Görüşək
Bir gün də görüşək ayrı şəhərdə,
dəyişək ən yaxın məsafələri.
Ayrı ümid ilə,
ayrı həvəslə
üz-üzə gələndə bir yad otaqda,
göz gözdə isinsin, dodaq dodaqda.
Bir gün də görüşək ayrı şəhərdə,
düşməsin o yerə tanış baxışlar...
Bulud nəfəsimdən qopan yağışlar
islatsın saçının ləçəklərini.
Keçək küləyindən, yağışlarından,
keçək nağıl kimi sevdalarından...
Sönsün bir gecəlik
küçə nişanları,
yol fənərləri,
utancaq gözlərə düşməsin işıq.
Bir də unudulsun "sevirəm" sözü,
Ayın da baxışı bir az qarışıq...
Bir gün də görüşək ayrı şəhərdə,
orda sabahlara uzanan yol var.
Bir gün də görüşək ayrı şəhərdə,
bilirsən, təkrarı sevmir tənhalar...
***
I
İndi sən
özündən çıxıb gedən adam
vaxta vaxtsız aldanan...
Belə çıxıb gedən
içində yoxdur, demək.
duyursan,
nə yaxınlar,
nə uzaqlar var daha.
əllərin uçmur göyə,
yol bağlanıb Allaha...
Özündən çıxıb gedən
geri qayıda bilmir
addım-addım getdiyi,
unutduğu yolları.
İndi sən
özündən çıxıb gedən,
özünə yad nəfəssən,
bayquşlar bəy quş olub
yuva qurmaq istəyir
sənin hücrələrində...
II
İndi sən unudursan
unutmayanlarını,
uduzursan yollara...
Susa bildiklərin də
hər kəsin nəzərindən
gizlətdiyin həyatmış.
Bir qatar uzaqlaşır,
bir qatarsa qayıdır...
gedənə sərnişinsən,
qayıdana ayrılıq.
Hələ də bir axın var
yolların sinəsində,
dəmir relslər bənd edir
neçə yorğun baxışı.
Bir də kəndlər,
şəhərlər sükutun qucağında.
arzular, düşüncələr
ölüm üçbucağında...
gəlir astanalardan
covidin ayaq səsi.
Yenə ağrı içində
oynayır gedən qatar.
ömür yolda bitirsə,
qəzadı ayrılıqlar...
***
Sənin sahillərin necə də gözəl,
Suların təmizdi baxışlarıntək.
Məni əllərimdən sevməyə başla,
Sonra dəniz kimi öz qoynuna çək,
Dağılsın üstümə qırçın saçların...
Sonra da isinim dodaqlarınla,
İsti qucağında ovuna bilim.
Sevən gözlərinin dərinliyindən
Səninçün yenidən doğula bilim.
Sənin baxışların sevda rəsmidi,
Tanrı sevgi ilə çəkib, solmasın.
Sənin gözəlliyin dəniz saflığı,
Dünya gözəllikdən xali olmasın.
Əmanət
Sınağından çıxa bildik illərin,
Zaman keçir, yollar qalır əmanət.
Anaların saçlarında dumanlı
Şırım açan tellər qalır əmanət.
Qapıb gedən, talayan da yad oldu,
Ağrı-acı ürəklərdə od oldu,
Şəhid adı ən müqəddəs ad oldu,
Məzarında güllər qalır əmanət.
İllər ötüb vaxt dönsə də bahara,
Ürəklərdə sağalmayır hər yara,
Yuvasına qayıtmayan yollara
Sınıb düşən əllər qalır əmanət.
Yazısında yazılıbmış bu qəmi...
ümidləri gözlərində bitənin.
Sinəsindən sular keçdi vətənin,
Dalğalanan sellər qalır əmanət.
***
Bir qərib gecəyə də
qapını açır şəhər,
nə bircə hənir gəlir,
nə bir quş səkir.
Tənhalıq şəklində durur ağaclar,
bu gecə hər nə var
qəriblik çəkir...
Oxusan
Nədən solub bu çiçəklər, bilirsən,
Üşüyürsən bir dekabr gecəsi.
Pəncərəndən boylananda görürsən
Kimsəsizdi sevənlərin küçəsi.
Sərçələr də yuvalarda kiriyib,
Gözlərindən yuxu qaçır acından.
Bu dekabr gecəsinə qar yağıb,
Küçənizdə qış başlayıb saçından.
Baxırsan ki, bir isticə nəfəs yox,
Əllərini qucağında isidə.
Saçlarını qarışdıra bir qadın,
Bir ömürlük qızınasan, bəs edə.
Nədən solub bu çiçəklər, bilirsən,
Bir ümidə söykənirsən axı sən...
Uzaq illər yaddaşına yol gələr,
O qadının gözlərini oxusan...
Son addım
Son addım atılar kimsəsizliyə...
Burda sona çatan dəqiqələr də
vaxtın yaddaşında xatirələrdi...
Keçər bu gecə
səssiz-səmirsiz,
sənsə bir ömürlük üşüyəcəksən.
Son addım atılar kimsəsizliyə,
Soyuq divarlar da barmaqlıq kimi
sıxar vücudunu,
susub baxarsan.
Baxışın asılar pəncərələrdən,
Çərçivəyə qonan o quşcuğaz da
görərsən, tənhadı lap sənin kimi.
Axşamdan yağan qar saçların kimi
örtər qubarını yolun, bərənin,
Baxarsan, yerin də üzü ağarmış.
Duyarsan,
Tanrının baxışı altda
bir ömrü yollarda qoymaq da varmış.
Son addım atılar kimsəsizliyə,
içində ağrısı bitməz yolların...
Əsarətin qorxusu
Gözlərində
əsarətin qorxusu...
Viranə bayquşları
hardan gəlir hara, bax.
Hücrələrin qaranlıq,
ocaqlar sönmədədi,
Uzaqlardan
üstünə gələn soyuq qara bax.
Ordan gələn gecənin
adını illər bilir,
Örtür zülmətlərilə
ağ günlərin üzünü.
Əsarətin qorxusu
candan çıxan can deyil.
Qaranlığa ulayan
qurd deyil, yalquzaqdı...
Unudulamır heç nə,
lənətlənmiş gecələr
ötüb-keçir birbəbir.
Ölməklə,
öldürməklə
bir yerə sığmır səbir.
Hələ də gözlərində
əsarətin qorxusu...
Gözlərinin sualı
İllər keçdi, nağıllaşdı uzaqlar,
Xəyal qurub yol da gedən qadına.
Bu şəhərdə nə sən varsan, nə də mən,
Ayrılıq var ikimizin adına.
Unutmadım o son yazan gecəni,
Qəfil düşən son nidası yadımda.
Gözlərimdə xəyal oldu arzular,
Sükutunun əlvidası yadımda.
Səndən qalan xatirələr köhnəlib,
Bu şəhərin yaddaşında boyatdı.
Qayıdanda axı niyə içimdə
Yatıb qalan ağrıları oyatdın?
Gerçəkdimi, yalandımı, bilmirəm,
Nə söyləyir gözlərinin sualı?
Bu şəhərə şair kimi gəlibsən,
Ya başqadı gəlişinin xəyalı?..
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
