Uçmasın deyə
Göyü qurşağından vurdular.
Uzaqda bir göy qurşaq idim,
rəngsiz!
Ulduzdan bir uşaq idim
qaçırdım gecənin qara səhifəsində
Bir əlimdə kölgə
O birisi əlim də qalmışdı səndə.
Dayanım deyə qarşıma bir nöqtə qoydular
Durdum sükut durağında.
Ac şəhərin yoxsul yollarında
Bütün qəpiklərimə işıq aldım.
Aşağı şəhərdə hamının adı maska
Yuxarı küçədə əllərimi tuturam
Qucaqlayıram özümü
Gecə ağrıyır
Axı qaranlığı qanadından vurdular
Ona görə də, uça bilmirik.
Gecəyarı
Kibriti yandırıram,
Üşüyür dilimdəki sözlər
Gecəni üstümə çəkirəm
Bir qəzeti görürəm
Manşetdə uzanır cənazəm.
Kibriti yandırıram
Ayaqyalın,
Ayı göydən dərib,
Şarı uşağa verirəm
Gülür...
Gülürəm...
Dörd yolda
Odların izdihamı...
Hamı şaxtadı,
Hamı külək.
Səndən gizlətdiyim söz:
"Dodaqların isinmək üçündür"
Sənə demədiyim söz:
"Ayaqların ölmək üçün".
Sənə yaxınlaşıram
Bir məhəllə də uzaqlaşır məndən.
kibriti yandırıram
Gözlərini yum,
Dodaqlarına isladacam!
Yox oluram
Yuxu olursan
Cəbhədə bir ayağımı unudub evə dönürəm
Yarım səndə qaldı,
Yarımı da böldü qaraçılar.
Son kibritimi yandırıram,
O gəlir gözlərimin önünə
Gözlüyüm gözümdə deyil, bağışla.
Özümü yandırıram,
İşıqlanır divarlar
Qaranlıqlaşır sabah.
Sonra
Şarı uşaqdan alıb
Ayı yerinə taxıram,
Ağlayır
Ağlayıram...
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!