Məmməd İsmayılın təqdimatında...
Şeyhmus Çiçək 1965-ci ildə Türkiyənin Diyarbəkir vilayətinin Bismil bölgəsinin Torpaqlı kəndində dünyaya gəldi. Təhsilini kəndlərindəki ibtidai məktəbdə aldı. Və əslində bu, onun həm ilk, həm də son təhsili olacaqdı. Gənclik illəri Ankarada keçəcək, inşaat sahəsində çalışmadığı iş qalmayacaqdı. Bir baxıma bu illər onun həyat universiteti olacaqdı.
1987-ci ildən bu yana Kaysəri şəhərində yaşamaqdadır. Hələ də inşaat işləri ilə uğraşır, amma sıradan bir işçi kimi yox, mühəndis, icra başçısı kimi.
Şeyhmusla Artvin şəhərində keçirilən Şeir festivalında tanış oldum. Və festivalda iştirak edən iyirmi beşdən çox şair içərisində diqqətimi çəkən 2-3 şairdən birisi də Şeyhmus olacaqdı. Mənə doğma adamı kimi yaxınlaşacaqdı və ünsiyyətimiz yaranacaqdı. Öyrənəcəkdim ki, əslən kürd olan Şeyhmus türkcəni yalnız on yaşından sonra öyrənə bilmiş. Bu faktın özü də onun istedadına yaxlaşım baxımından çox önəmldir. Şeyhmusun misalında deyə bilərik ki, istedad vardırsa, daş üstündə belə göyərməsi qaçınılmazdır. Bir də şair olanı hardasa bir şeirindən, hətta bir misrasından da tanımaq mümkündür. O tək bircə misradan istedadın varlıq qoxusu gəlir və o tək bircə misra sahibinin zamaniçi yolçuluqda sənət pasportu olur:
Mən ağlamağa yatqınam
Sanki hər qəhqəhədə
Bir qusur vardır.
Göz yaşıma tutqunam
Hər damlasında bir hüzur vardır.…
Şeyhmus Çiçəyin "Yasaq" və "Ağlamanın ardından" adlı iki şeir kitabı çap olunmuşdur. Şeirləri Türkiyənin "Çıngı", "Bərcəstə", "Ayvakti" , "İlesam", "Hasat", "Çəmən" jurnallarında və antologiyalarda çap olunmaqdadır. Şair özünəxas üslubu və fəlsəfi söyləmiylə qısa sürədə ədəbiyyat çevrələrinin diqqətini çəkmişdir.
Türkiyə Yazarlar Birliyi, elm, sənət və ədəbiyyat əsərləri məslək birliyinin üzvü və Kayseri Yazarlar, Şairlər və Sənətçilər Birliyinin qurucu üzvü və başkan yardımçısıdır. Şair dostları ilə birlikdə 7 ildən bəri fasiləsiz çıxardıqları " Çıngı" jurnalının koordinatorudur.
Gözəlim Türkiyənin sürətlə gəlişiminin önünü kəsmək üçün məqsədyönlü şəkildə kürd-türk qovğasını körükləyənlər zənnimcə, bu iki topluluğun necə ətlə-dırnaq kimi ayrılmaz olduqlarını hesaba almamışlar. "Ədəbiyyat qəzeti"nin dəyərli oxucularına təqdim etdiyimiz şeirlər Türk dilini on yaşında öyrənmiş bir kürdün şeirləridir. Şeir dili süddən, sümükdən yaranır deyənlərə Şeyhmuş Çiçək örnəyini göstərmək məncə, yanlış olmazdı. Bu şeirlərin dili bir sevgi dilidir zənnimcə…
Şeyhmus Çiçək
YARIŞ
Şəhərlərdə qatlar yarışır,
İppodromda atlar.
Əslində bahtlar yarışır
Qoltuqlar, taxtlar…
Gəlir, gedər ilə yarışır
Huzur kədər ilə
Əslində xeyir şər ilə yarışır
Təbiət bəşər ilə.
Hey zəkalılar can atdı
Sürətlə kuboka,
Amma şanslılar qazandı.
Hər kəs ya bir alabalıq, ya bir sazandı
Vurdu qarmağa
Öz qatilini qurtuluş sandı.
Sənə də keçmiş olsun, əfəndi,
Köğüslədiyin varış ipi deyil, kəfəndi.
Gördüyün qələbəlik dəfindi
Vida etdiyin həyat yarışıydı, tükəndi…
VAXT GECƏDİR ARTIQ
Ən dadlı sohbət,
Ən şiddətli xəstəlik
Vaxt gecədir artıq.
Qurd saldırmağa hazır
Bir azdan başlar oyun.
Çobana bağlandı koyun
Vaxt gecədir artıq.
Milçəklər sivrildi,
Sahəyə endi yarasalar.
Meyxanələrdə devrildi masalar
Vaxt gecədir artıq.
Təqvimlərdə bir yarpaq daha əskidi
Əqrəb on ikidə qarşıladı yelqovanı,
Ulduzlar əzbərlədi tavanı,
Vaxt gecədir artıq.
Xoruzlara təşəkkür edən sufi
Başladı namaza.
Adətlər yığıldı
Əksildi qəza
Vaxt gecədir artıq.
Saçları tökülmüş, saqqalı ağ
Yatalaq dədə
Hanı, gündüz harada
Vaxt gecədir artıq.
Vaxt gecədir artıq.
HALİ HƏYAT
Boşuna dolanırıq
Bütün xiyabanlar, bütün küçələr
Eyni meydana çıxar.
Böyüdük
Ağıla dolduq
Harun olduq dedikcə
Qarşımıza bir Bəhlul-ü Dana çıxar.
Hər varlıqdan
Bir məna çıxartsaq da, yetməz
O mənadan
Başqa bir məna çıxar.
Qosqocaman ümmanlarda
Duzundan sıyrılan su
Uçar, asimana çıxar.
Biz zamanı xərcliyərik,
Zaman da bizi xərclər
Aqibəti bəllidir bu savaşın
İtirən biz olarıq,
Zaman zamandan yana çıxar.
Ölüm bir taleh quşu
Nə vaxt kimə çıxar bilmərəm
Bildiyim bir həqiqət-
Gün gəlir mənə çıxar.
YUSUF MİSALI
Şəhvət girdabından Yusuf misalı
Qaçmalısan deyir içimdəki hiss.
Peşindən qapanan tərs qapıları
Açmalısan deyir içimdəki hiss.
Ağır bastığında nəfsin əməli,
Önümü kəsəcək bir Yaqub əli.
Cənnətin ismini bildim biləli,
Uçmalısan deyir içimdəki hiss.
Nail olmaq üçün onun əfinə
Yönümü çevirdim qəlb sərrafına.
İffətli qulların düzgün səfinə
Keçməlisən deyir içimdəki hiss.
Başına tac etmə saxta pənahı,
Arasan bulunar şahların şahı,
Röyanın cızdığı o güzərgahı
Seçməlisən deyir içimdəki hiss.
Quyudan başlayıb saraylaradək
Zindanla, karvanla çözülür ilmək.
Qoxusu uzaqdan gələn üç köynək
Biçməlisən deyir içimdəki hiss.
Tamamladığımda bir gün vədəni
Verə bilmək üçün zor ifadəni.
Zaman itirmədən sirli badəni
İçməlisən deyir içimdəki hiss.
ÜZÜM VƏ İNSAN
Gəlin, bağlara ölkə deyək, şəhər deyək,
Kənd deyək.
Gəlin, bəndəmlərə soy deyək.
Salxım ailə olsun
Budaqlara boy diyək.
Hər üzüm birər insan
Rəngləri bəyaz olsun, sarı olsun, siyah olsun
Gəlin ayırım yapmaq
Suç olsun, günah olsun.
Gəlin nəfsi düşünən
Zövqündə xarab olsun.
Bizlər şərbət olalım,
İstəyən şərab olsun.
Təpələnib əzilsək ayaqların altında
Çıxsa da lilimiz;
Yenə də haqdan başqa
Söyləməsin dilimiz.
Gəlin yarına qalmaq üçün
Dönüşüb gəlişəlim.
Madam torpaqdan gəldik
Torpaq ilə pişəlim.
Gəlin bağ pozumu deyək
Ömrün bu son dəminə.
Ya da incə bir əfkar olsun.
Gəlin qış deyək salxımların ölümünə
Kəfənləri qar olsun,
Diriliş bahar olsun.
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
