Bir də o sevdaya
qaytarma məni
Dərədə qovuşan iki bulaqtək
Yenə də yolumuz kəsişdi bizim.
Bəxti gətirmədi, maya tutmadı,
Sevgi istəyimiz nəs düşdü bizim.
Bir də o sevdaya qaytarma məni.
Sən ki, sevirdinsə, hardaydın - deyə
Ta sənə verməyə sualım yoxdu.
Mənim keçənləri təftiş etməyə
Nə taqətim qalıb, nə halım yoxdu.
Bir də o sevdaya qaytarma məni.
Görüşdük, bir azca hal-əhval tutaq
Dərdləşək, bölüşək - sevgidən demə.
Ayrılaq - mən yola düşəndən sonra
Ağlayıb ardımca - "Ay gedən!" - demə.
Bir də o sevdaya qaytarma məni.
Tərs qızı tərs idin, yola gəlmədin
Qalırmı əvvəlki huyun yenəmi?!
Yenəmi başını sinəmə sıxım
Üstündən başımı qoyum yenəmi?!
Bir də o sevdaya qaytarma məni.
Yenəmi o evdə ortama girib
Yıxıb-yıxılmağın həvəsindəsən?!
Şair qəlbim eşqə mehrab kimidi
Elə bil sevginin Kəbəsindəsən,
Bir də o sevdaya qaytarma məni.
Eşqimi bağ kimi çəpərə aldım,
Çəpəri basdıyıb yolağ açırsan!
Bu yaşda qorxmursan, gözünü yumub
Yenə baş alovlu bağa qaçırsan.
Bir də o sevdaya qaytarma məni.
Gözünün odunu o yana döndər,
Çəkmə bu eşq boyu tarıma məni.
Quzunu çəməndə otaran kimi,
Saçında, sinəndə otarma məni.
Bir də o sevdaya qaytarma məni.
16.01.2022
Məktub
Silsilə
Burda yağış çisələyir.
Yenə hava çiskinlədi.
Adına məktub yazıram,
Yazım bəlkə təskinlədim.
Suda axan yarpaq gördüm,
Səni xatırladım o dəm.
Başsağlığı da vermədin,
Bir il olar öldü dədəm.
Yadındamı çox tərs idin,
Yumşalmadın, tərs də durdun.
İnad etdin, ilan kimi -
Quyruğunun üstə durdun.
Bərilərə yolun düşsə,
Çəkinmə - qapım açıqdı...
Koronadan da ölmədim,
Düşdüm, sağaldım, sağ çıxdım.
Allah bu sirri faş edə,
Görünə eşqin əyarı...
Sən də bu gecə çölə çıx -
Aya baxaq gecəyarı.
Yenə hava çiskinlidi
Bu səndən qalan havadı.
Nə içim elə abaddı,
Nə sən deyən xarabadı.
Ürək şəkli
Bir ürək şəkli çəkən olsaydı...
Nişanasını da deyərdim, -
qaynar südə əl salan uşaqda
illər sonra qalan yanıq yeri kimi
ürəyin üstündə bir xal da qoyardı -
...xal, yəni bir qız adı...
Vaxtında ona demədilər
sevgi cızzadı!
Var
Hər kəsin yönü, qibləsi,
Hər kəsin babı, tayı var.
Düşkün düşkünə tuş olur,
Bay olmuşların bayı var.
Şükür Göydə Gün görükdü,
Şəfəqləri min hörükdü.
Zəfərdə bizə şərikdi, -
Əcdadın haqqı-sayı var.
Gülən kirpiyin şehlidi,
Xeyir şərlə bir evlidi...
Məcnun bir üzdə Leylidi,
Vəfasızlıqda payı var.
Şopenin valsına şəkil
"Çiçəklərin valsı"nı dinləyirəm,
Elə bil gölə yağış yağır,
Göydən enən damcılar gölə düşüb
bir an yuxarı dartınır,
Sonra gölməçə boyu dairə cızır -
yəni hər yer mənimdi deyir...
Elə bilirəm yanımdasan, -
Seyr edirsən damcıların valsını
Üzündən yağış damcıları axır,
Yəqin, Şopen "çiçək" adına səni düşünüb,
sən də dairə cızırsan - göl mənəm.
Quyunun su xatirəsi
Qurumuş quyunu görən gözün
eynən məni görsün.
Sən quyunun su xatirəsi...
Səndən sonra nə var itirəsi?!
Xəyalın
Bilmirəm bu saat hardasan,
bilmirəm neynirsən o uzaqlarda.
Onu bil ki, xəyalın köhləndi,
mən köhlənə qoşulan araba.
Könül
Eynin açılmadı yaz-qış,
Müdam oldun yasda, könül.
Elə hərlən nə bir gül əz,
Nə qarışqa basda, könül.
Yarın oxunun tuşusan,
Soruşmaz pissən, yaxşısan.
Dəm evində çox naşısan,
Qəm evində usta, könül.
Gücün tək İlhama çatır,
Xəncər, kəndir əl at, götür,
Dözəcəyəm sənə xətir -
Kəs də, könül, as da, könül!
Acgöz
Yəqin, tox olanda
pişik siçanı unudur,
Demək mən acgözəm -
səni heç unutmadım.
Dəyişilmə
Səni gözlədiyim yerdə
qəribə hisslər keçirirəm, -
Ustadın asmadan endirib
diz üstə köklədiyi ud kimi,
Kənd xanımlarının dua deyə-deyə
mayaladığı süd kimi dəyişirəm.
Səni gözlədiyim yerdə
pəncərənin iç ətəyindən
çöl ətəyinə qoyulan dibçək kimi,
Təbəssümə təslim
qıyılmış gözlərlə üstümə gələndə
qönçədən açılan çiçək kimi dəyişirəm.
Almış kimisən
Elə bilmə bu canımı
Almadın - almış kimisən.
Demə sönməz atəşlərə
Salmadın - salmış kimisən.
Qanamı batmadı əlin?-
Mən yandadı sənin ölün.
Könlümü daşına çölün
Çalmadın - çalmış kimisən.
Səni bu yoldan əydi nə,
İlham gileylə hey dinə.
Öyünmə rəqib qeydinə
Qalmadın - qalmış kimisən.
Zaman
Qarabağ qazisi
Zaman Hüseynovun ölümünə
Susuzluqdan budağında
Qönçə kimi solan Zaman.
Gen evləri bəyənməyib
Dar yerdə yurd salan Zaman!
Kim dayaq olar yetimə?
Əlacın düşdü çətinə.
Bu həkimdən o həkimə
Aralıqda qalan Zaman.
Ürək var dərdi duymağa,
Barmaq var sayı saymağa.
Qəbrin üstə gül qoymağa
Olaydı bir balan, Zaman!
Bir zaman...
Bir zaman bir odlu sevgi yaşadım,
Alov bülənd-bülənd, çatır-çatırdı, -
Dişimi sıxardım cınqır çıxmasın,
Qışqırsam, naləmi ərşə çatırdı.
İnsaf güc gələndə bir busə verir,
İnsafdan düşəndə dedi: - Dur, geri!
Gözüm ürəyimdən xeyir də görür,
Qanı qiymətinə şəkil satırdı.
Saçları sünbüllüm, qara xal dənlim,
Ortası naziyim, sinəsi enlim.
Onu görməsəydi bu dəli könlüm,
Az qala özünü daşdan atırdı.
Əsəd Cahangirə
İnsan mənzərələri silsiləsindən
Səni bir şəhər tanıdım,
küçəsi, xiyabanıyla...
Səni bir şəhər tanıdım,
çayı da axar yanıyla.
Çay qırağı söyüd, çinar,
küçəsində göyrüşləri,
Gecə başına yığışar,
abdalları, dərvişləri.
"Səs"di, "Söz"dü, "Rəng"di deyim
şəhərin xiyabanları...
Cin iynədən qorxan kimi
qorxutdun qulyabanları.
Heç kəslə işin olmadı,
özün özünlə çarpışdın,
Sən həmişə yükümüzün
ağır tayından yapışdın.
Köçün köç içindən keçər,
köçün köçlərə qarışmaz,
Özünü yorma! - bilirsən
qar ilə günəş barışmaz.
Qələmin döyüş atıdı,
kimi qorxdu, kimi ürkdü.
Günbəzin quşqonmazında
cah-cəlalın mübarəkdi.
Göydən hansı qatdan gəlir,
yazıb hansı qatda qoydun?!
Dədəmiz Qorqud namıyla
yazarlara ad da qoydun.
Sənə "Dayanma!" söyləyən
o Allahın zalım olsun!
Qələmin üstünə düşən
kölgəliyi qalın olsun!
Könül - sevgi vətəni
Bəbirgözlüm, uzaqlıq nə edər
quştək könüldə yuva qurana?!
Şəninə duam var axşam-səhər,
oba yatana, oba durana.
Təzə bilmişəm sevginin
yurdu, vətəni varmış,
Onun da oturaqlı sakini,
yoldan ötəni varmış.
Yaşadığın vətən bir ayrı,
sevginin vətəni bir ayrı.
Hər şey təbiətdən gəlir
yağış ayrı, qar ayrı.
Könül bir məmləkətdi,
sevənlər orda hakimdi,
Bəxtəvər o kəslərin başına
könüldə oturaqlı sakindi!
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
