ŞEİRLƏR
Şair tövbəyə sığmaz
Sözə yüklədim dərdimi,
Söz Tanrı çatmış bir ocaq.
Sözdü dünyanın əvvəli,
Sonuna da söz qalacaq.
Şair tövbəyə sığmaz,
Bu da axır günahım.
Tanrım, səndən qaçmışam,
Ən ağır cəzanı ver.
Qoy bu gündən açılsın
Tənhalığa sabahım.
Ah yalnızlıq, yalnızlıq,
Ruhumun sığdığı yer.
Biz özümüzdən qaçdıq,
Dözmədik bu əzaba.
Mən Tanrıya yaxınam,
Sən mənim ruhuma, sən…
Mən ömrümü, günümü
Düzdüm qırılmış sapa,
Mən sənə enə-enə
Ucaldım, bunu bilsən…
"Mən"dən qaçıb sığındım
«Mən» adlı bir qələmə;
Yalnızlığı ovudub
Hönkürmürsə o, dil-dil,
Demək, Tanrı qarğıyıb,
Mənə dua eləmə!
Mən boşluqdan qorxuram,
Tənhalıq boşluq deyil.
Qulaqların çınlasa
Göz yaşımın səsinə,
İçindən uçacaqsan:
- Bu ruhdumu, səsdimi?
Mən bilirəm, nə vaxtsa
Deyəcək Tanrı sənə,
Deyəcək:
- Göz yaşları yalnızlığın rəsmidi.
Sən andından keçmisən,
Demək günahlarım var.
Demək duya bilmədim
Tanrıdan gələn səsi.
Ayrılığa açılsın,
Qoy, döydüyüm qapılar,
Yalnızlıq da, qoy olsun
Əbədi ev yiyəsi.
Bazar yeri başlanır
Tənhalıqdan o yana.
Mən alçaltdım özümü
Bu bazar yerində, bil.
İstəyirəm biləsən,
Ruhun bir gün oyana;
Tənhalıq zor bir işdi,
Hər halda bazar deyil.
Şair tövbəyə sığmaz,
Bu da axır günahım…
Tanrım, səndən qaçmışam,
Ən ağır cəzanı ver.
Qoy, bu gündən açılsın
Tənhalığa sabahım.
Ah! Yalnızlıq, tənhalıq!
Ruhumun sığdığı yer!
Mənzilim uzaqdı mənim
Sevda dəlisiyəm, adım -
Qurddu, yalquzaqdı mənim.
Kim mənimlə yol gedəcək?!
Mənzilim uzaqdı mənim.
Bezib məndən bu ruh, bu can,
Heç bilmədim getdi haçan.
Yol var səndən Tanrıyacan
Mənzilim uzaqdı mənim.
Getməsən, üzr diləmə,
Gözündən yaşlar ələmə.
Məni yolumdan eləmə,
Mənzilim uzaqdı mənim.
Üzün dönməz, sən “sənsənsə”,
Göydən yerə fələk yensə.
Dur ayağa, gedirsənsə,
Mənzilim uzaqdı mənim.
Sevda dəlisiyəm, adım -
Qurddu, yalquzaqdı mənim.
Kim mənimlə yol gedəcək?!
Mənzilim uzaqdı mənim.
Dağlar duman olmadan
Dön, hardasan, dön qayıt,
Ümid - güman olmadan.
Al məni də, dur, gedək,
Dağlar duman olmadan.
Al məni də, dur gedək,
Bir kimsə bilməyəcək.
Dur, məni bitirəcək,
Bu bədən, can olmadan.
Xirqəsiz bir dərvişəm,
Külümə bürünmüşəm.
Halıma bax, ölmüşəm,
Təkkəm viran olmadan.
Beşin yarısı - gecə...
Sənsiz gecə - bilməcə.
Qayıt, xəlvət, gizlicə,
Ömür, bir an olmadan.
Bəzənib, dua ilə,
Allah belə, din belə.
Niyə gecikdin belə,
Gəl, ölmüşəm ölmədən.
Dön, hardasan, dön qayıt,
Ümid - güman olmadan.
Al məni də, dur, gedək,
Dağlar duman olmadan.
Məzarlıqda bitən yovşan
Çox qəribədi... Gördüyüm bütün kənd
məzarlıqlarında yovşan bitir.
Və bütün məzarlıqlardan yovşan qoxusu gəlir. Yovşan ətri hər yerdə hüzn, kədər və ayrılıq əlamətidir.
Ətrin öldürdü məni,
Bağrım oldu yenə şan-şan.
Gördüm ki, boş bir məzara
Yenə məndən danışırsan,
Məzarlıqda bitən yovşan.
Əlim qoynumda gəlmişəm,
Əfv et, hönkürüb ağlasam;
Öz qəbrim üstə qoyacam,
Sənnən bir dəstə bağlasam,
Məzarlıqda bitən yovşan.
Sən arxasız, mən kimsəsiz,
Sənnən axır göz yaşlarım;
Burda daşlar daş deyil ki,
Bacılarım, qardaşlarım,
Məzarlıqda bitən yovşan.
Bu son bahar da ölmədim,
Ölmədim, yaz, yaz günaha.
Mən öz tabutundan tutub,
Dönən bir ölüyəm daha
Məzarlıqda bitən yovşan.
Məni dərd deyil, adamlar,
Adamlar öldürdü; sən, sən...
Baş daşıma qoyulacaq
Çiçəklərdən də gözəlsən,
Məzarlıqda bitən yovşan.
Vədə tamamdı, dönəcəm,
Gəlim qarışım tüstünə.
Gələcəm dua oxuyaq,
Ölən bir şairin üstünə,
Məzarlıqda bitən yovşan.
Ətrin öldürdü məni,
Bağrım oldu yenə şan-şan.
Gördüm ki, boş bir məzara,
Yenə məndən danışırsan,
Məzarlıqda bitən yovşan.
07.02.2012
İçimdəki bir külək
Yoxam, mən burda yoxam,-
Özüm deyiləm yəni.
İçimdəki bir külək,
Alıb aparıb məni.
Mən hardayam, görəsən
Səsim özümə çatmır.
Dualarım Tanrıya,
Gücüm sözümə çatmır.
Göz dağıdı pəncərəm,
Qapı deyil qapım da.
Kimim var ki, itirim,
Nəyim var ki, tapım da.
Çox yorğunam, İlahi,
Məndən bezib bu can da.
Dadı qaçıb şirindi,
Çəkdiyim acının da.
Daha məni ovutmur
Din, iman və sairə.
Kim qapısın açar ki,
Bir allahsız şairə.
Yoxam, mən burda yoxam,-
Özüm deyiləm yəni.
İçimdəki bir külək
Alıb aparıb məni.
Yanvardakı yağışlar və
şeytan arabası
Saat dördə az qalır,
Gecə… Bakı… Yağışlar.
Yağış deyil, qarğışdı
Yanvardakı yağışlar.
Bitdim, yoruldum, Tanrım,
Sənnən şeytan arası.
Önümdə durub artıq
Şeytanın arabası.
Getməliyəm onunla,
Qala bilmərəm daha.
Ya ona yenməliyəm,
Ya da gücsüz Allaha.
Tənhalığa hönkürən
Yağış deyil, bağışla.
İblisin göz yaşıdı
Yanvardakı yağışlar.
Bu yağışlar, İlahi,
Yağmaz yerin üstünə.
Yağar onu yandıran
Atəşlərin üstünə.
Yağışların fərqi yox
Gözümdəki bu yaşla.
İblisin duasıdı
Deyir: - Tanrım, bağışla.
Dur, bax, pəncərədən,
Dəniz yanır, yanır, bax.
Mən şeytanla gedirəm
Dəniz sənə qalacaq.
Saat dördə az qalır,
Gecə… Bakı… Yağışlar,
Yağış deyil qarğışdı
Yanvardakı yağışlar.
Bu qapı
Tanrım, bu payız gecəsi,
Küləklər oyur qapımı.
Gözlədiyim adam deyil,
Ölümdü döyür qapımı.
Bu payız sözdən də yuxa
Dözməz ki, dönər çarmıxa.
Kimdi, gözüm baxa-baxa
Ağac tək soyur qapımı.
Sizi də döyən tapılar,
Qapımdan özgə qapılar.
Toz basmış bir pəncərə var,
Səhərdən döyür qapımı.
Bayırdan səs gəlir, aç, aç,
Adama oxşayan ağac.
Açacam, olan, olacaq,
Basdı ot-çayır qapımı.
Tanrım, dışarı, içəri,
Açılan, dönən, köçəri.
Dəstəyi məndən içəri
Qapıdan ayır qapımı.
Yazıq mənim tək bir devə,
Öldürdülər sevə-sevə.
Kimdi, günahkar bir evə
Çıxarıb qoyur qapımı.
Bitməz bu düzən, bu yapı,
Bitməz, bəs Tanrım nə yapır?
Min ildi acdı bu qapı,
Aç, Tanrım doyur qapımı.
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
