Yaşamaq üçün bir az xatirə olun, insanlar... - Azər Musaoğlu - ŞEİRLƏR

Pəncərənin o tərəfi

Barmağımla nəfəsimdən buxarlanmış

pəncərə şüşəsində rəsmini cızdım...

Gözlərindən yaş axdı,

Baxışların ağlayırdı...

Pəncərənin o üzündə

sevgili cütlüklər bir-birinin

dodaqlarından təbəssümü əmirdi.

Pəncərənin bu üzündə

sənsizlikdən kədər dodaqlarımı gəmirirdi.

Sən indi pəncərənin o tərəfisən...

Ya yatırsan, ya da

Günəşdən qabaq oyanmısan,

Təkcəsən bu dünyada

Mənim kimi

pəncərənin önündə dayanmısan.

Yatağından hələ də yuxunun qoxusu gəlir,

O qoxuya adamın yuxusu gəlir.

Saçların hələ də səliqəli dağınıqdı,

Duruşun əbədi.

Dodağında gülmək istəyir adam,

Gözlərində görmək istəyir adam,

Qollarında ölmək istəyir adam...

Mən indi pəncərənin bu tərəfinə doğmayam,

o tərəfinə yadam.

Bizi ayıran səbəblər pəncərə şüşəsi naziklikdədi,

pəncərə şüşəsi kövrəklikdədi...

Bizi ayıran səbəblər

nəfəsimizlə buxarlanan pəncərələrdən

görünməyən mənzərələrdi,

Bağlı pəncərələrdi...

Adam pəncərəni açmaq istəyir,

Adam sənsizlikdən qaçmaq istəyir,

Adam daş olub, sındırıb şüşələri

Pəncərədən aşağı uçmaq, uçmaq istəyir.

Öncəgörmə

Kinoteatrda “Hatiko” filmini izləyən qadın

ayağa durub, üzünü tamaşaçılara tutub:

Sədaqətli olmaq üçün, bir az it olun, insanlar, - deyib

gözləri yaşlı tərk etdiyi kişinin yanına getdi.

Mən orda deyildim, bilirəm bunu.

Kəsilmiş ağacdakı yuvanın içindən

quş balalarını götürən kişi

üzünü ağacı kəsənlərə tutub:

Faydalı olmaq üçün bir az ağac olun, insanlar, - deyib,

gözləri yaşlı ovcunu balalara yuva etdi.

Mən orda deyildim, bilirəm bunu.

Metronun çıxışında

pilləkanda oturub dilənən qocanın

qarşısındakı konserv qutusunu boş görən uşaq

üzünü sərnişinlərə tutub:

Adam olmaq üçün bir az uşaq olun, insanlar, - deyib

əlindəki oyuncağını qocaya verdi.

Mən orda deyildim, bilirəm bunu.

Sən indi bu şeri oxuyub

uşaqlığını,

həyətinizdəki üstünə dırmaşdığın ağacı,

o ağacın kölgəsində yatan itinizi xatırlayırsan

və gözləri yaşlı deyirsən:

Yaşamaq üçün bir az xatirə olun, insanlar.

Mən orda deyiləm, bilirəm bunu.

Divar adam

Bu divarlar necə də sənə oxşayır,

ey şəkildəki adam...

baxışların kimi soyuqdur.

mən sənə doğmayam, onlara yadam,

ey şəkildəki adam...

Onlar bilmirlər,

bilmirlər ki, divarlardan asılan şəkillərin

gözləri ilə görər divarlar,

qulaqları ilə eşidər,

ağızları ilə susar.

Özləri də bilmədən divar olar hamı -

divardan şəkil asar...

Onlar bilmirlər,

bilmirlər ki, divarlar günahları gizlətmir,

gizlətmir yalanları,

gizlətmir xəyanətləri,

gizlin çəkilən ahları gizlətmir...

Ey şəkildəki adam,

mən sənə doğmayam onlara yadam.

Bizi divar ayırmır,

bizi divar birləşdirir qonşu otaqlarla,

bizi divar birləşdirir özgə yataqlarla

onlar bunu bilmirlər.

Bilmirlər ki,

divarların o üzündən gələn səslər

bu üzündən gedən səslərin əkssədasıdı.

Bilmirlər ki, divarlar

evlərin nidasıdı.

Onlar bilmirlər

bəzən adam divar olmaq üçün qollarını açar...

Ey şəkildəki adam,

divarlar zəlzələdən yox,

hasar olmaq qorxusundan uçar.

Bu divarlar necə də sənə oxşayır,

ey şəkildəki adam

baxışların kimi soyuqdu,

çat-çatdı, oyuq-oyuqdu...

mən sənə doğmayam, onlara yadam.

Mezozoy erasında yadplanetli

Mən həqiqi uçan boşqabları

insanlar bir-birinə atanda gördüm.

Onda mən yadplanetli idim

insanların dünyasında.

Danışmağın nə mənası var axı

Onsuz da toylarda eyni mahnılara oynanılacaq,

eyni yeməklər yeyiləcək.

Eyni dualar oxunacaq yas mərasimlərində,

eyni sözlər deyiləcək.

Qınamayın məni...

Bilirsiniz, mən həqiqi gözyaşını

heyvanların gözündə gördüm,

Həqiqi ağrını heyvanların üzündə gördüm.

Məsələn, avtoqəzada ayaqları qırılmış at ağrıyırdı,

Balaları uzağa azıdılmış it ağlayırdı...

Başı kəsilmək üçün yıxılan heyvanın gözlərindəki qorxu,

Başı kəsilmiş toyuğun çabalamasındakı acizlik,

Torbaya salınıb suya atılan pişiyin

suyun üzərinə çıxan qabarcıqlardakı son nəfəsi,

Bir də dəvələrin ayaqüstə kəsilməsi...

Danışmağın nə mənası var axı

Onsuz da qardaşını öldürəcək Qabil,

Öləcək insanların yerinə eyni insanlar doğulacaq,

Bir gün bütün bu eyniliklərdən bezib

Onsuz da dünya öz-özünə dağılacaq.

Mən həqiqi dinozavrları

insanlar bir-birini yeyəndə gördüm.

Onda mən mezozoy erasında yaşayırdım -

İnsanların dünyasında.