Hər kəs vaxtından əvvəl ölür,
təkcə tanrılar doğulur vaxtından əvvəl.
Ölmə, qəbrini qurban demişəm
sonuncu nəfəsinə...
Ölsən gülüşlərimi həbs edəcəklər.
Qulaq as qəlbinin səsinə - ölmə!
Üşüyürsənsə,
bütün körpələrin baxışlarını
əyninə geyindirim,
ya da
bütün tabutları yandırım, ölmə!..
Ölsən Tanrı da can verəcək
Şah damarında...
Bir qəbirlik məsafə nədir ki, ölmə...
Azadlığın ən gözəli
Təklik qatar səsinə diksinməkdi,
naməlum bir məzar daşı üstə yuxulamaqdı.
Bəzən də qəbrini yuxuda görməkdi...
Dostunun nişan üzüyünü götürüb
öz bəlgənə, nişanına getməkdi.
Təklikdən o yana tənhalıq var hələ;
Məsələn, adamlardan qaçıb
itlərə-pişiklərə sığınmaq kimi...
Yatmaqdan zəhləm gedir,
daha bezmişəm
təkkameralı otaqlarda boğulmaqdan.
Azadlığın ən gözəli
qan-tər içində yuxudan oyanıb
Azadlıqda olduğunu görməkdir...
***
Gözəl idi özümlə yaşamaq,
Mən doğulana kimi yaşadım.
Boşanmadan, qopmadan
Özümə dözüb yaşamaq...
Hər aldığım nəfəsdə
boğulana kimi yaşamaq...
Ağaclara kölgə oldum,
yarpaqlara məzar daşı.
Paltarlardan bayraq tikdi
dükanlı çəpərlər.
Yığdım başıma qəbirləri,
bir də susuz ağacları,
Tanrılara ölkə oldum.
Tökülüb ölümün dişi
Tökülüb ölümün dişi.
Qıçı tutulub zamanın.
Tanrı olacaq başdaşı
sonuncu ölən adamın.
Qız qarıyacaq tabutlar,
ölümün can verdiyi gün.
Qandalı qırmış umudlar
üstünə yeriyəcək göyün...
Tənha qalacaq göy üzü,
Tanrısız o da bezəcək.
Başın qoyub ağlamağa,
göy üzü adam gəzəcək.
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!