"İki güllə yazıldı Vətənin qan yaddaşı..." - Şeirlər - Ramiz QUSARÇAYLI

Güllü misralar

Gəzirəm şeirimin gül ləklərini,

Heyrətim könlümü qana çevirir.

Gül elə soyunur ləçəklərini, -

Arılar üzünü yana çevirir.

Nərgizlər məst olub öz qoxusundan,

Hər naxış üstünə yüz ilmə düşüb.

Bir arı oyanıb qış yuxusundan

Bir gülün canına üşütmə düşüb.

Sünbüllər tellənir meh tumarıyla,

Lalələr bir yanda özünü çəkir.

Ərköyün kəpənək işlək arıyla

İkisi bir gülün nazını çəkir.

Elə bil, çəməndə toy-düyün olub,

Heyrətim güllərin gözündən öpür.

Arılar o qədər ərköyün olub

Qönçə açılmamış üzündən öpür.

Bir ləçək üstündə arı izləri,

Bir ləçək altında xəzəl görünür.

Gözümdən çəkilmir şehli gözləri,

Güllər ağlayanda gözəl görünür.

Baxdım, bu gül yolu, bu çiçək yolu,

Düşüb ölə bilsəm bəsdimi, burda?!

Üstdə arı yolu, kəpənək yolu,

Yol basıb güllərin üstünü, burda...

Yol azan kəpənək tüldən yapışır,

Kəpənək günahı yuyulan deyil.

Güllər bir-birini öpüb yatışır, -

Güllər bu yuxudan ayılan deyil...

Yaşıl göz yaşında islanan tənək,

Özünü ağlayan dilə dönəcək.

Gülün yarpağında ölən kəpənək

Yarpağın üstündə gülə dönəcək...

Bənövşə gözündə nazlı bir giley,

Sıxdım bir laləni,

gördüm qan çıxır.

Şairlik adında nə varsa hər şey

Süzülüb bu axşam canımdan çıxır.

Gül gülə ötürər, sünbül sünbülə,

Yaşıl heydən salar, al vurar məni.

Elə durulmuşam, elə yüngüləm,

Bir quş dimdiyində qaldırar məni...

İki gül

Qərənfil şəhid qanı,

Xarıbülbül göz yaşı,

İki güllə yazıldı Vətənin qan yaddaşı...

***

Qönçə-qönçə güllənən qızıl qaşlı sevginin, -

Üfüqlərdən boylanan eşq danıydı qərənfil.

Hər sevginin gəlişi çiçək günü, gül günü

İki sevən ürəyin peymanıydı qərənfil.

Qərənfil gül deyildi, - ilk sevginin gözündən

Süzülüb damla-damla düşən od dənəsiydi.

Beləcə boylanırdı sevənlərin üzündən

Həyalı duyğuların gizli baxış səsiydi.

Payızın boz çənində,

qışın bəyaz qarında,

Yanırdı Günəş olub hər fəsildə Qərənfil.

Alışırdı şam təki gəlin xonçalarında

Xoşbəxtlik aktı idi hər nəsildə Qərənfil.

Qərənfil bir qış günü yol alıb Şüvəlandan

Səpələndi Sibirdə Cavidin nəşi üstdə.

Göy yerə yelkən açdı, yer göyə havalandı

Vətən gül-gül parladı sözün Günəşi üstə.

Gəldi, gül kimi gəldi düz iyirmi yanvara,

Gəldi süngü başında, tankların lüləsində.

Rənginin al yerindən tutub çəkdilər dara

Güllələr çiçəklədi gözünün giləsində.

Hər ləçəyi boyandı günahsız axan qana,

Qoboy sədası üstə can xışladı Qərənfil.

Azadlıq meydanından Dağüstü xiyabana

Tabut-tabut güllənib yol başladı Qərənfil.

***

Canını çox üşütdü həsrət Xarıbülbülün

Ləçək-ləçək dilləri için-için sızladı.

Sudan duru gözləri aydan arı bülbülün

Naləsinin şehində ümid yeri buzladı.

Rəng alıb rəng qatırdı Tanrının bəstəsindən

Rəngi solan güllərin ölü qonşuluğunda.

Əsir düşən səslərin şikəst şikəstəsindən

Hallanırdı Turşsuyun şirin turşuluğunda.

Diksinib ahlarından ətrafdakı güllərin,

Çəkirdi ciyərinə tövşiyən yağışları.

Bağrının gül başında buğlanan nisgillərin

Üşənirdi nəmindən pərişan baxışları.

Açdı qırışlarını doğma əzan sədası,

Axdı ilahi səslər donan minarələrdən.

Qopardı mehvərindən "Dəmir yumruq" nidası

Qarabağ silkələndi alovlu nərələrdən.

Yetişdi imdadına xilas ruhlu əsgərim

Gül ətirli qanıyla öpdü Xarıbülbülü.

Qəzəbindən qan daman qisas ruhlu əsgərim

Gözünə məlhəm kimi təpdi Xarıbülbülü.

***

Qərənfil ta qan deyil,

Ah deyil Xarıbülbül,

Daha qəmin taxtında şah deyil Xarıbülbül,

Qərənfil gül bayrağı, Xarıbülbül aypara,

Qərənfili yozmayın ta İyirmi yanvara!

Qərənfil döyüş ruhu,

Xarıbülbül Qələbə

İki gül keşik çəkir bu müqəddəs qəlibə!

Xarıbülbül qayıtdı Şuşada gül yerinə,

Qərənfil də qayıtsın eşqin könül yerinə...

Qərənfil ta qan deyil, Xarıbülbül göz yaşı,

İki güldən boylanır Vətənin qan yaddaşı!..

Gözün aydın, Qarabağ!

Güman keçməz dağları,

Aşa-aşa qayıtdıq,

Yumruq kimi birləşib

Coşa-coşa qayıtdıq,

Biz Kəlbəcər-Kəlbəcər

Şuşa-Şuşa qayıtdıq,

Başın uca, üzün ağ,

Gözün aydın, Qarabağ!

Hər döyüşün başında

"Yurd yeri" var, "Cəngi" var,

Hər həmlədə ordumun

Nərəsi var, cəngi var,

Cəngavər oğulların

Şanlı zəfər rəngi var,

Gör nə deyir Lələdağ, -

Gözün aydın, Qarabağ!

Hər qazi bir qaladı, -

Bir qələbə örnəyi,

Şəhid-şəhid ovundu

Bu torpağın göynəyi,

Göydə mələklər öpdü

Neçə qanlı köynəyi,

Bu müqəddəs nura bax,

Gözün aydın, Qarabağ!

Vətəndi bu savaşın

Hər sirri, hər sehri də,

Bir atanın öyüdü,

Bir ananın mehri də,

Uçundu Göyçə-Göyçə

Zəngəzur da, Mehri də,

Silkələndi Ağrıdağ

Gözün aydın, Qarabağ!

Bir fırtına kükrədi

Qisas adlı limandan,

Yer əsdi, göy titrədi

Bu anddan, bu imandan,

Xalqın güvənc yeridi

Ta Ali Baş Komandan,

Dalğalan bayraq-bayraq,

Gözün aydın, Qarabağ!

Qara-qura şeir

qarışqalar, qarışqalar

qara daşın qara-qura qaşıdı,

qarışqalar qara daşı qarış-qarış qaşıdı.

qarışqalar, qarışqalar

qara qışın qaşovlanan qurşağı,

qarışqalar qar altında qara quşun başağı.

qarışqalar, qarışqalar

qara qışlar qarşısında naşıdı,

qarışqalar qara qışa quşbaşı qar daşıdı.

qarışqalar, qarışqalar

qara daşda qara quşun arşını,

quşatanda qara daşdı qara quşun qurşunu.

Təbrizə yağış yağır

Təbrizə yağış yağır,

Yuyur güllü otları.

Öpüşür bir-biriylə

Ürəyimin çatları.

Bu yağışlı gecənin

Qoxusu var, -

sapsarı.

Göylər çəkir canına

İslanan işıqları...

İslanan işıqların

Nəmdən keçir hər simi.

Gümanım pərişandı

Gülsüz "Gülüstan" kimi.

Urmu cadar-cadardı,

Yanır duz dağlarından.

Tanrı öpür gizlicə

Duzlu dodaqlarından.

Dolub Qarı körpüsü

Qəmin qara meyindən.

Acı çəkir Acı çay

Acı şirinliyindən...

Ümidim göy üzündən

Üzülür mələk-mələk.

Ovuldum ovum-ovum

Kəndovanın bağrıtək.

Şah gölü göz yaşının

Göllənir lal yerində.

Ovunuram ahımla

Dərdimin bal yerində.

Göy bulud göydən qərib

Ağ duman ağ tül üstə.

Yarpaq öpür yarpağı,

Gül sərilir gül üstə.

Təbrizə yağış yağır,

Yuyur güllü otları.

Öpüşür bir-biriylə

Ürəyimin çatları.