"Qum saatı, sən demədinmi getmək vaxtıdı?.." - Şeirlər - DİLSUZ

Türk şeirindən seçmələr

DİLSUZ

Behçet AYSAN

GƏLƏCƏK DEYİLƏN

BİR ŞEY VAR

Bilirəm,

gələcək deyilən

bir şey var,

dəmirin safı - su qatılmamışı.

Bilirəm,

irmaqlar keçiləcək,

fırtınalar susacaq.

Bilirəm,

gün gələcək -

üzümüz güləcək;

sülhə, qardaşlığa

salam verib,

salam alacağıq,

çocuqlar

hər axşam

tox yatacaq.

Nə tikanlı məftillər olacaq,

nə tanklar-tüfənglər,

nə tuberkuloz-filan,

nə işsizlik...

Eşq - göz-gözə,

dostluq - çiyin-çiyinə,

bilirəm,

bizim də,

bizim də

süd kimi ağappaq,

çörək kimi isti

günlərimiz gələcək,

qardaşlarım,

qanadlarında

günəş və bahar cilvələnən

quşların pişvazına çıxaq,

qollarımızdakı zəncirlərlə,

qəlbimizdəki yaralarla...

Bilirəm,

gələcək deyilən

bir şey var,

dəmirin safı - su qatılmamışı.

Bilirəm,

irmaqlar keçiləcək,

fırtınalar susacaq,

Bilirəm,

o gün gələcək,

mütləq gələcək...

XOŞCA QAL

Xoşca qal,

gəlişindən sevgi umduğum

böyürtkən rəngli gecə,

Xoşca qal,

sərsərilər kimi

dolandığım küçə,

Xoşca qal,

özünə

bambaşqa bir göy üzü nəqş edən

qardaşım - gecə fənəri!

Xoşca qal,

qarlı havalarda

çaldığım fit,

oxuduğum türkü.

Xoşca qal,

anamın bəyaz yaşmaqlı üzü,

Xoşca qal,

ihlamur ağacının gövdəsinə

yazdığım yazı.

Xoşca qal,

uzaqlarda yanan

küləşin parıltısı...

Xoşca qal,

üz-gözümü isladan yağış,

gördüyüm yuxu -

eşq, qovğa və kədər...

Xoşca qal,

qırıq kətil,

dəyirmi masa

masanın üstündəki

qum saatı.

Qum saatı,

Sən demədinmi

getmək vaxtıdı?..

AY DÜŞƏR DƏNİZƏ

Ay düşər dənizə -

səni xatırlayaram.

İncə-incə yağış yağar,

Limana yan alar gəmi -

səni xatırlayaram.

Ay düşər dənizə -

qəlbim çırpınar, çırpınar

qəfəsə salınmış quş kimi,

önümdən

bir qadın keçər,

qaralar geymiş,

yaxasında

ipiri qırmızı bir gül -

səni xatırlayaram.

Ay düşər dənizə

və mən

hələ söylənməmiş bir türkü,

hələ yağmamış bəyaz qar,

hələ açmamış begonayam…

Vağzalda

tərpənmək üzrədir qatar -

səni xatırlayıram.

YOLAYRICI

Burda dəniz qurtarır,

qağayılar

təlaş içində

dalğaların qoynuna

qayıdırlar,

mənimsə

gedəcək bir yerim yoxdu…

Burda dəniz qurtarır

və göy üzü başlayır,

ucsuz-bucaqsız,

dərin,

kirli göy üzü…

Deyirəm,

bacarırsınızsa,

durdurun,

pünhan yerdə sevişirlər:

rüzgarla rüzgar,

xəyalla xəyal,

yuxuyla yuxu.

Burda dəniz qurtarır

və göyüzü başlayır;

qalmışam yolayrıcında -

nə qayıtmağa bir ada,

nə getməyə bir ulduz var…

MOR SEVGİ

Ey mor sevgi,

nəyə, nəyə yetər gücün?

Məni

o tənha

dağ çeşməsinin

yanına apar,

sevdiyimin ovuclarını

öpücüklərlə doldurum.

Ey mor sevgi,

nəyə, nəyə yetər gücün?

Gətirə bilərsənmi

keçən günləri geri?

Yağdıra bilərsənmi

sevdiyim yağışları?

Ey mor sevgi,

nəyə, nəyə yetər gücün?

Sağımda bir ulduz otursun,

solumda bir ulduz,

bulud keçməsin aramızdan...

Ey mor sevgi,

nəyə, nəyə yetər gücün?

hər sevinc bir kədər,

hər eşq bir ayrılıq gətirir...

Gültən AKIN

AĞI

İlk dəfə bu səhər

baxdım,

göyü görmədim.

İlk dəfə bu səhər

baxdım,

ərik çiçəklərini

görmədim.

İlk dəfə bu səhər

hüzn qonaq kimi yox,

evimin yiyəsi,

evimin ağası kimi gəldi.

Şahinimi uçurdum,

geri dönmədi,

cüyürümü səslədim,

suya enmədi -

yandım,

yandım, kül oldum, dağlar.

Mavrılı, ərikli

qapılar kilidləndi,

daş həyətlər susdu,

mən susdum...

İlk dəfə gözlədim ölümü,

bir dost gözlər kimi -

yandım,

yandım, kül oldum, dağlar.

Mənim acım

acıların acısı -

havalı at kimi

dördnala gəlir üstümə,

ot yox, ümid yeyir, ümid,

suyunu gözümdən içir...

İlk dəfə bu səhər

baxdım,

göyü görmədim.

İlk dəfə bu səhər

baxdım,

ərik çiçəklərini

görmədim.

İlk dəfə bu səhər

yandım,

yandım, kül oldum, dağlar.

GƏL, ARTIQ...

İnsan

tək-tənha olunca,

otaq

böyüyür, böyüyür, böyüyür -

bir də görürsən ki, qəribsən

evinin içində,

masanın arxasında,

pəncərənin önündə,

çiçəklərinin yanında,

illah da ki,

aynanın önündə...

Sevdiyin

yaxında olur -

yaxını dərk edirsən,

uzaqda olur -

uzağı dərk edirsən...

Səhəri

əski bir quş yuvasında

açdım -

külək əsdi - üşüdüm,

yağış yağdı - islandım,

amma bəyəndim,

içinə adımı yazdım,

mənimdi deyə...

Gün uzun türküsünü

bitirdi,

Qaranlıq qondu

qarlı budaqlara,

Yalnızlıq

dözülməz olur

belə vaxtlarda,

dəliyə döndü

dənizdə yosun,

çayda balıq,

gəl artıq...

QİYAMƏT

Məktublarını yandırdım,

sevgi dolu

sözcüklərini,

sevgi dolu

öpücüklərini yandırdım -

kül rənginə döndü qəlbin,

kül rənginə döndü dodaqların...

Zərfin üstündə

bir ünvan vardı,

yandırdım,

bir az dünyanı,

yəni hər şeyi

yandırmaq kimi oldu...

Qurduğumuz xəyalları,

çəkdiyimiz həsrətləri

yandırdım,

bir yuxu görmüşdük -

yandırdım...

Rəsmlərini yandırdım,

heç olmasa,

birini saxlayım dedim,

amma ən çox onu yandırdım,

ən çox onu yandırdım...

Qış səmasını yandırdım,

eyvanda

bir qovaq böyütmüşdüm,

yandırdım;

onlar yandıqca, mən üşüdüm,

onlar yandıqca, mən üşüdüm...

Birdən qiyamət

qopdu bayırda -

qiyaməti yandırdım!

Çıxartdım

məktublarını,

rəsmlərini

gizlətdiyim yerdən -

atdım alova!

Yandırdım,

sevgimi yandırdım,

altını üfürə-üfürə,

üstünə göz yaşı

tökə-tökə...

QƏLBİMƏ DAMANLAR

Bir gün,

ümid etmədiyim,

güvənmədiyim bir gün

ilanabənzər o qatar

alacaq səni məndən.

Bəlkə

nələri apardığını

heç düşünməyəcəksən,

Bəlkə dönəcəksən,

bəxt ulduzumuz

söyüd ağacının

budaqlarına düşərkən,

ya da

ilk mahmur gülü açarkən...

Bəlkə heç gəlməyəcəksən,

məni gözləyəcəksən, məni...

Nə var

bu dünyada

itirib tapmaqdan gözəl?

Demək asandır,

yanır içim,

səhrada yol gedən

qərib yolçu kimiyəm,

bulaq ol,

çıx qarşıma,

səni ovuc-ovuc yox,

damla-damla içəcəyəm...

Əhməd ARİF

HƏSRƏTİNDƏN

QANDALLAR

DÜZƏLTDİM

Səndən

danışa bilsəm, səndən,

günəbaxan üzlü uşaqlara,

səndən

danışa bilsəm, səndən,

cəsur, igid qəhrəmanlara...

Qurd uyudu,

quş uyudu,

bir mən uyumadım, mən,

zillədim gözlərimi

yanımdan gurul-gurul

axıb gedən bahara...

Həsrətindən

qandallar düzəltdim,

saçlarına güllər taxdım,

qan rəngində!

Bir o yana,

bir bu yana...

Səndən

danışa bilsəm, səndən,

dibsiz quyulara,

göy üzündən axan ulduzlara,

səndən

danışa bilsəm, səndən,

əli

okeanın ən sərt

dalğasındakı

saman çöpünə yetişənə...

Səndən

danışa bilsəm, səndən,

ilk sevginin

əfsununu itirmiş,

ilk öpüşün dadını qaçırmış

fikir-xəyal içində

itib-batmış birinə...

Həsrətindən

qandallar düzəltdim,

saçlarına güllər taxdım,

qan rəngində!

Bir o yana,

bir bu yana...

Nə olar,

yumma gözlərini,

üşüyürəm...

MƏRHƏBA

Gün doğar,

qarın bağlar nəm torpaq.

İncəsu dərəsi, mərhəba.

Yuvalarda çılğın sərçələr...

Buludlarda qartal -

indi çalacaq ovunu...

Əfv fərmanını

gözləyən bir qadın

bir günü - bir noxudu

çıxaracaq kasadan.

İncəsu dərəsi, mərhəba.

Qüllədə bayraq -

sülhü düşünür,

kömür mədənindəki fəhlə -

göy üzünü.

Mən bunların hamısını

və səni düşünürəm,

gündə 24 saat!

Elani-eşq məqamından

bir misra

cücərib qımıldanar içimdə...

Amma muradıma

çatammaram,

bilirəm

ağdan-qaradan

bu qədərdi qismətim,

unutmuş gülməyi

göz bəbəklərim,

unutmuş öpməyi

dodaqlarım,

İncəsu dərəsi, mərhəba.

İÇƏRİDƏ

Xəbərin varmı, daş-divar,

xəbərin varmı

dəmir qapı, kor pəncərə,

saman yorğan-döşək,

yastıq,

qol saatım - zəncirim,

jandarmadan gizlətdiyim

məhzun rəsm,

uğruna

ölümlərə gedib-gəldiyim

ziyarətçim

göy soğan gətirmiş...

Qərənfil ətri verir siqaretim,

bahar bürümüş dağlarını

məmləkətimin...

UNUTMADIĞIM

Açardın,

yalnızlığımda bitən

masmavi və yamyaşıl

bir çiçək misalı.

Dovşan qanı kimi

xınalı və parlaq -

yenərdim bütün dərdlərimi...

Getmək,

gözlərində getmək sürgünə,

Yatmaq,

gözlərində yatmaq zindanı,

gözlərin hanı?

"To be or not to be" deyil,

"Cogito ergo sum" heç deyil.

Əsl iş labüd olanı -

qarşısı alınmaz uçqunu,

sonsuz axını anlamaqdır.

İçmək,

gözlərində içmək Ay işığını,

Varmaq,

gözlərində varmaq ruh sehrinə,

gözlərin hanı?

Qəlbimin

ən sirli yerində

bir qəlb idin,

qan deyil,

sevdamız axardı gecəyə,

cəllad dartdıqca kəməndi...

Duymaq,

gözlərində duymaq

sevinci, kədəri,

susmaq,

gözlərində susmaq

ülgüc kimi....

Gözlərin hanı?

Hazırladı:

Dilsuz

Hazırladı: Dilsuz