Səni görmək üçün kədəri qəlbimə yuva edirəm...
Gözlərim həsrətə qan selini axıdır
və əlində çiçək açıb ovuclarıma düşür.
Gəl vüsalının əliylə sil
yuxularımda düyünlənmiş göz yaşlarımı.
Buz bağlamış susqunluğum fəryada hamilədir...
Tənhalığımı gördüm gözlərim dənizdə dalğalarla sevişərkən
Gecənin qaranlığı həkk olunmuşdu kimsəsiz göy üzünə...
Röyada əllərimlə saçlarını hörürsən
Ömrüm saçının qıvrımında əsir qalıb.
Yalnızlıq gecənin barmaqlarından könlünə damar...
hər gecə öpəcəksən qədəhlərdə qalan barmaq izlərimi
Buludlar kimi çarəsiz keçərkən
Kor işıq xəbər gətirər
Gecənin əsarətində açan çiçəkdən
Yağmurlu gecədəki ağac kimi
Yarpaq səsinə qədər
Fidanlanır xatirən.
Bahar səndən yadigar,
Əs gecə küləyitək
Çıxar payızı üstümdən...
Qısılırsan gecələr
tənhalığın küncündə.
Ümidlərin kəsilir
zamanın ülgücündə...
Səpələnib otağın
hər bir yanına dərdlər...
Həsrətin yenə gəlib
pəncərədən gülümsər.
...Qanad açır hər səhər
neçə-neçə xatirə.
Üzündəki təbəssüm
məndən sənə xatirə...
Görürsən addımbaşı
sənsizlik hökm sürür.
Yalnızlıq da qapıda
yenə it kimi hürür...
...Gəlsən də ki mən çətin
qürurumdan əyiləm.
...Nə sən o sən kimisən,
nə mən o mən deyiləm.
Əl açıb yollarına
Tanrı dua oxuyub...
Qucağını geyindim,
Üst-başım sən qoxuyub...
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
