Ömrümə daha bir sevgi gətirmə... - Kəmaləddin QƏDİM - şeirlər

Hələ bir duanın üstdəyəm

Əli dəyənəkli, qılınclı vardı

Fələk mən astanın, yavanın üstdə.

Tək bircə davalıq qələbə vardı,

Mən gedə bilmədim davanın üstdə.

Meydan meydan idi, fürsət tək əldi,

Axı, kim tək əlin səsinə gəldi?

Hələ də həvəs yox yuva dikəldim

O uçub, dağılan yuvanın üstdə.

Səndən sonraları boran-qar imiş,

Səndən ötələrin yeri dar imiş.

Bilməzdim, nə boyda borcum var imiş,

Nə boyda haqq varmış cavanın üstdə...

Boşuna hər arzum, istəyim elə,

Bir kövrək, bir yanıq bəstəyəm elə.

Hələ bir duanın üstdəyəm elə,

O sən eylədiyin duanın üstdə.

Həmin dilsizinəm, o həmin lalın,

O həmin dərdlinəm, həmin bəlalın.

Yenə saatdabir dəyişir halım,

Atırlar yenə də havanın üstdə...

Biz hazır nağılıq

Burax, bundan belə sevda dediyin

Nədisə, qoy film, dizi danışsın.

Mən adda nə dəli oğlanı dinsin,

Sən adda nə mələk qızı danışsın.

Hay salsın, ün təpsin dilində türkün,

Nə imiş özündən özünə sürgün...

Gün gəlsin, günlərin içində bir gün,

Dil dönüb, dolaşıb düzü danışsın.

Ağrı nə bilməyən ağrı nə, bilsin,

Çatlamaq nə demək, bağrı nə bilsin...

Beş-altı adamı doğru nə, bilsin,

Yalanı, yalnışı yüzü danışsın.

Belə bağlanmasın dünənə, söylə,

Köhnəlib bu adət-ənənə, söylə.

Biz hazır nağılıq, nənənə söylə

Qoy nağıl yerinə bizi danışsın...

Mən sənin yanına qayıdacağam

Bilməm, günmü keçər, aymı sovuşar,

Az qalıb, a yurdum, yuvam, qovuşaq.

Bir az dəli-dolu, nadinc, kür uşaq

Ata kötəyinə qayıdan kimi

Mən sənin yanına qayıdacağam...

Gözləyir, hələ də gözləyir məni,

Pəncərəm önündə solan səməni.

Gündə dörd dolanıb çölü, çəməni

Arı pətəyinə qayıdan kimi

Mən sənin yanına qayıdacağam...

Çatmadım bu il də güllü yazına,

Neçə şənliyinə, neçə yasına.

Bir bala qaranquş öz yuvasına,

Çoban tütəyinə qayıdan kimi

Mən sənin yanına qayıdacağam...

Yetəcək əlinə nə xoş, əllərim,

İllər həsrətlisi, naxoş əllərim.

Hər yandan üzülən bomboş əllərim

Tanrı ətəyinə qayıdan kimi

Mən sənin yanına qayıdacağam...

Barı, bu oxunan "Quran" olaydı

Qoymazdım əlimdə olsa, gözlərim

Nə yasaq axtara, nə cəza görə.

Yatsa, ipə-sapa yatsa sözlərim,

Yenəmi gedərdim güdaza görən?

Bu yolu gözünə təpir, nə verir,

Yolçuya bu cığır, ləpir nə verir?

Bu ocaq nə verir, bu pir nə verir

Bu boyda nəzirə-niyaza görə?

Yolu yoxmu, Tanrım, heç günahımın,

Azını, çoxunu seç günahımın.

Üstdən keçərsənmi beş günahımın

Bu beş vaxt qılınan namaza görə?

Bu gələn hədəfə vuran olaydı,

Sözünün üstündə duran olaydı.

Barı, bu oxunan "Quran" olaydı

Belə gözəl səsə, avaza görə...

Səni köçürməyə yer axtarıram

Təpədən-dırnağa sirmişəm özüm,

Kimdəsə, nədəsə sirr axtarıram.

Hər gün dörd dolanıb içində sözün,

Dürdanə gəzirəm, dürr axtarıram...

Ya dağa çəkirəm, ya bağa canı,

Bilmir yasaq canım, qadağa canım.

Qız, sənin uğruna sadağa canı

Hədiyyə verməyə pir axtarıram...

Artır ağrım-acım, göynəyim artır,

Nəyin hayındayam, gör, nəyin artıq;

Uçulub-tökülür ürəyim artıq,

Səni köçürməyə yer axtarıram...

Toz basıb üstünü xatirələrin

Deyirlər çoxalıb işvən bir az da,

Naz gəlib bir az da nazın üstünə.

Mənsə üşüyürəm gülüm, bu yazda,

Payız gətirmişəm yazın üstünə.

Adicə duyğumu bu duyğu görən,

Neynəsin bu qəfil soyuğu görən?

Axı, nə yatdım ki, nə yuxu görəm,

Ta yoxun nəyini yozum üstünə?..

Gəl də gör şəstini xatirələrin;

Yapmışam büstünü xatirələrin.

Toz basıb üstünü xatirələrin,

Adını yazmışam tozun üstünə...

Ömrümə daha bir

sevgi gətirmə

Ömrümə daha bir sevgi gətirmə,

Ürəyim tablayıb dözə, dözməyə...

Daha bir işvəyə, naza dözməyə

Elə daş nə gəzir, dəmir nə gəzir...

Baxma, nəyin desən qadam, ömrü var,

Vaxtsız çiçəkləyən badam ömrü var.

Məndə bir ölümlük adam ömrü var,

Məndə bir sevgilik ömür nə gəzir...

Sınmaqdan yanadı şüşələr, qadın

Sirr dolu mən adlı yönlər, tərəflər,

Mən adlı məkanlar, guşələr, qadın.

Çətin, məni yazıb bitirə, çətin,

Dönüb qələm olsa meşələr, qadın.

Mən ağırtaxtalı, ağırçəkili,

Sevdim Bircəsini, sevdim Təkini.

İçimdə gizlədim içimdəkini

Qoymadım gözümdən düşələr, qadın.

Bir əlin quzeydə bumbuz qarıymış,

Bir əlin hazırca kətil, darıymış.

Can almaq adlı bir peşən varıymış,

Yalanmış yanında peşələr, qadın.

Mən paşa saxladım, paşa könlümü,

Daim tutsalar da daşa könlümü.

Sındır, sən də sındır şüşə könlümü,

Sınmaqdan yanadı şüşələr, qadın...

Əliboş qalıb

Əli də məmnundu, Vəli də məmnun,

Əli iş başında, Vəli boş qalıb.

Elə ağıllı da, dəli də məmnun,

Ağıllı boş qalıb, dəli boş qalıb.

Nə gəldi taledən bəri zərgərə,

Ürcahdı tək dərdi-səri zərgərə.

Əmanət edən kim zəri zərgərə,

Gövhəri boş qalıb, ləli boş qalıb.

Gəl də bu şeytanın şərindən qorun,

Atılıb qarmağı, qurulub toru.

Gör neçə qansoran zəli qan sorur,

Gör neçə qansoran zəli boş qalıb...

Çıxarmır kimsə səs-səmir, yaşayır,

Üz-gözü qapqara kömür yaşayır.

Eh, hərə bir cürə ömür yaşayır,

Eh, hərə bir cürə əliboş qalıb...

Hələ sən yıxdığın evdə qalıram

Bilmək istəyirsən necədi halım,

Sən qoyub getdiyin kefdə qalıram.

Həminəm, elə o həmin sevdalı,

Saxlayır o dəli sevda, qalıram.

Neynim, ağlamadım bir gün özümə,

Sürgünəm o gündən, sürgün, özümə.

Nağıl danışıram hər gün özümə,

Cırtdana çatmamış devdə qalıram.

Mən ona, o mənə alışdıq artıq,

Qaynayıb iç-içə qarışdıq artıq.

Sonda həsrətinlə barışdıq artıq,

Eh, bu da bir cürə sövdə, qalıram.

Bitəcək beş-altı qarışda yolum,

Bu uzun, bu yorğun qarışqa yolum.

Bir ayrı yerim yox, bir başqa yolum,

Hələ sən yıxdığın evdə qalıram...

Yaman tanış gəlir

bu külək mənə

Qəlbimdə yeri var, izi var kimi,

Yaman tanış gəlir bu külək mənə.

Əsir, elə əsir sözü var kimi,

Deyəsən, nə isə deyəcək mənə...

Bəyaz saçlarımı oxşayan nəyi,

Nəyi doğma gəlir, çaşıb qalmışam...

Elə bil nə vaxtsa mən bu küləyi

Göylərə əlimlə yola salmışam.

Yəqin, yeri gəlib, yeri, qayıdıb,

Hazır kətilimdi, hazır darımdı.

Olmaya göylərdən geri qayıdıb

Üzümə çırpılan dualarımdı?..

Gör necə toplanıb, cəm olmuşam

Gör necə toplanıb, cəm olmuşam, cəm,

Necə ağ çəkmişəm qaramın üstə...

Yandırıb özümü kül eləmişəm

Basmışam sən adlı yaramın üstə...

Gör necə səssizcə can verir şeir,

Sığayır gözünü misra misranın.

Axıb car olan da göz yaşım deyil,

Baxma ki, nəm çəkir, misram islanır...

Lap gündə min kərə ölüb-diriləm,

Qoymam yerə düşə xətrini, qorxma.

Axı, bilirsən ki bir mən bilirəm,

Kimsəyə duyurmam ətrini, qorxma.

Daha görürsənmi görünmür gözə

Necə həsrətini çəkirəm sənin...

Qorxma, bu qapalı, örtülü sözə

Üşüyən əlini bükürəm sənin.

Daha görürsənmi görünmür gözə

Necə həsrətini çəkirəm sənin...

Qorxma, bu qapalı, örtülü sözə

Üşüyən əlini bükürəm sənin.

Gör necə toplanıb, cəm olmuşam, cəm,

Necə ağ çəkmişəm qaramın üstə...

Yandırıb özümü kül eləmişəm,

Basmışam sən adlı yaramın üstə...

Şuşa gedəndən gedənəm

Çox da səfil-sərgərdanam,

Səfə, düzümə gəlmirəm;

Qalxıb uca görünürəm,

Enib dizimə gəlmirəm.

Ovutmur nə sirsə məni,

Nə məscid, nə kilsə məni.

Ya, çözəmmir kimsə məni,

Ya, mən çözümə gəlmirəm.

Saxlasam da azda, kəmdə,

Özümü bu dərddə, qəmdə.

Gündə min yol incitsəm də

Bir yol üzümə gəlmirəm.

Ruham, bədəndən gedənəm,

Bu candan, təndən gedənəm.

Şuşa gedəndən gedənəm,

Hələ özümə gəlmirəm...