Sakura ağacıyla tanışlıq
Şəhərimizə təzə köçən
sakura ağacının yanında
mədəni aparmağa çalışıram özümü
gülümsəyirəm
üzümdə qonaqpərvər ev sahibəsinin ifadəsi
budaqlarına ehtiyatla toxunub salamlaşıram
çiçəklərini heyranlıqla qoxlayıram.
Oxuduğum haykularda
Yapon şairlərinin ürəyinə toxunan ağacla
foto çəkdirirəm
yadigar qalsın
bu ağac mənim şəhərimdə də xoşbəxt olsun
deyirəm ürəyimdə...
Şan-şöhrət və sevgi
Oxudum ki
vəsiyyətinə görə
Fəxri xiyabanda deyil,
ümumi qəbiristanlıqda
mərhum həyat yoldaşıyla yanbayan
dəfn eləyiblər
adlı-sanlı sənətkarı.
Yenə qalib gəldi
şan-şöhrətə, ad-sana
Əlahəzrət Sevgi...
necə sevinməyim ki?
indi mənimçün manşetləri bəzəyən
sadə xəbər deyil bu
böyük bir sevginin qısa tarixçəsi.
***
Can hövlüylə
divar boyunca
yuxarı dırmaşır qırxayaq
sonra nə düşünürsə
geri qayıdır təlaşla
yəqin, div kimi nəhəng görünmüşəm
gözlərinə.
Nəhəngliyimdən çaşıb qalıb
halbuki azmanların küsdürdüyü
balaca adamam mən
vanna otağına da
göz yaşlarımın yanaqlarımdakı duzunu
yumağa gəlmişəm.
Kölgəli və kölgəsiz
Günəşin qabağında əzilib-büzülür
az qala iki bükülür
adını bilmədiyim çiçək
nə enli yarpaqları var
nə gizlənməyə yeri
təkcə günəşdən mərhəmət umur
bütün bədəniylə
bürüşmüş xırda yarpaqları
solmuş çiçəkləriylə.
Arılar bezdiriblər onu
vızıltılarıyla
kəpənəklər lap başını gicəlləndirir
öz hayındadır
ətrafında kimsəni istəmir...
Qonşusu qızılgül kölgədədir
yanındakı şaftalı ağacı ona qol-qanad gərir
günün günorta vaxtında da
başı dikdir
yarpaqları şux
çiçəkləri çox
bu dünyada bir qəmi yox
yığıb başına qonaqlıq verir
arıları, kəpənəkləri
yoldan ötən böcəkləri
sorsan günəşi
deyəcək: -
"günəşi hamıdan çox mən sevirəm".
***
Nə sirdir ki,
bir şeir oxuyursan
yadında qalmır bircə kəlməsi
amma o şeiri unutmursan
unutmursan heç zaman
necə ki, dediyi bütün kəlmələri unutsan da
unutmursan ən doğma səsi
bircə an...
Şeir
Hamilə qadın
bətnindəki döldən azad olmayınca
yenidən hamilə qala bilmədiyi kimi
yazdığım şeirləri oxucularımla paylaşmayınca
yaza bilmirəm yenilərini...
çiçək meyvəyə dönəcək
sonra yenidən çiçəkləyəcək budaqlar.
Hamının başı qarışıqdır
hamının dərdi çoxdur bu aralar
kimsə yox ki,
şeirimi oxuyum ona.
bəlkə sahilə gedib
dəniz üçün şeir oxuyum
bəlkə axşamı gözləyim
eyvana çıxım
ordan Aya səslənim
bəlkə dan ulduzunu gözləyim
bir quşa, bir böcəyə
fidan bir ağaca şeir oxuyum.
Şeirlər təkcə insanlara yazılmaz
insanlara söylənməz...
Bu şeirim doğuldu ki
başqa bir şeir də doğulsun içimdə...
kimsənin xoşuna gəlmək niyyəti yox
nə
dünyanı xilas etmək iddiası
nə şöhrətlənmək arzusu
heç biri yox.
Bir kərə
tək bircə kərə ürəkdən səslənsə
rüzgar onu bir dodaqdan alsa
alıb uzaqlara aparsa
bir nəfəsin
bir səsin qanadlarında
bir azca gəzib dolaşsa
bəsidir!
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
