Söylə ki, "Sənim, səni qurban etdim qorxuma"... - İradə Aytel - şeirlər

Qadın

İstəkdən yoğrulsan da,

İstəklə doğulmadın.

O qədər çox idi arzun

Arzundaca boğuldun!

Yum! Yum gözlərini, qadın!

Sevdin!

Ruhun uzaqda

Cismin doğma yataqda,

Ananın naxış-naxış,

Həvəs-həvəs tikdiyi

Yastığı cırmaqlayan

Dırnaqların şişəmi?

Məhrəminə satdığın

Cismin dözür şişəmi?

Bu dünya çox kiçikdir.

Bir qadın içindəki

Sevgini basdırmağa

Yer acizdi torpaqda,

Torpaq bəyaz bayraqdı!

Sən azad olamadın!

Yum! Yum gözlərini, qadın!

Alisən!

Ulusan!

Anasan!

Dözümün sinən üstə

Dağ olsun kişilərə,

Nə fərqi

O dağın təkindəki

Qaranlıqda inləyən

Saçlarından asılan,

Qara divə qısılan ürək

Alimi?

Ulumu?

Anamı?!.

Təki o dağ dağların

Bağ olsun kişilərə...

Əmsin dünya dərdini,

Dönsün dünya dərdinə!

Qapqara saçlarından

Bir tel ayır...

Dolaşdır bəmbəyaz buxağına...

- Ana!

Yenə...

Bala səsinə çevril,

Bala nəfəsinə səril...

Səril!

Təkcə öz ayağına sərilmə!

Ayaqlama cənnəti!

Anama

Bir dəli sevdaya düşmüşəm, ana,

İntihar sevdasına!

Amma

Qıymıram sənin ürəyinin bir parçasına,

Qıymıram sənə!

Bax, ana,

Bircə canımnan başqa

heç nəyim yoxdu.

Onu da borcluyam Sən Tanrıma!

Bilirəm, onsuz da qatiləm!

Mənli arzularının,

İstəklərinin,

Sənə verəmədiyim nəvələrinin "qatili"!

İndi də

balanın qatili olmaqdan qorxuram!

Ana!

Sənin ölümünü gözləyirəm!

Başımdakı bu sevdanın xatirinə!

Bağışla!!!

Yığış gedək

Ay, köksümdə döyünənim,

Mərdim, mərdim, yığış gedək.

Səni, səni sevməyənə

Verdim... verdim, yığış gedək.

Gül açmadı yenə bu yaz,

Ümid düşdü çənə bu yaz...

Qara saçım, səni bəyaz

Hördüm... hördüm, yığış gedək.

Nədən saldın mənə meyil,

Di içimdə söyül, döyül.

Bu dünya bizimki deyil,

Dərdim, dərdim, yığış gedək!

Qəribəm

Duam Allaha yetmir,

Mən bu dində qəribəm.

Bir qərib də içimdə,

Birəm mində,

Qəribəm.

Məni doğan ögeyim,

Göynəmə göyüm-göyüm,

Suçuyam Yerin, Göyün,

Dolan gendə, qəribəm.

A balamın bələyi,

Yer, sənnəndir diləyim,

Aç köksünü gələyim,

Mən bu təndə qəribəm.

Ona deyin

Ona deyin, verdiyi

Dərdi də sevər oldum.

Gözüm hər acısını

Gördü də, sevər oldum.

Ona deyin, əcəl də

Məndən üz çeviribdi.

Təxti olan köksümü

Atəşi deviribdi!

Ona deyin, bahara

Çıxmam!

Çıxmam bu qışla.

Ona deyin can verən,

"Can" deyəni bağışla!

Ona deyin,

Bağışla!

Qızılgül

Ürəyimdə qübar edən dərdimi,

Danışmaram... danışmaram, Qızılgül!..

Həsrətimin giley dolu cığrına,

Qarışmaram... qarışmaram, Qızılgül!

Boylanıram boyun-boyun boynuna,

Hoylanıram bu taleyin oynuna,

Bircə günlük yar olummu qoynuna,

Soruşmaram...

soruşmaram, Qızılgül!

Yaxınında qara dağlar qarlıdı,

Vüsal uman həsrətindən karlıdı,

Desən: könlüm vəfadarlı, yarlıdı,

Barışmaram...

barışmaram, Qızılgül!..

Sevgi nağılı

Gəl, sənə bir nağıl söyləyim,

O nağıl ömrümün noğulu idi.

O nağılda biri vardı - o səndin,

O nağılda biri yoxdu - o məndim.

O nağılda sən Günəşdin, mən gecə.

O nağılda sən məndəydin,

Mən təkcə!

O nağılda gözlərin göz işığım,

Səsin İlahi səsi,

Səsin "Azan"ım idi.

O nağılda baxışın ürək dağım,

Sözün Müqəddəs ayə,

Özün alnıma tale,

Qismət yazanım idin.

O nağılda "ağ atlı",

Bəyaz don gözləmirdim,

Qaranlıq gecələrdə

Təklikdən asılsam da,

Göydən düşən üç alma,

Mutlu son gözləmirdim.

O nağılda, bircə sən,

Bircə səni görürdüm!

O nağılda tək səni,

Təkcə səni sevirdim!

Yahu!

Mən ki, səni sevirdim!

Mən ki, səni sevirəm!

Son məktubum

Bu sənə son məktubum,

Qanımın son damlası.

Oxu, gözlərin səpsin

Oduma son damla su.

Sən bir ömür xatirəm,

Sən alnımda yazımdın.

Sən çölümdəki boran,

Sən içimdə yazımdın.

O yaz qönçə barına

Həsrətkən qışa köçdü.

O yaz gözlərimdəcə

Bir qara daşa köçdü.

Verdiyin dərd yerində

Dağ olacaq göy otlar.

Ağrının sinəsində

Soğulacaq göy otlar.

Dərdimi bas bağrına,

Layla de, yuxusu var.

İlahi bir sevginin

İlahi qorxusu var.

Bu qorxu böyüdükcə

Kiçildi ömür şamım.

Son kəz söylə, söylə ki, -

"Ay sinəsi şan-şanım".

Söylə ki, "Sənim, səni

Qorumaq çətin oldu".

Söylə ki, "bu sevgidən

Yarımaq çətin oldu".

Söylə ki, "Sənim, səni

Qurban etdim qorxuma".

Söylə ki, "ruhunla da

Gəl yollarıma baxma!".

Bu sənə son məktubum,

Qanımın son damlası.

Oxu, gözlərin səpsin

Oduma son damla su.

Bilirsənmi

"Səni sevdim qar üstündə

yem axtaran quş kimi"

Ramiz Rövşən

Bilirsənmi, onu necə sevirdim,

Ananın balanı sevdiyi kimi.

Sərçənin qar üstdə dəni sevdiyi,

Arının balını sevdiyi kimi.

Bilirsənmi, o, gizlinim, o sirrim,

O sirri tutmaqdan qala olmuşam.

Elə gözdən düşüb, təklənmişəm ki,

Lalası sovrulan tala olmuşam.

Bilirsənmi, ona necə həsrətəm,

Yad eldə evini özləyən kimi.

Oğulları döyüş aparan gündən,

Gəlinlər yolları gözləyən kimi.

Bilirsənmi, onsuz necə yanıram,

O gecə Xocalım yandığı kimi.

Adını çəkəndə qançır geyinən,

Diş altındakı dilim yandığı kimi.

Bilirsənmi, bağban necə qovrulur,

Gülü bağda suya həsrət qalanda.

Bilirsənmi, insan necə qıvrılır,

Tellərinə yad nəfəsi dolanda.

Bilirsənmi, ondan necə qopmuşam,

O gecə balamdan qopduğum kimi.

Bilirsənmi, ona necə hopmuşam,

Laylam torpaqlara hopduğu kimi.

Bilirsənmi, onu necə sevirdim,

Ananın balanı sevdiyi kimi.

Sərçənin qar üstdə dəni sevdiyi,

Arının balını sevdiyi kimi.

Bilirsənmi, onu necə sevirəm...