Məni gözlərindən uzağa qoyma... - Musa ƏLƏKBƏRLİ - şeirlər

Məni gözlərindən uzağa qoyma...

Ömrün dumanında aza bilərəm,

Verdiyim vədəni poza bilərəm.

Bir vida məktubu yaza bilərəm,

Məni gözlərindən uzağa qoyma...

Yuxuda olmuşam - ağır yuxuda,

İllərim ötüşüb qəm uda-uda.

Əbədi ayrılıq durub pusquda,

Məni gözlərindən uzağa qoyma...

Susduğun bəs edər, indi dinən ol,

Köklən bu duyğuya, bu qəlbinən ol.

Barı indən belə qədirbilən ol,

Məni gözlərindən uzağa qoyma...

Uzaqlar uzaqlıq gətirər bizə,

Uzaqlıq bir yadlıq gətirər bizə.

"Ölçüsüz" azadlıq gətirər bizə,

Məni gözlərindən uzağa qoyma.

Ayrılıq əlinə saz almasın qoy,

Sevgin yetim-yetim sozalmasın qoy,

Vətən bir adamlıq azalmasın qoy,

Məni gözlərindən uzağa qoyma.

Uzaqlıq yolları itirə bilər,

Ögey ünvanlara ötürə bilər,

Gözlərim nurunu itirə bilər,

Məni gözlərindən uzağa qoyma.

Dünyanın ən doğma bölgəsindəyəm,

Nə xoş ki, mən Odlar ölkəsindəyəm.

Sənin kirpiyinin kölgəsindəyəm,

Məni gözlərindən uzağa qoyma.

Sevginə köklənib ürəyim, canım,

Nə qədər ömrüm var eşqinlə yanım,

Sənə qurban olum, Azərbaycanım,

Məni gözlərindən uzağa qoyma!!!

Avtoportret

Mən bu ömrü taleyin umuduna buraxdım,

Şahmatvari yollarda bir gedişim olmadı.

Gözəlliklər önündə heyranlığım boy verdi,

Eləcə duyğulandım, ayrı işim olmadı.

Vaxtlı-vaxtsız, biqərar

daldım düşüncələrə,

Gecəm döndü səhərə,

günüm də axşam oldu.

Mələklər qanadında misralarım yol gəldi,

Güvəncim Tanrı payı, hədiyyəm ilham oldu.

Nə ad-san arzuladım, nə də şöhrət istədim,

Bir sevgi soraqladım - olsun ömrün əyarı.

Mən o sevgi uğrunda döyüşməyi uduzdum,

Bir də gördüm vaxt ötüb,

ömür yarı, gün yarı...

Yarımaq kəlməsinin bir məqamı varıydı,

Yarınmadım heç kəsə, qələmi qul etmədim.

Bu ad-san bazarında yer tutmadım özümə,

İşbaz qələmdaşların yolu ilə getmədim.

Öyrənmədim heç zaman

gözə girmək dərsini,

Əksinə, fürsət tapıb elə gözdən yayındım.

Bu sadə, saya ömrü təmtəraqsız yaşadım,

Sayğılılar yanında dəyərləndim, sayıldım.

Dostlarımın bir çoxu yan ötdülər yanımdan,

Aralıqda nə qədər aravuranlar oldu.

Açığını bilsəniz Tanrı qorudu məni,

Neçə dəfə yolumda tələ quranlar oldu.

Mən bu ömrü taleyin umuduna buraxdım,

Yersizdir giley-güzar, bu taleyə şükranam.

Yenə qəlbim ovcumda

gələrdim bu dünyaya

Məni ikinci dəfə əgər doğsaydı anam!

Həyat verəndə

Qələm dostum Yasif Nəsirliyə

Sözün qanadında uçmaq olurmuş,

Bütöv kainatı qucmaq olurmuş.

Göyləri kitabtək açmaq olurmuş

Qiyməti, dəyəri ustad verəndə.

Uzaq ulduzlara yol açır şeir,

Mələklər yanında dolaşır şeir.

Şoran düzənlərdə gül açır şeir

Tanrı istək qıyıb, murad verəndə.

Bir can yanğısıdır yazmaq duyğusu

Pozulur dincliyi, qaçır uyğusu.

Hətta ölümdən də olmur qorxusu

İlhamı yəhərli Qırat verəndə.

Qəlbi genişlənir, imanı artır,

Sevilmək, sevinmək gümanı artır.

Çay kimi sellənir ilhamı artır

Xoş sözlə ruhuna qanad verəndə.

Xırda qayğıların alınsa önü,

Böyük amallara tuşlanar yönü.

Nolar, hərtərəfli gəl düşün onu

Tanrım, sən şairə həyat verəndə?

Neynirdin şairi yaradıb, Allah

Bağladın həyata min sirli bağla,

Qəlbinə coş dedin, gözünə ağla.

Bir belə ağrıyla, bir belə dağla