən düşən İşıqlardı
nura qərq edir ucaları da...
bu saat gözümdə sayrışan
söz İşığıdır;
bu günəşli hava
sanki bir Şeirin aydınlığıdır...
İşıq üstünə düşən İşıq-
sevgi üstündə sevgi,
yaxşılıq üstündə yaxşılıq...
bir dəryanın
lap dibinə də düşər İşıq
bir dalğıcın ümidində, arzusunda,
gör a...
bir yarpağa düşən İşıq
sanasan yaşıla boyanır,
bir xəzəldə sarıya...
bəzən üzüm ən gur İşıqda da
gah sevincli, gah hüznlü...
nə az, nə çox;
nöqtə boyda
İşığa çevirmək istəyirəm
minlərlə sözümü...
***
...Yuxuya getmisən bilmirsən haçan-
Neçə əsr əvvəl, indi, ya bayaq...
Yuxuya getmisən, dərin yuxuya,
Yuxusuzluq yağır üzündən ancaq...
Soyuyur hisslərin, buza dönərək
Yanırsan, bir qaba yığ da külünü...
Oyaqkən xətrinə dəyən birisi
Gözlə ki, yuxuda ala könlünü...
Ömründə bir dərin susqunluq yatıb,
Mürügülü sətirlər gözünü ovur...
Bir ayağın odda, birisi suda;
Sən qaçmırsan, amma fikirlər qovur...
Göynəyən duzdumu, ya yarandımı,
Hansı duyğulardı söylədən səni?
Möhkəmlət, geniş aç söz qanadını,
Kimsə endirməsin göylərdən səni...
Xalı-şeir...
Bu şeir-xalıda sözlər ilmədi,
Bu şeir-xalıda sözlər butadı...
Gözümün önündə bir xalı-şeir;
Bu sözsüz şeirdə söz nə qədər var,
Alov nə qədər var,
köz nə qədər var...
Şeir bir xalıdı,
xalı-şeirdi;
rənglərin qarası, alı şeirdi.
Mən də qurğu qurdum-
hana uzatdım-
Şeiri də xalı kimi toxumaq.
Bax, bir xalı
min naxışlı bir şeir;
naxışları şeir təki oxumaq...
Dayaq
Bir duyğun, hissin
yetirmi qəddini şax saxlamağa,
ayaq üstə durmağına yetirmi...
çatırmı dadına
bir isti nəvaziş, bir salam-sağol...
çıxırmı yoluna yaxşılıqların,
məsələn, bir yaxşılığın çay olanda
bir yaxşılığın körpü olurmu...
Bəd ayaqda
əlini atdığın bir saman çöpü,
qaraltısından belə
ürəkləndiyin bir kölgə-
o da dayaqdı elə...
Sən- təkcə doğrulara inanan,
bir gül ləçəyini də
tutacaq sanan...
Əvvəl-axır
gözəl bir söz dayağın,
öz ocağında
bir qığılcım-köz dayağın!
Təhlükəli şeir
...Riskdi söylənməsi-
olur,
təhlükə doğurur
bəzən deyilən fikir,
yazılan bir şeir...
İşıq təhlükəyə çevrilir-
hamı görür bir-birini.
qaranlığın qara-qorxusu;
gəzir adam kor kimi...
əksliyi yaranır ağın ağla,
yaxşının yaxşıyla;
təhlükədi...
Od odu söndürür,
əl əli kəsir-
təhlükədir...
Hardan biləsən nə nədir;
qardaş, dərinlik heç,
dayazlıq təhlükədir...
Boş yerəmi qəlbində
bir səksəkə var;
həm arxanda, həm önündə
bax, təhlükə var...
Zirvə
Bəzən
inamla deyilən bir kəlmə,
gözəl br nəğmə-
zirvə...
Biri boydan törə,
kimsə inanmaz
o bir zirvədi qəlbinə görə.
Əgər böyükdürsə bir fikir,
hər əlin yetmədiyi bir şeirdisə şeir,
əlbəttə ki, zirvədi...
olur, bir düşüncə,
bir dyğu-hiss də-
bir zirvə...
sözün sözü tutmağı,
alın açıqlığı, üz ağlığı
zirvəyə aparan yol...
bir mehr, ülfət,
uca məhəbbət
ucalığa çəkir, yəni zirvəyə...
bir arzun minlərin arzusu,
yaşayırsan
səni sevməyəni də sevə-sevə,
ey haqq adamı,
sən bir zirvə!
Bəli,
ötəri xəyallar gəldi-gedərdi,
ən başda mənimçün
gözlə görünməyən zirvələrdi!
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
