Gecəyarı siqaret çəkən balkon... - Murad Köhnəqala - şeirlər

 

Gecəyarı siqaret çəkən balkon

Bir sazaqlı payız gecəsi üçüncü mərtəbədə balkona çıxıb siqaret çəkən adamın şəhər küçəsində gördükləri

 

Gecəyarının lüt küçəsi

ağzında bir ac it apardı yenə

eynəyinin üstündən güdür bir ağac

budur bardan dəm çıxan qanlı şüşə qırığı

cingiltiylə öz damarını doğradı

qoca zibil qablarının yanından

pişik gözlərinin qorxaq parıltısına

qahmar çıxır svetofor rəngləri

eynəyinin üstündən güdür bir ağac

sürətlə burulan təkər səsi

pişik caynağıyla ağaca dırmaşır

eynəyinin üstündən güdür küçəni ağac

balkonda közərən siqaretə exo əvəzi

səkidə siqaret yandırır uzun plaşlı kölgə

sazaqlı ay işığını

zajiqalka kimi qaytarıb cibinə qoyur

o tərəfdə bahalı bir marketi

dişlərində tutur qaranlıq

sən heç kədər üçün əziyyət çəkmə

indicə özü gəlib düşəcək sənin bəxtinə

eynəyinin üstündən baxır ağac

küçə yenə ağzında bir maşın aparır

ancaq yaxınlaşmazdan əvvəl

tunel uğultusu göndərir özündən irəliyə

binanın dibindən qıvrılır 

ağzında maşın tutmuş küçə

zamanı bu səhifədə qatlayıb

siqaretini söndürür küçəyə baxan balkon

qayıdınca otaqdakı vahimənin toruna düşür 

onu içdiyi kofe kimi sümürür zaman

eynəyinin üstündən pəncərəyə boylanan ağac

ala bilməz o adamı hörümçəyin əlindən

 

Amurun şeiri

Sən üçə qədər sayırsan

"Üç"ə də "ük" deyirsən

"Ük" deyəndə

Dodağını qızıl kisəsinin ağzı kimi büzürsən

Sənə nə var

Azca dalğın olan kimi məməyə qaçırsan

Məsələn, stolun altına girirsən

Ordan çıxanda başın taxtaya dəyir

Ağrını ovutmaq üçün

dərhal məməyə cumursan

Təcili məmə!

Evdə qaça-qaça gəzirsən

Yıxılırsan

Dərhal məmə!

Səninlə oynamağa gələn qonşu pişiyinin

Quyruğunu dartıb əyirsən

O da sənə məcburən caynaq atır

Təcili məmə!

Papa coşub sənin ayağını dişləyir

Dərhal məmə!

Suriyada atılan kimyəvi bombalardan

Uşaqlar boğulub ölür

Dərhal məmə!

Sənin səngərin məmədi

sığınmısan məməyə

Gözləyirik məmədən haçan ayrılacaqsan

Bağçaya haçan gedəcəksən

Bilirsənmi

həyatdakı bütün həyəcanları

Maman filtrdən keçirdib

Əmizdirir sənə süd formasında

Ona görə bəzəkli yuxularda

Quzu kimi yatırsan

Hələ ki bu dünya vecinə deyil

Sən bilirsənmi evimiz yoxdu

Kirayədə yaşayırıq

Bunu hələ bilməzsən

Çünki məmə əmirsən

Hər ayın başında kirayə pulu var

İşıqpulu var

Məmə sənə deməz belə şeyləri

Məmə sənə kədər ötürməz

Ancaq böyüyəndə anlayacaqsan

Ki bizdə bir günah yoxdu

Bir sürprizim də var sənə

Ey mənim samurayım

Ağlın kəsəndə biləcəksən ki

Özündən xeyli böyük

Bir gözəl bacın var

bir də cəsur qardaşın.

 

Yarımçıq nağıl

Bilmirdik nərdivanın

baş ucu hara dirənmişdi

biz dabanbasaraq yuxarı qalxdıqca

kəndir kimi yellənirdi nərdivanın qolları

çürük ayaqlıqlardan qurd tozu tökülürdü

ancaq içimizdə qorxu yox idi

qorxu çölümüzdə idi

ağlımız olmadığından çox yüngül idik

kəpənək qanadı taxmışdıq kürəyimizə

beləcə qalxırdıq iki ağılsız

ağaclar aşağıda qalmışdı

bir o quşa da çataq deyib qalxırdıq

bir o dağı da ötüb keçək deyirdik

nərdivan pis vədlərlə yellənirdi ayağımızda

qayıtmaq haqda düşünmürdük

gedək əlimizi buludlara da vuraq

buludları yarıb keçirdi çürük nərdivan

buludların o üzündə boşluq idi

bəlkə, burda yaşayaq dedik

sonra dedik yox, burda darıxacağıq

mən yuxarı tullanıb

Ayın çənəsindən yapışdım

Ay öz zəncirində ləngərləyib dayandı

əlimi uzadıb səni də qaldırdım ayın üstünə

bəlkə, elə burda yaşayaq dedik

sonra ulduzlar daha maraqlı olar düşündük

Ayın zəncirindən tutub yuxarı dırmaşdıq

ancaq sağolsun nərdivan

bizi bura çatdırandan sonra 

dağılıb buludlara töküldü

bir cavan ulduz bizi öz evinə çağırdı

sən dedin bu heç yaxşı adama oxşamır

dedim bəs o üzüqırışmış ulduz necədi

dedin bax o yaxşı ulduza bənzəyir

gedib dəmir qapısını döydük

əlində bir çıraq qapını açdı

işığı üzümüzə salıb dedi kimsiniz

dedik yerdən gəlmişik

dedi keçin içəri

bunlar da mənim uşaqlarımdı

içəridə balaca ulduzlar beşdaş oynayırdı

dedik bura yaxşıdı

biz sizdə darıxmarıq

oturub biz də balaca ulduzlarla beşdaş oynadıq

onlar çox cığal idi

gecə bizə bir otaq ayırdı böyük ulduz

yataq biz-biz dəmirdən idi

biz o çarpayıda yata bilmədik

dedik bəlkə, bir az bulud verəsən altımıza sərək

dedi bizdə bulud yoxdu belə yatırıq

dedik onda biz ayaqüstə yatacağıq

qucaqlaşıb ayaqüstə yatdıq o gecə

balaca ulduzlar gəlib tez-tez

qapının deşiyindən bizə baxırdı

səhər açılan kimi dedik biz

başqa ulduzlara qonaq getməliyik

böyük ulduz dedi sizi buraxmayacam

soruşduq bu nə deməkdi

dedi siz gedib başqa ulduzlara

mənim övladlarımın sayını deyəcəksiniz

dedik biz heç kimə heç nə deməyəcəyik

onda balaca ulduzlar ayaqlarımızdan yapışıb

bizi özlərinə tabe etmək istədilər

biz baxdıq ki, burda yalnız hiyləgərlik lazımdı

dedik yaxşı daha sizdə qalacağıq

gəlin oynayaq

balaca ulduzlarla beşdaş oynamağa başladıq

biz qəsdlə daşların ikisini uzaqlara dağıtdıq

mən dedim sən birinci daşın dalınca get

mən də o birisinin arxasınca

gedək gətirək

balaca ulduzlar aldandı sözümüzə

biz beləcə bəhanə ilə

onların əlindən qopub qaçdıq

dedim bu dəfə mən seçəcəm

yaşayacağımız ulduzu

sən razılaşdın

arxasını danışmayacam

içinə girib yaşadığımız bu nağıl

çox uzun və doğmadı.

 

© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir! 

 

© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!