Mənim o yaşıma çatırsan indi - Arzu Əsədov - ŞEİRLƏR

Şeytan

Gəzir, dolaşır qanımda,

çırpınır hər həyəcanımda,

bu yazıq bədəni meydan

etmiş özünə şeytan…

Ölmür, itmir, batmır,

sıxılıb qalır ruhumda

yaşananların xatirəsi,

çıxır canımın üzünə

günahlarımın şirəsi,

daraşırlar taleyin bəlaları;

şeytan balaları

şeytan yuvalarında -

gözlərimdə, dilimdə, qulaqlarımda

qaynayırlar, qarışırlar,

qarışqalar yem daşıyırmış kimi

daşıyırlar dünyanı içimə;

şeytan yedizdirirəm,

şeytan böyüdürəm içimdə.

Doğurlar, törəyirlər

baxışlarımdan, toxunuşlarımdan…

arzularım canımda şeytan yumurtaları -

çat verirlər, qırılırlar sözlərimdə,

gülüşlərimdə,

şeytan balaları

civil-civil civildəşir sevincimdə -

şeytan yetişdirirəm,

şeytan çoxaldıram içimdə…

Artırlar, artırlar,

ruhumu didirlər, dartırlar,

xortumları ləzzət çəkir canımdan,

ətimdən, qanımdan

yeyirlər, artırlar,

gözümlə görürlər,

əlimlə dəyirlər artırlar,

dilimlə deyirlər artırlar,

artdıqca

mələklər sıxılır canımda,

şeytan fışqırır sözlərim, baxışlarım -

şeytan görünürəm, şeytan daşıram,

şeytanlaşıram…

şeytan dolur içim, çölüm,

şeytan dolu çölüm, içim,

sənə sığınıram, İlahi,

"əuzi-billahi min əş-şeytanir-rəcim".

Kasıb insanlar

Məbədlər kimidir kasıb insanlar

uçulmuş, sökülmüş görkəmləriylə,

qırılmış, tükənmiş arzularıyla…

varlıqlarındakı yoxluqlarıyla,

boşluqları saran ümidləriylə,

heçliklərə varan sevdalarıyla,

gurlayan, parlayan insanların yanında

susqunluqlarıyla, solğunluqlarıyla,

köpürən, daşıran zamana baxıb

şaşqınlıqlarıyla, durğunluqlarıyla

məbədlər kimidir kasıb insanlar.

***

Harda bu nəğməni eşitsən

donacaqsan,

elə durduğun yerdə çəkəcək səni xatirələr,

anacaqsan…

adamlar keçəcək yanından,

kimi baxıb güləcək,

kimi "olur" deyəcək,

sən başqa dünyalarda,

sən bu qədər adam içində tənha-tək,

çox-çox uzaqlara dalğın...

birdən nəğmə kəsiləcək,

sən şaşqın, sən durğun

baxacaqsan soluna, sağına...

sonra gülümsəyərək

çıxıb gedəcəksən qayğılarına.

***

Bu dəniz əvvəldən çəkirdi məni,

sahillərində dönürdü başım,

elə istəyirdim sulara dönüm,

sonsuzluqlarına axım qarışım,

fırtınalarında çağlayım, coşum,

məchulluqlarına baş vurum gedim,

şəffaflıqlarında durulum durum,

maviliklərində əriyim itim…

bu dəniz çəkirdi, çəkirdi məni…

ya mən bu dənizi fəth etməliydim,

ya da batmalıydım dərinlərində.

mən belə çarəsiz qalmamalıydım

indi bu dənizin sahillərində.

Sevdiyim qadınlar

Aldanışlarında açdılar,

yalvarışlarında söndülər…

ilğıma, xəyala döndülər

bir zaman, bəlkə də indi də

sevdiyim qadınlar…

Bu ürək, bu ürək,

çıxarım daşlara vurum,

kimsəni sevmədi sonadək,

mənə ömürləri verdilər,

mənə taleləri qıydılar,

nə etdim, nə yapdım

mən sərsəm, mən eşşək…

Bir vaxt cənnətin sularını

dinlədiyim səslərində,

indi ruhumu sarsan cəhənnəm alovları -

xatirələrin qiyaməti…

öncə səhərlər kimi açıldıqlarım,

yayıldıqlarım,

sonra axşamlar kimi darıldıqlarım,

sıxıldıqlarım,

guya bir metafizik səbəbdən

amma əslində bir başqasına görə

ayrıldığım, ayrıldıqlarım,

gecələr yuxularıma sarılan ilanlar,

səbəbsiz uzaqlara daldıqlarım,

hərdən köks ötürüb gizli bir qürurla

gənclərə danışdığım filmlərim, macəralarım -

sevdiyim qadınlar.

Bir vaxt cənnətin sularını

dinlədiyim səslərində,

indi ruhumu sarsan cəhənnəm alovları.

***

Cənnətdən bir bağçamı, atəşdən bir çuxurmu,

Bir əzəli oyanış, bir əbədi yuxumu,

Bir varlığa qayıdış, bir heçliyə dönüşmü,

Həqiqətmi, yalanmı, gerçəkmi, görünüşmü,

Sonmu, sonsuzluqmudur?..

Bu məşum müəmmanın bir cavabı yoxmudur?

Düşündükcə dərindən ruhum bədəndən çıxır,

Üfüqlərim daralır, qəbrim indidən sıxır.

Ya bəlkə düşünməmək çevirmək bu varağı,

Amma ölüm… var axı.

Hər an addım səsləri qəlbin döyüntüsündə,

Hər an artan kölgəsi ruhun görüntüsündə,

Hər an bir az da yaxın,

hər an bir az da gümrah,

Bu gün, sabah, nə vaxtsa boğazımdan tutacaq

Bəlkə gələn nəfəslə, bəlkə gedən nəfəslə

Gələr nə yaşa baxar, nə həvəsə, nə fəslə…

***

Nolursan bir dəfə yollarıma çıx,

Elə bircə dəfə uzaqdan görün.

Arzu da, ümid də tükəndi artıq,

Bir şeyi qalmadı bu fani ömrün.

Elə bircə dəfə, elə bircə an

Görün təsadüfən, görün qəfildən.

Diksinim, dayanım, baxım uzaqdan,

Bir ömür bu anı gözləmişəm mən.

Gözlərim gözlərdə, pəncərələrdə,

Bir xəyala dustaq baxışlarımdan.

Hər an gözlədim ki, elə indicə

Hardansa, kimdənsə boylanacaqsan.

Uduzdum bu ömrü, itirdim səni

Zamanla məkanın oyununda mən.

Darıldım, sıxıldım, gərildim, səni

Qopara bilmədim xatirələrdən.

Arzu da, ümid də tükəndi artıq.

Bir şeyi qalmadı bu fani ömrün,

Nolursan bir dəfə yollarıma çıx,

Elə bircə dəfə uzaqdan görün.

***

Bax gözlərə, bax üzlərə.

varmı bu adamlar içində

ürəyi yarasız bir adam,

varmı xatirəsiz bir adam?

Kimi yaralamadı,

kimi kəsmədi ki zaman

ən gözəl sevdasından.

Mənim o yaşıma çatırsan indi

Mənim o yaşıma çatırsan indi -

atılmaq yaşına.

Nə böyük həvəslə, nə böyük həzlə

mən indi çıxardım sənin qarşına.

Mənim o yaşıma çatırsan indi -

çarəsiz yaşıma, dəli yaşıma.

Gəl, gir də bu yaşa gör

nələr gətirmişdin mənim başıma.

Mənim o yaşıma çatırsan indi -

qədər yaşına,

ayrılıq yaşına, kədər yaşına,

bu qoca dünyanın, bu sirr dünyanın

etmə edərlər yaşına.

Durub gözləyirdi tale o vaxtdan,

səndən sakit, səssiz hesab soracaq,

qəlbinə gömdüyün o xatirələr

dirilib qəlbində məhşər quracaq.

Sən elə xoşbəxtəm, xoşbəxtəm deyə

şübhəli gözlərdən saxlanacaqsan,

amma ürəyinin neçə yerindən

gündə neçə dəfə dağlanacaqsan.

Kimsə görməyəcək, mən görəcəyəm

ruhundan cəhənnəm fışqırdığını.

Gecələr qəlbimlə dinləyəcəyəm

qəlbinin səssizcə qışqırdığını.

Mənim o yaşıma çatırsan, çat, çat,

mən sakit öləcəm, sən qalacaqsan,

ta ölənə qədər elə o yaşın

lənəti içində qıvrılacaqsan.

***

Nə verdisə aldı zaman,

baş açmadım bu hesabdan,

üstə gəlir, vurur, çıxır,

bölür yenə qalır sıfır.

Min illərdir belə gəlir,

belə gedir qoca həyat,

dəyişir insanlar, zaman,

dəyişmir bu riyaziyyat.

İnsan oğlu ləzzətlərdən

acılardan ömür yığır

yığır, yığır, artır-çıxır -

yenə sıfır, yenə sıfır.

Nə fərqi var bu hesabın,

ya bir sıfır, ya on sıfır,

bir deyilmi əvvəl-axır,

önun sıfır, sonun sıfır.

Bu dünyada hər şey sıfır,

dərdə-qəmə batma belə,

harda düşsən, harda qalsan,

dur sıfırdan başla yenə.

***

Lənətləyin ilk dəfə

çiçəyi tapdalayan insanı.

Heç şübhəsiz elə o

çiçəyin ahı tutdu dünyanı.

***

Ey ulu Qələbə, ey ulu zəfər,

ey göz yaşlarını donduran qəhər,

illərdir həsrətindəyəm!

Gəl!

Nə canlar getdilər uğruna,

nə qanlar tökdülər umruna,

yoluna şəhidlər döşədim,

bir ömür gözlədim,

gəl,

çiçəklə, güllə də olsan,

sinəmə sancılan güllə də olsan.

Gəl, şəhid ruhları çağırım,

sonunda mən də

bir köküs dolusu bağırım:

- Qələbə! Qələbə!