Pis şey deyil müharibə
Pis şey deyil müharibə
Məğlub oluram
İşğal edirsən məni.
Yazıram elə gözəlsən ki!
Yazıram elə gözəlsən ki
Dənizə yollansın deyə
Suya dönür qayalar yollarında.
Yanında qalsınlar
və dənizin qucağına düşməsinlər deyə
sığınır qayalara qayıqlar.
Yazıram elə gözəlsən ki
Dənizin qarşısında dayanır bütün sular
Ki görsünlər sənin gəlişini
Ey axar çay,
Ver mənə barmağını
Şeirlərimin sahilinə ayaq bas!
Bilmirəm səni necə vəsf edim ki,
şeirlərimin dəftəri islansın.
Ver mənə barmağını,
Dəftərimin pillələrinə ayaq bas
İstəyirəm şeirlərimdə çiçəklər açsın
Ki hiss edəsən barmaqlarımın ucunda
alovlu saçlarını.
Darıxmaq
Darıxmaq
qara üzüm salxımıdır.
Ayaqla!
Ayaqla!
Qoy ağzı bağlı bir qabda qalsın
Sərxoş edəcək səni
bu kədər!
Gecə keçməkdədir
Gecə keçməkdədir
Gecə gözlərində keçməkdədir
Bir başqa yuxu məni oyadan.
Sənin varlığında tapdım
Yaranışın həqiqətini.
Sənin yanında bir səhərdir ki,
Gecələrin ağrısını unutdurur.
Qoy səhərimi sənlə açım ki,
Yaddan çıxarsın pərişanlığımı.
Mənə çox rahatdır
Ki küçələri büküb yerləşdirəm çantama
Ki səndən başqa kimsə
duymasın yağışın səsini.
Deyəm nar ağacına
Öz əlilə narı gətirsin qapıma.
Mənə rahatdır,
Üç gün üç gecə dənsiz-susuz buraxım
Günəşi.
Və halsız gündüzü
Çəliklə Xəzərin göyündən
yuxarı çıxaraq görüm.
Rahatdır ki, sərçələrin cəhcəhindən
Toxuyam sənə yuxu köynəyi.
Mənə rahatdır
ümidsizliyin daşına əmr edim ki,
gəldiyi yerə qayıtsın.
Rahatdır
suların yumuşaqlığında söz söyləyim
Və qayanın ürəyini yarım.
Rahatdır
mümkünsüzləri mümkün edim
Və planet qulağıma desin ki,
bəsdir dostum!
Amma heç də rahat deyil
Ölümü anlamağım
Sən həyata "hə" dediyin zaman!
***
Mən bir yolam
Gəlmədən öncə gəlirəm,
Çatmadan öncə çatıram,
Yolların ucqarlarına baxırsan
Sənin ayağın altındayam...
***
Məndən yalnız sən qalmısan
Qanad açıram
Qanadımı göy üzünün qürubuna sürtürəm.
Gecə olur
Dünyanın qaranlığında yalqız gəzirəm
Küləkdən, qaranlıqdan qorxmadan
Məndən
Yalnız sən qalmısan
Gecikmisən
Qəzet köşkünün üstünə
Yağış
yağır əlifba şəklində.
Sevirəm bir neçə hərf,
Bir neçə gül tutaraq
dimdiyimdə
intizarını çəkim.
Günorta yağışı
ahəngdarlığı ilə
yağır,
yağır,
yağır...
Və sən
gecikmisən.
Çiçəklər,
tələyə düşmüş quş kimi çırpınır əlimdə.
Sən gəlməyəcəksən...
Və şeir
uçmağı sevən,
lakin qanadı olmayan
bir quşun hekayəsidir.
Bitməyəcəkdi
mənim hekayəm
Bitməyəcəkdi mənim hekayəm,
əgər sənin ətrin oturacaqdan qalxmasaydı,
əlimi tutmasaydı
və küçəyə aparmasaydı...
Yediyimiz düz-çörəyin hörmətinə
Çörəyi sən apar,
Yolun uzundur,
səbrin isə az.
Duzu mənə saxla,
istəyirəm
bu yara
həmişə təzə qalsın!
***
Söz söyləməkçün deyil əlifba
Sənin adını yazmaq üçündür...
Ədədlər...
Sənin doğum günündən öncə sıralandılar
ki doğum gününün sirrini bilsinlər.
Əllərim
səni axtarmağa yarandı.
Ağzım
sənin ağzının kəşfidir.
Ey odu kəşf edən,
Ürəyimin göyündə qar topası var,
Ki ürək verib sənin gülüşlərinə.
***
Bir nəğmə olmaq istərdim
Ki əzbərləsin məktəb uşaqları
Dəniz eşidir,
Fırtınasını arxasında gizlət
Və otların yarpaqları
Darmadağın musiqi notlarını
Mənim səsimdən yazsınlar.
Bir nəğmə olmaq istərdim
Ki zümzümə etsin bir bulaq
Şəlalə
Zəng və nağarayla oxusun.
Amma kədərli bir nəğməyəm
dəniz və qürub
toplayır uşaqlarını ki duymasınlar səsimi.
Notlarım bitmədən
Niyə buraxdın məni?!
Tərcümə etdi: Ümid Nəccari
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
