Siz üzü Günəşə gedin... - Firuzə Məmmədli - şeirlər

Ata evinin divarı önündə

Qayıdıb səninlə üz-üzə durmaq,

Bir də üz söykəmək o daş sinəyə,

Dalıb keçmişlərə, möcüzə olmaq,

Yumruqtək tökülmək çaş-baş sinəyə.

"Niyə tanımadın, ay divar, məni? -

Səni öz əlimlə bəzəmədimmi?" -

Deyib, keçmişləri oyada bilmək,

Deyib, o illərə qayıda bilmək...

İsti qucaq açmaq o yetim qıza, -

Bir qədər sonrası... O həkim qıza, -

Sonrası o rəssam, o şair qıza,

O alim, müəllim... və sair qıza...

Demək, anlatmaq ki, sənin arzunam,

Çox da ki, bir qədər kövrək, məhzunam.

O vaxtlar çəkdiyin əzab sonuyam,

Ehtiyac, iztirab, əsəb sonuyam.

Mənəm ki, gəlmişəm aç qollarını,

Atıl ağuşuna, sarıl boynuma,

Qovuş varlığıma, qıvrıl qoynuma.

Səndən yox, özümdən uzağam indi,

Dindirmə, ağlağan uşağam indi.

Sənin əl izinin divar tozuyam,

Atamın, anamın yetim qızıyam.

İndi tanıdınmı, ay divar, məni?

Qoy gedim, ağlatdın o ki var məni.

2019

Tale

Məni Günəşdən sıxdı,

Məni buluddan sıxdı.

İçimdə şölə çəkən

Alovdan, oddan sıxdı.

Sıxıldım damla-damla,

Sıxıldım ətlə, qanla.

Dünya dolu adamla

Adəmdim, addan sıxdı.

Vardı anam, atam da,

Vaxt məni aldadanda.

Balaydım, bal dadında...

Böyüdüm, daddan sıxdı.

***

Hara deyirlər, desinlər, -

Siz üzü Günəşə gedin.

Təpə aşın, çay adlayın,

Tala keçin, meşə gedin.

Gedin bəxtinizə kimi,

Gedin vaxtınıza kimi.

Tapın taxtınıza kimi,

Hara getdiz, tuşa gedin.

Bədxahlardan üz çevirib,

Səbrinizə duz çevirib,

Ölçüb-biçib yüz çevirib,

Qəlbinizlə qoşa gedin.

Sözü

Söz ardınca çapar oldum,

Gah qapı, gah hasar oldum.

Hərdən elə bezar oldum,

Sındırdım qanadım sözü.

Saldı məni ayağına,

Yatdım hərdən oyağına.

Düşdüm isti-soyuğuna,

Ömrümə qaladım sözü.

İçərimdə qar-qış idi,

Gün-güzəran qarğış idi.

Qeybdənmi çağırış idi, -

"Bal" deyib, yaladım sözü.

***

Biz daha o günlərin

Uzaq görüşləriyik.

Acı ayrılıqların

Şirin görüş yeriyik.

İrimiz xırdalanıb,

Sirrimiz qurdalanıb.

Ömrümüz xırdalanıb,

Şükür yenə diriyik.

Sorduq vaxtın iliyin,

Yığdıq elmin, biliyin.

O ötən yüzilliyin

Övliyası, piriyik.

Tikinti şirkətlərinə

On yeddinci mərtəbəni

tikməyin, ağalar.

Qaldırın binanızı iyirminci,

otuzuncu mərtəbəyə,

ancaq

on yeddini tikməyin:

On yeddi yaşlıların ömrü

atılır on yeddinci mərtəbədən

lazımsız kağız qovluğu kimi, -

tikməyin on yeddinci mərtəbəni!

Ya da

tikirsiz,

on yeddincidən başlayın

binaları.

Ta ki, ən yuxarıda

birinci mərtəbə olsun:

Birincidə yaşamaq istəyən

olmadığı kimi,

oradan atılmaq istəyən də

olmaz,

güman ki...

Başlayın binaları

on yeddidən -

gələcəyin intiharını

azdırmaq üçün.

Görüş yeri

Məzunların "60 ildən sonra" görüşünə

Hər il yığışıb gəlirlər...

Gəlirlər

60 illik ayrılığı

yumaqlaya-yumaqlaya.

Guya ki, -

heç nə baş verməyib.

Guya ki, -

60 il keçməyib

o möhtəşəm

buraxılış ilindən.

...100 idilər o vaxt, -

60 il əvvəl.

Gələ-gələ azaldılar.

Gəlməsəydilər,

azaldıqlarını bilməyəcəkdilər

bəlkə də!

Hər gələndə -

5 nəfər...

Sonra -

10 nəfər...

Sonra - 20-30 nəfər birdən...

Və nəhayətdə

yenə gəldilər:

Bir nəfər -

99 nəfərlik xatirə ilə.

Həmin o görüş yerinə

iki damla göz yaşı düşdü

beli bükülmüş

ağsaçlı bir nəfərin

gözlərindən.

Düşdü və

99 yerə çilikləndi

iki damla

göz yaşı...

Yaşılımda

Yaşılımda

uşaq idim; -

qaça-qaça yeriyirdim

arxasında böyüklərin.

Yaşılımda

maraq idim; -

bu dünyanın

əməlinə

təməlinə,

əməllərin sirrinə-səmərinə.

Yaşılımda

budaq idim; -

çiçək-çiçək açılırdım

gülüşlərə,

gedişlərə-gəlişlərə.

Yaşılımda çıraq idim; -

işıq idim

tanışlara-bilişlərə,

qohumlara,

qonşulara.

Yaşılımda varaq idim; -

ağappaqdım

öyüdlərə,

öyüd verən

böyüklərə,

müdriklərə...

Qopub düşdüm yaşılımdan; -

yarpaq-yarpaq,

budaq-budaq.

Sönüb getdim yaşılımdan; -

işıq-işıq,

çıraq-çıraq...

Varaq-varaq

dünənləşdim,

ötənləşdim,

keçmişləşdim...

Baharı yox,

bəhəri yox səhra düzümü,

yaşamaq dözümüyəm

daha.

Bağışlamaq günahı

Nə qədər ki,

sizi bağışlamamışam,

mənimləsiniz, -

hisslərimin, duyğularımın,

əsəblərimin

ən zülmət guşələrində,

əlimdə

xatirələrinizdən od tutub

yanan amansız çıraq,

sizi gəzirəm,

sizi arayıram,

sizi anıram

zülüm-zülüm.

Bilirəm ki, bağışladım,

çəkilib gedəcəksiniz,

heç iziniz-tozunuz

qalmayacaq.

Yenə tək,

yenə tənha qalacağam.

Bir nifrət

anı səslədiyim

olmayacaq sizi.