Taxta ev qapısının həyatı və mülahizələri - Monoşeir - Həmid PİRİYEV

 

ailə münaqişələri zəminində həmişə ev əşyaları zərər çəkir

xüsusən də qapılar

başıma çox gəlib

dava ediblər qışqırıblar qab-qacaq sındırıblar

axırda da məni çırpıb gediblər

 

bunu fikirləşirəm göyüzünə baxa-baxa

həyətin bir küncünə qalaqlanmışıq

köhnə qapılar pəncərələr bir də lazımsız ev əşyaları

ən üstə məni atıblar

hamımız xəyala getmişik

danışmaq həvəsi yoxdu heç birimizdə

 

sahil qəsəbəsinindədi həyətimiz

ev yiyəsi kirayə vermək üçün üç otaq tikdirmişdi həyətdə

mən ikinci otağın qapısı idim

məni qəsəbənin dülgəri düzəltmişdi

həmçinin bu üç otağın bütün qapı-pəncərələrini

mənim üzümü içəri qoymuşdu düzəldəndə

bütün günü otağa baxırdım

ancaq kirənişinlər açandan-açana görə bilirdim bayır-bacağın

qismətimə düşən qədərini

 

gördüyüm mənzərə - evin içi isə dəyişmirdi heç vaxt

girdə qabaq stolu

üç dənə stul (ikisinin ayağı laxlayırdı)

bir tərəfi çökmüş divan (o həm də açılıb çarpayı olurdu)

bir dənə də şkaf-şifoner

(dediklərinə görə hamısı köhnə əşyalar bazarından alınmışdı

çox ucuz qiymətə)

çilçıraq yerinə bircə dənə lampa sallanırdı tavanın ortasından

 

o qədər kirənişin gəlib-getmişdi ki bura

amma heç biri də otaqda heç nəyin yerini dəyişdirməmişdi

birüzlü divarlar necə gəldi malalanıb ağardılmışdı

payızdan yazacan nəm çəkirdi ev

çox nəmişlikdir buralar

rəngsiz döşəmə taxtaları da çürümüşdü nəmişlikdən

adam gəzəndə cırıldayırdı

 

neçə kirənişin gəlib gedib mən olan otağa

yadımda deyil

yəni hamısı yadımda deyil

üçü qalıb ancaq yadımda

əllərinin təmasına görə

 

birincisi kor arvad idi əriylə yaşayırdı

yazığım gəlirdi onlara

atılmış təəssüratı yaradırdılar məndə

kor arvad hər dəfə bayıra çıxanda ya da evə girəndə

sığallayırdı məni qırışlı toppuş əlləriylə

sonra ehtiyatla cəftəmi tutub bururdu

çox e çox ehtiyatla

elə bil incitməkdən qorxurdu məni

iki ay yaşadı o qocalar burda

 

sonrakı balaca qız uşağıydı

fağır ailəydi ailəsi atası fəhlə baba anası dilsiz-ağızsız gəlin

özü də gülüşünə günəşi sığışdıran uşaq

gündə neçə dəfə açıb-bağlayırdı məni

dəcəl şeytan

balaca əlləri incə barmaqları yadımdadı hələ də

 

üçüncüsü çoxiçən kişiydi

kobud idi o özü də necə

hər gün içirdi

hər gün döyürdü arvadını

arada uşaqlara da pay düşürdü yumruğundan

bir dəfə arvadıyla dava elədi sonra da döydü onu

çıxanda elə zərblə çırpdı ki məni

cəftəm yerindən oynadı

 

o ailədən mənə sınıq cəftə yadigar qaldı

neçə ay gizildədi cəftəm çürük diş kimi

nə çıxartıb ata bilirdim

nə də giziltisini kəsə bilirdim

nə ev yiyəsi düzəltdi cəftəmi

nə də sonrakı iki kirənişin

 

miskin kirənişinlərin yaşadığı

miskin otaqlar idi bunlar

indi üçü də sökülüb

ev yiyəsinin evi də

yazda bayramqabağı öldü yazıq

hardasa uzaqlarda yaşayan uşaqları gəlib basdırdı kişini

sonra da həyəti satlığa qoydular

 

neçə ay gözlədik təzə sahibimizi

neçə ay üzü içəri qaldım elə

neçə ay bayır-bacaq üzü görmədim

neçə ay susdu bütün əşyalar

neçə ay toz basdı stol-stulun üstünü

divanın örtüyünü sınıq cəftəmin tutacağını

nə yaxşı pəncərə vardı

arada soruşurdum bayırda nə var nə yox

sağ olsun danışırdı

 

yayda bir neçə nəfər gəlib baxdı

amma qiymətdə razılaşmadılar

axır gəldi biri

bütün həyəti gəzdi

əsas evə də baxdı bizim otaqlara da

çox kobud adam idi

cəftəmi necə burdusa sınıb əlində qaldı cəftə

giziltim kəsildi o saat rahatlandım

amma adamı bəyənmədim

bildim başımıza nəsə gətirəcək

 

qiyməti danışıb getdi

bir həftəyə başqa bir adamla gəldi

iş icraçısı imiş o adam

sonra öyrəndik

həyətə nə var nə yox hamısını sökdürüb

təzə bağ evi tikdirəcəkmiş

dedim həə onsuz da əvvəldən gözüm su içməmişdi bundan

 

üç gün qabaq fəhlələr gəlib işə başladı

birinci bizi sökdülər

və budur

üç gündür qalaqlanıb qalmışıq həyətin bir küncündə

bayaq qonşu gəlmişdi iş icraçısının yanına

bizi göstərib bunları neyləyəcəksiniz soruşdu

tullayacağıq iş icraçısı dedi

olar mən aparım bunları qonşu soruşdu

qış gəlir yandıraram evdə

bütün qışı bəs edər bunlar

yığ apar dedi iş icraçısı

qonşu araba dalıyca getdi sevinə-sevinə

harda olsa gələr indilərdə

 

göyüzü tərtəmizdi bu gün

lap Sibirdəki göyüzünə oxşayır

sizə deməmişəm hələ mən Sibir ağacıyam axı

tayqada bitib böyümüşəm

orda hava burdan soyuq olurdu

amma təmiz idi hava tərtəmiz

nəmişlik də burdakından az idi

sonra kəsdilər məni

yan-yörəmdəki başqa ağaclarla bir yerdə

əvvəlcə qabığımı yondular

sonra qıraqlarımı

sonra da ölçüylə mişarlayıb istifadəyə yararlı vəziyyətə gətirdilər

yüklədilər bizi üstüaçıq vaqonlara

neçə gün yol gəldik

axırda da bu qəsəbənin dülgəri alıb

qapı düzəltdi məndən

 

nə qədər yaşamışam

bilmirəm

hələ nə qədər yaşaya biləcəyəm

bilmirəm

 

qonşu gəlir

arabaya yükləyib aparır bizi bir-bir

həyətə tullayır necə gəldi

sonra baltanı götürüb doğramağa başlayır bizi

əvvəlcə pəncərələri sındırır

sonra stulları

arada dincəlir bir az

nəfəsini dərib yenə başlayır doğramağa

deyəsən hava qaralmamış hamımızı doğramaq istəyir

mənim də növbəm çatır axır ki

 

yerdə uzadıb rahlayır məni

baltanı çırpır sinəmə

aralanır sinəm

sınır döş qəfəsim

balta altında neçə xırçıldadığımı eşidirəm

ölürəm

 

dekabr 2020-yanvar 2021


© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!