1 iyun Uşaqların Beynəlxalq Müdafiə günüdür... - Uşaq şeirləri

Rafiq Yusifoğlu

Bərəkət bayrağı

Hamı fərəhlə baxır

Yurdumun bayrağına...

Göy qurşağı enibdir

Lələtəpə dağına?

Bu təpədən baxanda

Adamın gülür üzü...

Elə bil ki, sevinir

Yurdumun dağı, düzü...

Torpaqdan ayrı düşüb,

Nə qədər zillət çəkdik.

Minaların yerində

Axır ki, zəmi əkdik...

Sevindi torpaq ana,

Taxıl çıxdı qurşağa,

Sarı-sarı sünbüllər

Döndü nura, işığa...

Yel əsdikcə arabir

Qəlbdə arzu dillənir.

Bayrağıma qoşulub

Zəmilər də yellənir...

Gördüyüm bu mənzərə

Kədərimi dağıdır.

Dalğalanan zəmilər

Bərəkət bayrağıdır...

Macal

Neçə ki, var macal,

Yaşamağı bacar!

Bu torpaqdan güc al,

Zirvələrə ucal!

Çeşmələrdən saflıq,

Ulduzlardan bac al!

Ləyaqətlə yaşa,

Ləyaqətlə qocal!

Zəmi

Elə ki, zəmidə

Sünbül dən tutur,

Sərçə dimdiyiylə

Sünbüldən tutur...

Külək hey tələsir

Zəmiyə sarı!

Sünbülün hər teli

Sim kimi sarı!

Muştuluq! Muştuluq!

Tutub zəmi dən! -

Hansı quş əl çəkər

Belə zəmidən?!

Ələsgər ƏLİOĞLU

Atımızın yalmanı

Yəhərsiz də minirəm,

Atımızı çox zaman.

Sərt enişdə-yoxuşda,

Tuturam yalmanından.

Keçirəm dağ-dərəni,

Dolanıram hər yanı.

Qoymur yıxılam məni,

Atımızın yalmanı...

Zoğal ağacı

Havalar sınır daha,

El-obadan köçür qış.

Tez çiçək açmaq üzrə,

Bağda başlanır yarış...

Yazın hənri vurduqca,

Tumurcuqlar oyanır.

Bağda zoğal ağacı,

Birincilik qazanır.

Torpaq toru

Mən deyirəm:

- Ay baba,

Torpaq bəzən sürüşür!

Dayanmır öz yerində,

Bir-birindən gen düşür...

O deyir:

- Çox ağac ək,

Kökü getsin dərinə.

Balıqçı toru kimi

Hörülsün bir-birinə...

Bil ki, salmış olarsan,

Onda torpağı tora.

Ha can atsa da belə,

Sürüşməz ora-bura...

Arıquşu

Qaradır qol-qanadı,

Sinəsi sapsarıdır.

Çox itidir dimdiyi,

Əsas yemi arıdır...

Arını havada cəld,

Haqlayar arıquşu.

İmkan tapa bilməz heç,

Sancmağa arı quşu!..

Ağac yıxılacaq...

Bağda alça ağacına,

Dırmaşmışdı neçə uşaq...

Turqut dedi:

- Düşün yerə,

Yoxsa ağac yıxılacaq!

Mina RƏŞİD

Mənim doğma vətənim

Azərbaycan adlanır

Mənim doğma vətənim.

Azərbaycan dilidir

Mehriban ana dilim.

Vətənimin paytaxtı

Yaraşıqlı Bakıdır.

Möhtəşəm Qız qalası

Bakının baş tacıdır.

Bayrağım üçrənglidir

Qırmızı, yaşıl, mavi.

Mənim nağıllarımda

"Cırtdan" aldadır "Div"i.

Dinim İslam dinidir

Vətənim Odlar yurdu.

Torpağımı qoruyur

Böyük, güclü bir ordu.

Ana dilim

Ana dilim bal kimi

Danışmaqdan doymuram.

Mən onu neçə dilin

İçində qoruyuram.

Anamın laylasıyla

Mən boy atıb böyüdüm.

Onun şirin diliylə

Fərəhlənib öyündüm.

Çoxlu nağıl söyləyib

Nənəm bu dildə mənə.

Əlifbanı öyrəndim

Mən sevinə-sevinə.

Çox sevirəm yurdumun

Bayrağını, himnini.

Mən sevirəm anamı

Həm də ana dilimi.

Balaca Günəş

Yuxudan duran kimi

Hamıya gülümsəyir:

- Ata, sabahın xeyir,

- Ana, sabahın xeyir!

Yeddi yaşlı Günəşdən

Qəm qorxur, qüssə qaçır.

O, balaca günəştək

Ətrafına nur saçır.

İbrahim Yusifoğlu

Ayan gedir məktəbə

Ayan gedir məktəbə -

Bəh-bəh-bəh.

Çantası var bir şələ -

Bəh-bəh-bəh.

Baxın, süzür dörd yanı,

Tumarlayır Məstanı:

- Pişiyim, alaboyunsan,

İşi tamam oyunsan.

Çaşqın baxma gəl belə,

Ayan gedir məktəbə.

- Ay pipiyi qan xoruz,

Gözləri mərcan xoruz,

Səsini yayma elə,

Ayan gedir məktəbə.

- Cip-cip-cip cücələrim,

Ananızdan gen gəzməyin.

Güdür sizi Tülkü lələ,

Ayan gedir məktəbə.

- Ala-bula boz keçi,

Ay qoşa buynuz keçi,

Gəl, arxamca az mələ,

Ayan gedir məktəbə.

- Ay Toplan, həddi aşma,

Məstan ilə dalaşma.

Asta hürü, gəl təbə,

Ayan gedir məktəbə.

- Ay babacan, ay nənə,

Güvənin sizlər mənə.

Gətirəcəm ləl-zəri,

Çanta dolu "beş"ləri.

Ayan gedir məktəbə -

Bəh-bəh-bəh,

Çantası var bir şələ -

Bəh-bəh-bəh!

Pöhrələr

Yamancana sozalmışdı,

Xan çinarın pöhrələri.

Su içəntək açıldılar,

Pöhrələrin çöhrələri.

Yağır yağış

Narın-narın

Yağır yağış.

Gölməçəyə

Salır naxış.

Allahşükür Ağa

Ağ çiçəklər

Sahil durub gördü ki,

Ağaclar ağappaqdı.

İnanmadı gözünə

Dayanıb baxdı, baxdı.

Oyatdı uşaqları

Quşlar qaçdı səsindən.

Bağçalara, bağlara,

Qış gəlibdi təzədən.

Sahilin hay-küyünə,

Gəldi qardaş-bacılar.

Gördülər ki, qar deyil,

Çiçəkləyib ağaclar.

Arılar

Mən çiçəkdən qorxuram,

Üstündə arı olur.

Çiçəklər ağ olsa da,

Arılar sarı olur.

Çiçəkləri görəndə

Arılar acır yaman.

Çiçəyi ləçəyindən,

Arılar sancır yaman.

Anası dedi, qızım,

Unut bu dərdi-səri.

Mən səni istəyirəm,

Arılar çiçəkləri.

Çeçələ barmaq

Arzu lap çox istəyir

Çeçələ barmağını.

Gecələr üstə salır

Balaca yorğanını.

Deyir, hələ körpədi,

Sinəsində gəzdirir

Alıb süd şüşəsini,

Ona süd əmizdirir.

Qoy barmağım böyüsün,

Olmasın qanı qara.

Tez bir zamanda çatsın

O biri barmaqlara.

Çay düşüb

Çox qəribə uşaqdı

Bizim dəcəl Mirbəşir.

Harda sarı görürsə,

Deyir, göydən ay düşüb.

Axşam yağış yağanda,

Yaman təşvişə düşüb.

Həyətdə sel axırmış

Deyir, göydən çay düşüb.

Simax Şeyda

Dəcələ bax, dəcələ

Nadinc oğlandır Nicat,

Otura bilmir rahat.

Hərdən çəkib saçını,

Ağladır o, bacını.

Çıxan kimi eşiyə,

Daş atır it-pişiyə.

İt vurnuxur yerində,

Hürüb durur yerində.

Hürküdür toyuqları,

Tutmaq üçün onları.

Toyuqlar qanad açır,

Hərə bir yerə qaçır.

Hey, deyinə-deyinə,

Həyətə düşür nənə.

Nicatı tutmaq istər,

Tənbeh etsin bir qədər.

Osa qaçır küçəyə,

Məhəl qoymur heç nəyə.

Görənlər gəlir dilə,

Dəcələ bax, dəcələ.

Xocalıda

Bir qış günü

Zalım düşmən,

Üstümüzə

Gəldi birdən.

Xocalını

Almaq üçün,

Bizi qana

Salmaq üçün.

Tanklar, toplar

Qan-qan dedi,

Yatmısınız,

Oyan, dedi.

Başı açıq,

Ayaqyalın.

Qaçdı kişi,

Qaçdı qadın.

Aman Allah,

Düşmənə bax

Söndü neçə

Nurlu çıraq.

Aylar, illər,

Keçsə də bil,

Qisas yerdə

Qalan deyil.

Almaniya, Münhen