Şuşada qəhrəmanlıq möcüzələri göstərən ölümsüz cavanar
igidlərimizin dilindən
Zərb ritmində döyüş marşı
Düşmənə qorxunc kabusa döndük,
Biz bura öldürüb ölməyə gəldik,
Can Şuşamızçün qan daşımızçün
Biz bura öldürüb ölməyə gəldik.
Qorxu bilinməz surətimizdə
Qanlı qisasdır niyyətimizdə
Namusumuzda, qeyrətimizdə
Hər ləkə varsa silməyə gəldik
Biz bura öldürüb ölməyə gəldik.
Dağları aşdıq, daşları keçdik,
Düşməni vurduq ot kimi biçdik
Bağrını kəsdik qanını içdik.
Qan dadı nəymiş bilməyə gəldik
Biz bura öldürüb ölməyə gəldik.
Qorxuda bilməz sərt aşırımlar,
Hactalı dağlar, sərt uçurumlar
Bir dəli həmlə vəhşi hücumla
Yırtıcı bağrın dəlməyə gəldik
Biz bura öldürüb ölməyə gəldik.
Bəsdi yetər ki, göz yaşı axdı,
Ruhumuzu dərd atəşi yaxdı
İndi yetişdi təntənə vaxtı
Şanlı zəfərlə gülməyə gəldik
Biz bura öldürüb ölməyə gəldik.
Üzü qüruba
Duman sökübdü bəlkə? Şəhər yaman qaranlıq,
Bu zülmətin içində, itib gedib cavanlıq
Qayıtmayır bir anlıq.
Yağış yağıbdı bəlkə? Şəhər yaman təmizdi,
Adam da yoxdu, ancaq ərəbdi ingilisdi,
Beş-üç nəfər polisdi.
Dəniz gəlibdi bəlkə? Kafedə "kilkələr"di,
Əlində buzlu pivə, gözündə kölgələrdi,
Dilində "bəlkə"lərdi.
Külək əsibdi bəlkə? Sağım, solum da tozdu,
Durub dalımca düşmüş "quş"un da rəngi bozdu,
"İt"in də rəngi bozdu.
Adam ölübdü bəlkə? Ya bir yetim qarışqa?
Nə fərqi var ki, guya... Düşüblər eyni "aşk"a,
Ölübdü başqa-başqa.
Çatıbdı vaxtı bəlkə? Şəhər yaman nigaran,
Sabahı sən doğursan, doğan anan nigaran,
Qaçan atan nigaran.
***
Səni atıb gedərdim,
Bir az şeir deyərdim,
Bir az balıq tutardım,
Bir az da nar yeyərdim.
Səni atıb gedərdim,
Kitabı bağlayardım,
Bir az rahatlanardım,
Bir az da ağlayardım.
Səni atıb gedərdim,
Səfeh-səfeh gülərdim,
Səni atıb gedərdim,
Atıb gedib ölərdim.
***
Evə bənzəyirdim əvvəl, səni hər daşım sevirdi,
Sıxılan dişim sevirdi, çatılan qaşım sevirdi.
Dağa bənzəyirdim əvvəl, dumanım, çənim sən idin,
Səni göz bulaqlarımdan süzülən yaşım sevirdi.
Bu qədər başım bəlada yaşasam da bilmədim heç,
Ya başım bəla sevirdi, ya bəla başım sevirdi...
Səni ey bəla çələngim, bir ömür əzab içində
Ötən hər ilim sevirdi, keçən hər yaşım sevirdi.
Baharım yayım ki səndən çox uzaqda keçdi getdi,
Səni ondan ötrü yalnız payızım, qışım sevirdi.
Gələcək xəyallarımda sənə yer ki qalmamışdı,
Səni keçmişim sevirdi, səni yaddaşım sevirdi.
Gül atın məzarım ustə, soruşan olarsa, Fəhmi,
Deyərəm hesab günündə, gülü başdaşım sevirdi.
***
Ömür gedir oyun kimi
Keçir ələkdən un kimi
qəfil gələn qurşun kimi
Doqquz qram da olmadım.
Əgər fələk qoyubsa mat
Gözünü açma, durma, yat
Qırıq-qırıq keçir həyat
Heyif ki, tam da olmadım.
Günəş kimi alışsam da
Axırda şam da olmadım.
Sən məni Allah bilirdin
Mən heç adam da olmadım.
***
Sevgi sənə ildırım,
zəlzələ.
Sakit axan çay kimi
sevməyi öyrənmədin
sən hələ.
Bəsdi daha, köksümə
çəkmə dağ.
Yaxşı əlamət deyil
sərsəri bir hiss ilə
oynamaq.
Gözləmə qəlbim sənə
"can" deyə,
Məndə həvəs hardadı
bir belə cansızlığa
dözməyə?!
Daş ki deyil, insanın
bağrıdır.
Hər dəfə imkan tapıb
qurdalama sevgimi,
ağrıdır...
Getməyin ağır cəza,
dərd-əzab,
Qalmağın ondan betər,
dava-dalaş, göz yaşı,
iztirab.
Sən ki mənim ruhumun
cəlladı,
Söylə şirindir məgər
gül dodağa sıçrayan
qan dadı?
Mən dedim, "iç qanımı,
istəsən".
Vəhşi pişiktək daha
Ruhumu cırmaqlama...
Xəstəsən?
Bəlkə də bu sevgi yox,
bir oyun.
Səhnə qaranlıqdısa,
fərqi nədir, ya geyin,
ya soyun?
Sən məni halsız görüb
çəkmə qəm.
Arxayın ol, sevgilim
mən səni öldürməsəm
ölmərəm...
***
Günah içində ömrün, əsən soyuq küləkmiş,
Məqam gələr, deyərsən, ölüm nə yaxşı şeymiş...
Çəkən qəmi, əzabı, bu sonsuz iztirabı,
Sınıq-sökük ürəkmiş. Ürək nə yaxşı şeymiş...
İnanmaz idim, ey can, şirindi gözdəki qan,
Biləndə tamı nəymiş, dedim nə yaxşı şeymiş...
Rəzalət içrə böylə, batıb gedəndə, söylə,
Qəza-qədər beləymiş. Qədər nə yaxşı şeymiş...
Həyat yorubsa, heyhat, bürün ağa, uzan yat.
Kəfən deyil, bələymiş... Bələk nə yaxşı şeymiş...
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
