Şeirlər - Ələsgər ƏLIOĞLU

Xarıbülbül

Xarıbülbülün üstə

Uçub qondu bir bülbül.

Uzaqdan seçilmədi

Bülbüllə xarıbülbül...

Cıdır düzündə...

Gedib çıxmaq istəsən,

Dostum, Cıdır düzünə:

Sən bir Qarabağ atı,

Tapmalısan özünə.

İşləri korlayarsan

Başqa at tapsan əgər.

Onda Cıdır düzündən

Çatmaz sənə bir nəmər...

Yeddimərtəbəli yollar

Şuşa-Laçın yolları

Keçir neçə dolaydan.

Qarşısına çıxır hey,

Gah günəş, gah çən-duman...

Dağların yaxasına

Dolanır yeddi kərə.

Yeddiqat da deyirlər

Adına buna görə...

Şuşa-Laçın yolları,

Gözəllik təməlidir.

Bu yollara baxın siz,

Yeddimərtəbəlidir...

Laçın meşələrində

Laçın meşələrində

Vardır neçə cür heyvan.

Tülkü, çaqqal, canavar,

Oxlu kirpi, boz qaban...

Heyvanların adını

Sayırıq...

Gülür Baxış:

"Bu yaxınlara kimi,

"Saqqallılar" da varmış!..

Deyirlər hamısının

Başı möhkəm əzilib.

Meşələrin qoynundan

Daha kökü kəsilib!".

Çörək muzeyi

Şəhərimiz Ağdamda,

Çörək muzeyi vardı.

Uşaqlar da həvəslə,

Gəlib ona baxardı...

Çörəyimizi yeyib,

Suyumuzu içənlər,

Dağım-dağım dağıtdı.

Bu muzeyi bir səhər.

Deməyin ki, döyüşdə,

Yağılar bizi uddu.

Axır onları çörək,

Həm "itiqovan" tutdu...

Şuşa qalası

Bu qalanı ucaldan,

Pənahəli xan olub.

Bu qala yağıların,

Qabağını çox alıb...

Bu qala ərənlərin,

Daşlaşmış sərt sözüdü.

Mazğalları tarixin

İti görən gözüdü.

Hər bürcü olub bir ox,

Düşmən gözünə girib.

Bu qalanı daşla yox,

Zaman qeyrətlə hörüb.

İsa bulağı

Qarabağa nemətdir,

Bizim İsa bulağı.

Yayılıbdı aləmə,

Onun səsi-sorağı.

İsa adlı bir kişi,

Şuşada çox at çapıb.

Meşəliyin içində

O, bu bulağı tapıb...

İçib şərbəttək sudan,

Sönüb yanğısı, odu...

Elə onun adıyla,

Qalıb bulağın adı.

Bu gün də susuzlasan,

Bulaq çıxar qarşına.

Qonaq-qaranı bir-bir

Çəkib yığar başına...

Alt budağı kəsmişdi...

Dəhrə götürüb Turqut,

Dırmaşmışdı qovağa.

Başlamışdı həvəslə,

Ağacı daramağa.

İşin tən yarısında,

Oğlan yaman çaşmışdı.

Ölçüb-biçməmişdi heç,

Fikri bərk dolaşmışdı...

Üst budaqda dayanıb,

Kəsmişdi alt budağı.

İndi düşə bilmirdi,

O, ağacdan aşağı...

Çox baxdı ora-bura,

Onu fikir götürdi.

Duyuq düşdü babası,

Nərdivanı gətirdi...

Tullanmaq öyrədən arx

Bir arx keçir

Turqut gilin

Evlərinin

Arxasından.

Tullanmaqda

Birincidir

Turqut hər vaxt,

Turqut hər an...

Axşam-səhər

Arxın üstdən

Tullanır o.

Çöl-çəməni,

Gəzir elə,

Dolanır o.

Tullanmaqda

Bir yaşıdı,

Bir tay-tuşu

Çatmaz ona.

Uzunluğa

Tullanmağı

Arx öyrədib

Bu oğlana...

Uçurum

Cığırla dolandım mən,

Gül-çiçəkli çəməni.

Həm dağ başına çıxdım,

Həm də gəzdim dərəni...

Birdən gəzdiyim cığır.

Buruldu durum-burum.

Cığırın qabağını,

Kəsmişdi bir uçurum...

Sağsağan

Həyətə qonur sağsağan,

Turquta deyir: - Ay oğlan,

Həyətə bax, ol göz-qulaq,

Evinizə gəlir qonaq.

Turqut deyir: - Ay sağsağan,

Sən özün də bir qonaqsan.

Bir yaxına gəl, mən səpim dən.

Durma, sən dən dənlə şən-şən...

Oxotu

Dibçəkdəki oxotu,

Ox kimi qalxa-qalxa;

Pəncərənin önündən

Qışı tutubdu oxa.

Oxotu çıxıb üzə -

Ox kimi qalxa-qalxa.

Sanki şaxtanı, qışı,

Oxotu tutub oxa...

Qələbə bayramında

Qələbə bayramıdır,

Hamı çıxıb meydana.

Sevinc, şadlıq nəğməsi,

Yayılıb dörd bir yana.

Göylərdə uçur fişəng,

Ətrafa işıq saçır.

İndi təkcə yer-yurd yox,

Göylər də çiçək açır...