.jpg)
SON
Məzar səssizliyi çöküb hər yerə
ölüm qapı-qapı gəzir hər yanı.
Hanı göylərin mütləq hakimi,
tutub yaxasından haqq-hesab etsin
dünyanı bu hala salan insanı.
Ey insan, doymadı iştahın, gözün,
Tanrıyla Tanrılıq etmək istədin.
Əlinlə gətirdin dünyanın sonun…
bir xaos, qarmaşa dönür beynimdə,
nələrin qədrini bilməmişik biz!!!
Azad küçələri qaytarın mənə,
mənim kainatım, mənim Yer kürəm,
bu gün sənin üçün dua edəcəm.
Bütün insanların adından Allah,
diz çöküb mən səndən əfv istəyəcəm:
«BAĞIŞLA BİZİ».
BİR QADIN VAR
Darıxmışam,
hər səhər pəncərəmdən bir ümid asıram
sərçələr dənləsin.
Günəşi vurmuşam şəfəqlərin yaxasına…
əllərim bahar qoxur,
həsrətim sən.
Südlü kofe dadındadır səsinlə açdığım sabahlar.
Sən, sən gözəl adam,
yaraşıqlı kişi,
neçə qadının həsrət yeridir gözlərin.
Əllərin həkim qədər şəfqətli,
saçlarında dəliqanlılığın şıltaq izləri.
Bir qadın var gözləri yolunda qarabalıq.
Bir qadın var,
baxışlarını yuyur pəncərədən yağışlar.
Bir qadın var,
sən istəsən sənə xətir
bu dünyanı bağışlar.
MÜHARİBƏ SEVGİLİLƏRİ
Müharibə sevgililəriydik biz.
Bir əlimizdə göyərçin - qanadı tütün qoxan.
Tanrının unutduğu planetin sakiniyik.
Asfalt üstdə bitən çiçək savaşıydı savaşımız.
Ölülərin son peşmanlığı qədərdi
«kaşki»lərin ağırlığı.
Bir xaosun ortasındayıq DÜNYALIM,
ölüm qalerisində sərgilənir
qorxularımız.
Hər sabah badə qaldırırıq günəşin şərəfinə
sağlamlıq adına.
İnsansız küçələrin,
kəfənsiz ölülərin
və bətninə çəkilən bir gəzəgənin son günahıyıq.
İnsanlıq adına sevən ən son
olümlü bizdik... müharibə sevgililəriydik.
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
