Müharibədən şeirlər
Qeyrətinin üzünü yudu zabit,
Zühur etmiş arzular bulağında
Çiçək açdı mərmilər,
tüpürdü çarmıxa çəkilmiş İsa
erməni xislətinə.
Həsrətinlə yaşıd oğullar gəldi,
nəğmə deyə-deyə, fit çala-çala.
Bir evdə bir ananın,
yuxusunda çilikləndi aynalar
"Vağzalı" çalınmadı.
Xatirələri başdaşlarında qalan,
Ağoğlanı düşünüb Məryəm ana
yaddaş məzarlığında
hıçqırdı elə hey ağac-ağac,
saraldı yarpaq-yarpaq.
Göyə əl açan yaralı məscidlər,
Gileyləndi bu dünyanın işindən
üfüqlər əcəl kimi:
Peyğəmbəri - Əkrəmin hüzurunda
Ağlamsındı mələklər.
Dalğalanar gözlərimdə bayrağım,
Gəldim oturub söhbətləşək, Şuşa:
sən, mən, dəfnə ağacı
Səbrim ovuclarıma sığmır daha
çırp keçmişin tozunu.
Təbiətin beşinci fəslindəyəm -
bir budağım gətirib qucaq-qucaq,
o biri tumurcuqlayıb
Dastan yazıb Cıdırda yallı gedən
Koroğlular, vətənim!
"Xudayarın nəğməsi"ni oxuyur,
Yarım qalan səngər-səngər məktublar
Dağlara şeir aparın,
bir də ovuc dolu vətən buğdası -
göyərçin yuva salıb.
***
Qar yağır yerə lay-lay,
Anam oxuyar layla.
Elin igid oğluna
Səngərlər deyər layla.
Əzizim, xarıbülbül,
Ağladı yarı bülbül.
Beşiyi dağlar oldu,
Saraldı sarı bülbül.
Düzləri ağ qar aldı,
Yol çəkən göz ağardı
Axtarmayın əsgəri,
Əhdi dağlarda qaldı.
Əzizim asa məni,
Sırğatək asa məni
Don vurmuş bənövşəyəm,
Çağırın yasa məni.
***
Boz rəngli qeyd kitabçasında
Ləpələnir gözləri bir qızın
dəniz-dəniz,
birdən qayıtmaz deyə
hər gün şəhadət barmağını
sətirlərə tuşlayan əsgər
öldürür sevgisini,
Hardansa uzanan ana əli
silir "Vağzalı"nın
göz yaşlarını.
***
Ata evidir vətən!
bayrağı pəncərəsi,
cığırları alnımın qırışı,
duası anamın göz yaşları.
Dəftərin kənarına
çinar ağacı çəkib
kölgəsində illərin yorğunluğunu
çıxarmağım gəlir.
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
