Neoqəzəl... - Murad Köhnəqala

Yaxamdan tutub soruşurlar, hardasan indi, harda?

Bilsinlər, elə bu sualın çöküntüsündə gizlənmişəm.

***

Şübhələrdən diksinib qulağımı şəkləməm, çünki mən

Şübhələr içindəki ol yəqində gizlənmişəm.

***

Fikir arılarım qanad çalır zərrələr arasında kimyagərlərtək

Düşüncənin bala çevrilən məqamında gizlənmişəm.

***

Qəlbimdə ötən quşun nəğməsi yeddi rəngdədi

O rənglərin bahar cücərtisində, yaşılında gizlənmişəm.

***

Vaqon-vaqon ötüb keçən qatar təkərlərinin

Əbədi simfoniyasındakı xoşbəxtliklərdə gizlənmişəm.

***

Mənim halımdan narahat deyil daşdan baxan əziz anam,

Çün, vaqifdir halıma, kədər içindəki ipəkdə gizlənmişəm.

***

Sevginin itməməsi qanunum da var, biləsən,

Təbiət arxamda durur atamtək, vəhşiliyində gizlənmişəm.

***

Qorxmaram qaranlıqdan, diz çöküb təslim olmaram,

Mən beynimdəki şamların mumunda gizlənmişəm.

Başqa heç nə istəmirəm

Şəlaləyə karantin məktubu

Mənə heç nə lazım deyil

bircə Amur sakit yatsın

biz yanında pıçıldaşaq

söhbətləşək, arzulaşaq

onu xəyallarımızın üstü ilə

məktəbə yola salaq

dərslərini öyrədək

tərslərini düzəldək

gündəliyinə baxaq

sevəcəyi qızı - sinif yoldaşını

biz də bəyənək

hərdən deyinək

başqa heç nə istəmirəm.

Ancaq çox istəyirəm

bir gün dəniz sahilində

qumluqda oturanda

dalğalar sahilə atdığı butulkada

bir məktub gətirsin bizə.

Tıxacını çıxarıb

oxuyaq o məktubu.

"Amur danışacaq, narahat olmayın!"

yazılsın o məktubda.

Başqa heç nə istəmirəm

sonra tale bizə

bir dəfnə ağacının yarpaqları arasında

gözəlcə hörülmüş hörümçək toru göstərsin

şehi də üzündə.

"Amur xoşbəxt olacaq!"

yazılsın o torun üstündə

hörümçək əlifbasıyla

o yazıdan başqa

heç nə istəmirəm, heç nə.

Amur əyilib öz ayaqqabısının

qaytanlarını gül şəklində bağlasın

başqa heç nə istəmirəm, heç nə.

Qonşu bağında şıllaq atan

keçilərlə oynasın Amur yenə

özü də bir çəpiş olsun

keçilərin içində

başqa heç nə istəmirəm, heç nə.

Bağda gəzişəndə

bir yarpaq düşsün qarşımıza

üstündə belə yazılsın:

"Dalaşmayın, hər şey yaxşı olacaq

dünyada heç kim ölməyəcək, heç kim!"

başqa heç nə istəmirəm.

Mən hazırda alça ilə

"vinçester" viskisi içirəm

Amurun sən göndərən

şəkillərinə baxıram

vörd açıb şeir yazıram

başqa heç nə istəmirəm.

Bizə yersiz nifrət edənləri də

bağışlamaq istəyirəm

ancaq bacarmıram

mənə belə rahatdı

sizi nifrət qalxanıyla qorumaq

daha yaxşıdı

nifrət daha möhkəm

daha güclüdü

nifrət sevgidən də

güclü silahdı.

Skleroz tənha

Bəs bu çəngəl niyə arxası üstədi?

Dayan görüm

Axı mən onu bayaq üzü üstə qoymuşdum?

Yəqin,

kasada dolmanı qarışdırandan sonra

bu üzünə qoymuşam.

Olsun, bir şey deyil, razılaşıram.

Bəs,

bu çaynikin altını mənmi yandırmışam?

Hə də!

Kofe içmək istəyirdim axı!

Olsun!

İstəməyən kor olsun

Verənin oğlu olsun,

verməyənin qızı olsun

adı da Fatma olsun

təndirə düşsün,

Qırmızı yansın.

Bu nə dəhşətdə?

Niyə yansın ki?

pay vermədiyinə görə?

Dəhşət demiş, əmoğlu,

bəlkə bura da baxasan

bu pəncərəni sənmi açıq qoymusan?

Ağcaqanad dolur içəri.

Nəysə, yəqin, günortadan unutmusan.

Bəs, eynəyim hardadı, eynəyim-eynəyim?

Mən çoxdan bilirdim, bu evdə kimsə var!

Apardılar yenə eynəyi.

Hara qoydu eynəyi o məlun alçaq?

Eynək hanı, eynək?

Bura nə baxırsan,

soyuducuda nə gəzir eynək?

Dayan görüm

İnboksa məktub gəldi.

Hərfləri də güclə oxuyuram.

Amur neyniyir?

Barmağının ucunu öp dəə, Amurun.

Sən çox xoşbəxt adamsan

Amurnan bir yerdəsən

Onun hər zır-zırına,

hər dır-dırına qulaq asırsan.

Nolaydı Amur indi yanımda olaydı

pampersini özüm dəyişə biləydim,

iyi burnuma vuraydı,

Nolaydı-nolaydı-nolaydı!

Amur oxuyur ee, "Tere-Qut, Tere-Qut!"

Kim bilir nə dilindədi?

Ola bilsin qədim hunların ilahəsidi

Tere-Qut.

Bir ayini də var

oxuyurmu yenə?

"Yəbi-yübü,

Yəbi-yübü!".

Yəqin, qədim hunlar bu ayinlə

Yağış çağırırmışlar.

Ya bəlkə darıxanda belə oxuyurmuşlar.

Ola da bilsin, mənim kimi

nəyisə axtaranda belə oxuyurmuşlar.

Nə isə

Amurdan ötrü hərdən çox darıxıram.

O dəhşətli darıxma bir dalğa kimi gəlir

İnan, gəlib keçməsə

Azacıq uzun çəksə dəli olaram.

Bir də nə isə.

Alo, həə,

Tapdım əşi, dolmanı qızdıranda

qazan qapağını

eynəyin üstünə çevirmişəmmiş.

Qapağın altından, həə!

Lələşin o qədər də hərif deyil

Qazan qapağının altı sırf təhlükəsizdi.

Dayan görüm,

qazın üstündə nəsə qaynayır.

Yox, salamatçılıqdı.

Çaynik qaynayırmış

Söndürdüm altını.

Narahat olma,

qapını arxadan bağlamışam.

Bəs, o resept hardadı,

Amurun resepti?

Bütün ciblərimi axtarmışam, yoxdu.

Sənədlərin içində də yoxdu.

Bəlkə sən aparmısan?

Bax gör

çamadanın torlu gözündə deyil ki?

Gələndə mütləq alıb gətirməliyəm.

Reseptsiz vermirlər o dərmanı.

Dayan görüm

Eynəyimi yenə oğurladı bu alçaq

Kim olacaq?

Elə mənimlə burda yaşayır alçaq.

Sən də lap dəhşətsən, canımçün,

Gör kimə qısqanırsan ee, məni

Olmayan bir varlığa.

Sənin

Əziz dostum Rəşid Süleymanova

Rəşid, nə yaxşı ki, dünyada varsan,

Yaxşılıq tökülür əlindən sənin.

Ürəyin var olsun, canın sağ olsun,

Tanrı muğayat olsun telindən sənin.

Göyçə dərvişisən, bizə qarışdın,

Dərviş ürəyinlə yanıb-alışdın,

Sözün gözəlini seçib danışdın,

Yalan eşitmədik dilindən sənin.

Məsəl var, xəncərə gümüş yaraşar,

İgidin başında gözəl dolaşar,

Arifsən, mahir də ovçuluğun var,

Sona əskik olmur gölündən sənin.

Aylar dolanıram, illər aşıram,

Bu zalım dünyaya baxıb çaşıram.

Sən verən nəmərlə aşıb-daşıram,

Bərəkət tükənmir pulundan sənin.

Köhnəqalam burda sözünü sıxsın

Qələmi yavaşca vərəqə yıxsın.

Həmişə qarşına yaxşılar çıxsın,

Tikanlar çəkilsin yolundan sənin.

Dəyir xətrimə

Bəhmənə bir nəzirə

Dağlar oğlu, elə kövrək olmuşam

Con da dəyir, Cek də dəyir xətrimə.

Bir arayış alammıram nə vaxtdı,

Komunal da, JEK də dəyir xətrimə.

Varı olan papağı yan eyləyir,

Olmayanlar ahu-fəğan eyləyir,

Marketlərdə qiymətlər qan eyləyir,

Kassalarda çek də dəyir xətrimə.

Fəhmi olur, zənni olur hər gözün,

Zərgər kimi seyr edirsən sən özün,

Nə şairin qiyməti var, nə sözün,

Oğru-quldur, "zek" də dəyir xətrimə.

Çox vaxt həyat alçaqlara tac verir,

Ömrüm bu cür zülümlərə bac verir,

Zər də qısıb quyruğunu gec verir,

Şeş də dəyir, yek də dəyir xətrimə.

Qəzəblənib şimşək kimi çaxıram,

Durulanda rəvan olub axıram,

Ta, həyata multfilmtək baxıram,

Tərs kimi, Şirek də dəyir xətrimə.

Bu bir tələdi

Gecənin bətnindən əsdi bir külək,

Bütün binalarda işıqlar söndü.

Monitor da öldü - sonuncu işıq

bir qırıq şam tapdım qazın üstündən

yandırdım bəzəkli bir nəlbəkidə

sonra nə etməli? - fikirləşirdim

almazla doğranan düşüncələrim

beynimin içinə səpələnirdi.

Birdən uşaq səsi gəldi otaqdan

olmaya həzincə dəli oluram?

Ürpənib qorxaraq özüm özümdən

durub nəlbəkini əlimə aldım

girdim yan otağa: "kimdi ağlayan?"

rəqs edən kölgələr mənə gülsə də

uşaq ağlayırdı başqa otaqda

vahimə içində əllərimdə şam

otaqdan otağa keçib gəzirdim

uşaq otağında ayı kuklası

sökülmüş pazllar mənə baxırdı.

Mən qapını örtüb geri çıxanda

stula atılmış uşaq paltarı

bir an rəqs elədi öz kölgəsilə

güzgünün yanından ötüb keçəndə

qəfil bir səs məni özünə çəkdi.

Döndüm ki, güzgüdə biri dayanıb

əlində şam tutub nəlbəki yoxdu

baxdım, güzgüdəki üzü qırışmış

qaməti əyilmiş qoca kişidi.

"Burda nə gəzirsən?" - məndən soruşdu

"uşaq ağlayırdı" - dedim mən ona.

"Burda uşaq yoxdu, heç kim ağlamır.

Çalış dəli olma, ehtiyatlı ol".

Kişinin səsindən vücudum əsdi

Nəlbəki oynadı, şam yerə düşdü

Aşağı əyilib şamı götürdüm

Bu zaman zəng gəldi telefonuma

Uşaq ağlayırdı zəngin yerində.

Tələsik telefon tərəfə cumdum

Güzgüdəki qoca qışqırdı mənə:

"Götürmə, götürmə, bu bir tələdi!".