Nə yaxşı sən varsan
Nə yaxşı sən varsan, həyat gözümdə
Bir az qış olanda, bir az yaz olar.
Sən varsan ağrıma artır dözüm də,
Həsrət də kiriyir, qəm də az olur.
Nə yaxşı sən varsan, bu gen dünyada,
Bir yer üstündəyik, bir yer altında.
Sən yoxsan deməyə gəlməyir dilim,
Əbədi yazısan mənim alnımda.
Nə yaxşı sən varsan, şirin xəyallar,
Tənhalıqdan alıb qoparır məni.
Sənli xatirəyə açılan yollar,
Əllərimdən tutub aparır məni.
Nə yaxşı sən varsan, yaxından, gendən,
Mənə də yaşamaq gəl öyrət elə.
Bircə söz nədir ki, çıxsın dilindən,
Bir şirin yalan da, günah da elə.
Nə yaxşı sən varsan, bu varlığından,
Qapımdan qəm köçür, kədər çəkilir.
Sən nəfəs aldığın, gülüm, havadan,
Elə bil üstümə sevgi tökülür.
Zamanın üzünə
Nədənsə bu gün
Ürəyim sıxılır.
Fikirlərim dirəkləri çürümüş
Tavanı çökmüş ev kimi
Ağlımın zirvəsindən, sanki yıxılır.
Heç nə düşünə bilmirəm:
Nə şeir yazıram, nə ev işləri görürəm.
Hamı laqeyd, tələsik ötüb-keçir,
Hər kəs öz iş-gücündədir,
Gözümdə hər yan çirkab içindədir.
Yer də, göy də elə bil
zamanın çamuruna bulaşıb.
Ağlım çaşıb, xəyalım
fikrimin gədiklərində dolaşıb.
Baxışlarım həyətdəki zibil qutusundan
Nə isə torbasına yığan
Qocanın üzündə ilişib qalır,
Əlləşirəm, düşürə bilmirəm,
Halım qarışır, qanım qaralır.
Ağır bir kədər şığıyıb üstümü alır,
Qocanın alın təri üzünün
Kirinə qarışır,
Qoca susur,
Amma çirkab içindəki əlləri danışır.
Üzü qarlı qışı andırır,
Həyətdə hamı onu tanıyır.
Biri qocanın özünü suçlayır,
Qeyrisi hər nədən xəbərsiz
Oğlunu-qızını qınayır.
Qoca nə eşidir, nə görür.
Torbasını götürür,
Zamanın üzünə tüpürür.
İntizar gecələr
Uzun gecələrin intizarına
Xeyli var ki, göylər yağış ağlayır.
Bu gecə yağışı tanımır məni
Uzun saçlarını
Yuyub darayır.
Köhnə oturacaq dərdlilər kimi,
Söz-söhbətin verib lal baxışlara.
Üstdə cızılan
O iki hərfi -
Qorxur ki, bu yağış
Yuya apara.
İçində ovudub
Tənhalığını
Oturacaq qəm çəkir
Nə vaxtdan bəri
İstədim ürəyi sərəm üstünə,
Bir hovur isinə xatirə yeri.
Hardasa oxunur sevgi nəğməsi,
Bu səsə bir ürək ağlayam, doyam.
O nəğmə ruhuma
Qayıda, gələ,
Gözümü yolunda
Gözətçi qoyam.
Sən də bir xatirə çilə, yağışım,
Bu axşam xatiri xoş olum gedim.
Nə fərqi var şirin,
Ya elə acı,
İz tutum dalına
Baş alım gedim.
Qaranlıq kabustək dolub içinə,
İntizar gecənin bağrın yarırdı.
Başını gecənin
Çiyninə qoyub
Uzaqda tənha bir
Qız ağlayırdı.
Çıxar böyüklükdən
Təzə açılmış gül kimi
Səni qoxlayardım.
Ağ çiçək əllərini şəfqətlə oxşayardım.
Saçlarını birəm-birəm darayıb,
Ucuna çiçək hörərdim,
Dar ayaqda, çətin məqamda
Canına and içərdim sənin,
Gözlərimə nur çilərdi gözlərin.
Sevgimdən əyninə don biçərdim,
Güləndə gülüşünü,
Danışanda səsini,
Yatanda nəfəsini,
Baharın mehi, çəmənin şehi
Kimi içərdim.
Ömrümü layla-layla, nağıl-nağıl
Ömrünə calayardım, qızım,
Gec yatıb tez durardım.
Bərk yapışardın əllərimdən,
Qopmazdın ətəyimdən,
Qorxunu çıxarardın eynindən
Yadındamı?
Zaman öz işin görüb,
Vaxt aylarda, illərdə
Xatirə-xatirə intihar edib.
Bir dəstə ağ bulud saçlarıma,
Əsa əlimə köçüb
Buz kimi soyuq baxışlarla
Baxma gendən,
Yaxın gəl, yapış qolumdan,
Tut əllərimdən.
Böyümək istəmirəm daha,
Çıxar böyüklükdən.
Gözləyəm səni
Sən olan şəhərdən çıxıb gedəcəm,
Əsir olacaqsan vicdan əlində.
Səbrimi içimə
Sıxıb gedəcəm,
Sərgərdan qalasan
Hicran əlində.
Gözümə yığacam sevgi payımı,
Qoymaram əmanət sürüşə, düşə.
Gedəcəm, bu sevda
Əzəlki kimi
Beləcə təzə, tər
Qala həmişə.
Sən olan şəhərdən çıxıb gedəcəm,
Bu dalan arxamca darıxacaqdı,
Unudulmuş eşqin
İntizarına
Bilmirəm günahkar
Kim olacaqdı?
Oxusan, görərsən xatirələrdə,
Küskün bir qadının ürəyi də var.
Oxu, ilk sözündən
Son misrayadək,
Bəlkə də görüşdük
Nə bilmək olar?
Sözümüz ötəri bir xəta ola,
Ümidli bir ümid ovuda məni.
Bu sevgi bir dəniz,
Bir ada ola
Düşəm sahilində
Gözləyəm səni.
Türkiyə-Azərbaycan
"Şuşa bəyannaməsi" münasibətilə
Şuşamıza dikilib
Bu gün dünyanın gözü,
Heyrət içində donub
Sanki bütün yer üzü.
İki türk, iki lider,
Iki qardaş, iki can,
Təzədən tarix yazır
Türkiyə-Azərbaycan.
Dünyay bir mesajdı
Yazılan qanun bu gün,
Sözü qılıncdan iti
Dəyişməz andı türkün!
Bayram libası geyib
Bu gün Şuşa qalası
Dağa-daşa səs salıb
Burda "Cəngi" havası.
Nə vaxtdan
Yas saxlayan
"Cıdır düzü" gülürdü,
Daş yuxudan oyanıb
Pənah xan sevinirdi.
Bir yanda Dədə Qorqud
Şərqilər eydirirdi,
Bir tərfdə natəvan,
Vaqif şeir deyirdi.
Daşını atmışdılar
Bu gün kədərin, yasın,
Kəmər kimi çəkili belinə
Qarabağın
Rürk oğlu, türk qızları
Həvəslə oynayırdılar
Burda "Vətən yallısı"n.
Ay, ulduzlu bayraqlar
Şuşanın göylərində
Azadlıq məşəlitək
Vüqarla yellənirdi,
"Xarıbülbül" döşlərdə
Sevgitək dillənirdi.
Şükürlər olsun, bu gün
Tarix geri dönmüşdü,
Tanrı bizə yaxın gəlmişdi,
Sevgidən, mərhəmətdən
Bol-bol pay gətirmişdi.
Baxışlar zillənmişdi
Qələm tutan əllərə,
Əbədi fərman yazan
İki böyük rəhbərə.
İki türk oğlu türküm
Verib ürək-ürəyə
Durub kürək-kürəyə
Dostluğun,
Qardaşlığın
Heykəlin qoyurdular,
Haqqa göz yumanlara
Meydan oxuyurdular!
Bu qürurdan,
Sevincdən,
Coşub qaynayırdı qan,
Təzə Tarix yazırdı
Türkiyə, Azərbaycan!
8 noyabr, 2021
Xətrimə dəyib
Bu gecə duyğular xətrimə dəyib,
Sözün köynəyinə sığışa bilmir.
Həsrətim dərindən-dərin işləyib,
Ürəyin yarası yığışa bilmir.
Evimdəki sükut xətrimə dəyib
Küsülü kimiyik dinib-danışmır.
Tale yollarını hey düyünləyib,
Bəxt yazan mənlə neynim barışmır.
Bir sevda həvəsi vurur könlümü,
Kolda bənövşənin qoxusu kimi.
Gəncliyin qüssəsi dolur gözümə,
Payız gecəsinin yuxusu kimi.
Daralan ömür də xətrimə dəyib,
Yükünü sonacan çiynim çəkəcək.
O da bir addımlıq yola bənzəyir,
Atsan göz qırpımı sona yetəcək.
Dərviş yuxularım xətrimə dəyib,
Dağılıb fikrimin qatarı kimi.
Xatirəm də indi bir xəyal olub,
Ömrümün dönməyən baharı kimi.
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
