Yağmayacaq o yağış
Yenə də ulduzlar göydən baxacaq,
Günəş də doğacaq əvvəlki təki.
Külək də əsəcək, qar da yağacaq,
Bir də o yağışdan yağmayacaq ki...
Bir də o yağışdan yağmayacaq ki,
həsrətin yanğısı bir anda sönə.
Bir də o yağışdan yağmayacaq ki,
damcılar üzümdə sevincə dönə.
Qoşulub yağışa sevinə əlim
Sənin damcı-damcı şəklini çəkək.
Üzünə, gözünə toxuna bilim,
öpüm saçlarından yağışla birgə.
Bir də o yağışdan yağmayacaq ki,
dəyişib buludlar, göylər elə bil,
Nə sən əvvəlkisən, nə mən əvvəlki
Fəsil də başqadır, o fəsil deyil.
Hər fəslin özünün havası olur.
Buludu yağışı eyni olmaz ki.
Hər yağan yağışa sevinmək olmur.
Bir də o yağışdan yağmayacaq ki...
Günlər illər ilə yarışır sanki
Bir-birini qovur xatirələrə.
Bir də o yağışdan yağmayacaq ki,
O yağış yağacaq xatirələrə...
Yalan
Bilmirəm nə gecədir -
darıxan gecədirmi, ya darıxmağın gecəsi
bu gecədən yenə də gəlib keçdi gör nələr,
gəlib keçdi necələr,
gəlib keçdi neçəsi.
bir vaxt yanından ötüb
görməzdən gəldiklərim,
bir vaxtlarsa sadəcə, tapıb itirdiklərim
gəlib keçdi gecədən...
bu gecədə yenə də
bir vaxt doğru sandığım
neçə səhvim oyandı,
neçə-neçə günahım göz önündə dayandı.
Ağrılar günahların yenə üzünə durdu
Vicdanım ürəyimə yenə məhkəmə qurdu.
Kimsəsizlik içində kimsəsizəm içimdə.
çaşbaş qaldım özüm də.
kimnən üzür diləyim, kimə "bağışla" deyim?
Tanrıyamı üz tutum?
Yenə yalan söyləyim...
Ona böyük deməyçün "bağışlayansan" deyim?
ehlərə, ahlarıma, bütün günahlarıma
Tanrını şərik edim?
Bu yalançı sevgilər Tanrıya gərəkdimi?
əgər özüm özümü görməsəm, anlamasam,
necə "bağışla" deyim?
Tanrı bağışlayarmı özüm bağışlamasam?
Gecələr
Qoy gecələr mənim olsun ağrılarıyla,
Yalanıyla, doğrusuyla, nağıllarıyla.
Gecələrim səhərimə açılan qapı,
Gündüzlərin şirinliyi səhvi, günahı.
Gecələrim ürəyimə açılan qapı,
Sevincimin gülüşüdür, dərdimin ahı.
Gecələrim həm düşmənim,
həm həmdəmimdi,
Gecələrdə hər nə varsa yalnız mənimdi.
Mən gecələr özüm boyda dözüməm dözüm
Mən gecələr hər kiməmsə, özüməm özüm.
Sənə ana demişəm
Nə bir ovuc torpağın,
Nə daş-kəsəyin olum, demirəm sənə Vətən.
Nə bir yaşıl budağın,
Nə gül-çiçəyin olum, demirəm sənə Vətən.
Nə ayım-günəşimsən,
Nə odum-atəşimsən, demirəm sənə, Vətən.
Nə şöhrətim, şanımsan,
Nə ürəyim, canımsan, demirəm sənə, Vətən.
Səni Ana bilmişəm,
Sənə Ana demişəm, Ana demişəm, Vətən.
Cavab yaz, yaxşımı ?
Bilirəm, internet var, mobil telefon, sms var,
dəb deyil məktublar.
Amma sən mənə məktub yaz.
Bir vərəq gətir,
qələm götür, "əvvəla salam" yaz,
sonra yaz ki, necəsən.
bir az da yaz özündən, olub-bitəndən
Nə bilim, düz yan-yana necələri,
ürəyindən keçənləri
Necə açırsan səhəri,
bir də gecələri yaz, gecələri...
Gözləyəcəm illər öncəki kimi.
Yadındamı bir-birimizə
çoxlu məktub yazardıq...
Sonra anlamadım nə oldu,
çünki hər şey anlamsız oldu.
Amma mən
oxuyuram hərdən,
hərdən hər gün məktublarını,
Bir də cavab yazmadığım son məktubunu.
Bilirəm məktubun cavabsız qaldı
və bütün həyatım o məktuba
yazmadığım cavab oldu.
Amma sən cavab yaz, yaxşımı?
hər sözdə görəcəm baxışını...
əllərini hiss edəcəm, bir az da kövrələcəm...
O məktubu yüz dəfə,
min dəfə oxuyacam,
gözlərimə sıxacam...
O məktubu bilirsən necə əzizləyəcəm?
Cavab yaz, yaxşımı?
Mən gözləyəcəm.
Bir də...
Bir də yenə sonda yaz:
Cavab gözləyirəm....
Səssizlik
Səssizlik sığmaz əllərimə,
Gözlərimə sığmaz ki...
Səssizlik sığmaz ürəyimə...
İnamın yoxluğuna,
ümidin ölümünə sığar səssizlik...
Mənimlə doğulan qadın
Mənimlə bir qadın doğuldu,
mənimlə doğulan qadının
adını mən verdim - "ana" dedim.
Böyüdüm, çox adlar yaşadım,
bu addan gözəlin görmədim.
***
Böyüdüm... bu dünyaya sığmadım.
Dünya böyüməliydi, ya mən kiçilməliydim,
Heç birisi olmadı...
Səadət
Dedin ki, nə qədər çətin olsa da,
Unuda bilmirəm, bilmərəm səni.
Ayrılıq qorxutmur çətin olsa da,
Bircə unudulmaq qorxudur məni.
Unuda bilmirsən!
Xoşbəxtsən necə!
Kimsə həyan olub duyğularına.
Unuda bilmirsən, demək hər gecə
Kimsə sirdaş olur yuxularına.
Unuda bilmirsən! Səadətə bax,
Gör necə gücsüzmüş, acizmiş hicran.
Xoşdur uzaq olub unudulmamaq,
Yaxın ola-ola unudulmaqdan.
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
