Bax - yenə də bürküdür,
şəhərin hər qarışı...
külək də yox, biləsən,
ağaclar nə danışır...
Saatı da gün vurub,
tərpənir ağır-ağır...
nə vaxt yatsan, görərsən
bir sərin yağış yağır...
...özünü inandırıb,
yaşayarsan bax belə...
nə desələr, deyərsən:
“Bilmirəm, Allah bilər...”
Havanı təzələyər
arabir köhnə şəklin...
...o zaman da beləydin,
elə onda da təkdim...
...məndən məktub alarsan,
bu axşam tək bir sətir:
“Havalar lap çox qızır,
yenə bir şəkil gətir...”
Yağış kəsdi deyəsən,
küçələr də susdular...
işıqlar yenə bir-bir
gecəyə uduzdular...
…stol üstündə şəklin
düşüb üzüstə qalıb...
otaqda nəfəsindən
hələ də isti qalıb...
…yəqin sən də bilirsən;
üç gün, beş gün…bitəcək…
sonra eyni şey olur,
ya adam ol, ya böcək…
…tökülür üst-başından
sonda illərin pası…
xatirəylə başlayır
ölümün əlifbası….
…bu gün bağışlanarsan,
sabah əfv öyrənərsən…
o verdiyim kitabı
hərf-hərf öyrənərsən…
Təzə xəbər - filan yox;
avqust bitdi... yay çıxır...
yenə həmindi yer-göy;
günəş batır, ay çıxır...
...vaxtımızı öldürür
yenə cansız saatlar...
eynidi - dəyişməyib,
familiyalar, adlar...
...qumlu sahildən yenə
külək hər şeyi silir...
yenə torpağa yazır
yağışlar, nəyi bilir...
...yenə on altı edir
dördü vuranda dördə...
eyni sözlər düzəlir
köhnə şəkilçilərdən...
...diksinir otağımız
hər səhər eyni səsdən...
yenə ölüm gizlənir
aldığımız nəfəsdə...
...sonra ya zəng vurarsan,
ya qapını döyərsən:
“Mən də dəyişməmişəm,
sən də busan” deyərsən...
Səhər səndən açılır,
gün batır sən tərəfdən...
nə yazsam, sən çıxırsan
otuz iki hərfdən...
...bir tək sənə yaraşır
bu yay bütün geyimlər...
nə oxusam, sən haqda;
hekayələr, şeirlər...
söhbətlərdə birinci
sənin adın çəkilir...
rəssamlar nə çəkirsə,
tək bir qadın çəkilir...
baxıram - hər yerdəsən,
sənsən bu boyda ölkə...
elə o əsən külək,
ya da bu isti bəlkə...
...amma bir söz demişdim,
anlamadım deyirsən:
“Bir - güzgüdə gördüyün
o qadın sən deyilsən...”
* * *
Sənə yazmışdım dünən;
şəhər yenə soyuqdu...
bir küləkdi, bir yağış;
ayrı bir kimsə yoxdu...
...hərdən çıxır səhərə
gecələrdən qalanlar...
bir-birinə qarışır
həqiqətlər, yalanlar...
...bu şəkildi, deməli
həm sənsən, həm deyilsən...
döyən olsa qapımı
bilirəm sən deyilsən...
...bu otağı sən heç vaxt
bu gündə görməmisən;
çünki heç vaxt sən məni
öləndə görməmisən...
***
Çöldə yağışlı hava,
evdə buz kimi külək...
indi ki, gedəcəksən,
götür bir şəklini çək...
...nə vardısa, topladım,
cəmi - bir xatirədi...
sevinci oldu, keçdi,
qəmi - bir xatirədi...
o fağır xatirə də
indi burda üşüyür...
bir üşüyüb qurtarır,
sonra bir də üşüyür...
...sonra bir gün dönərsən,
heç nə olmamış kimi:
“Səninçün gəlməmişəm,
hara qoyum şəklimi?”
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!