Şeirlər
İkincilərə
Bax, Ameli, yenə dovşan çıxacaq
Bu uzunbığ sehrbazın əlindən.
Bax, verməsən o qırmızı dəsmalı
Heç nə gəlməz yaramazın əlindən.
Yenə sabah o filləri döyəcək
Qamçı onun, yarıtmaz zor onundu.
Xortumların dik tutar səni görcək
Mən bilirəm, fillər sənin dostundu.
Salınarsan tənin boyda çənbərə
Tən ortadan... bu şəlalə qamətin.
Sağ tərəfdə ayaqların tərpənər
Sol tərəfdə gülümsəyər sifətin.
İzlərimi tapdayan ayaqlarım
Qopsun, getsin, gəzsin ayaqlarınla.
Qoy uzanım bu qabırğa çənbərə
Alma yeyim gülümsəyən yarınla.
Hamı səni ikincitək alqışlar
Bilməzlər ki, yeganə canbaz sənsən.
Heç kim belə gözəl yarı bölünməz
Bax, Ameli, əsl sehrbaz sənsən.
Mən əbruyam...
Mən əbruyam su üstündə...
sərin meh çəkib rəsmimi.
Bir yarpaq əsir üstümdə
əsir, hey əsir tərs kimi.
Alacaq bu yarpaq məni
götürəcək tərs üzünə.
Yenə bir meh əssə, əsdi...
Mən əbruyam su üstündə
sərin meh çəkib rəsmimi
Orda üzən nilufərin...
Günəş də qüruba enir
Yenə bir meh gəlir, sərin.
Mən boyda bir yarpağı var
orda üzən nilufərin.
1.84
Cəlil Cavanşirə
Bu yumru kainatın gözəl, yumru adamı,
Zəlil olmuş bu günəş çox yorurmu adamı?
Bilirəm, zəhlən gedir gündüzlərin adından
Bir qara corab qalır ay parçası qadından.
Yəqin ki, Ay çıxanda həyat rənginə gəlir
Gündüz qalxan ahların, mələk halında enir.
Azca da tez ensələr, çəkər dara insanlar
Batarlar mələklərə bu minarə insanlar.
Ürək boyda qardaşım, mənim qısa qardaşım
Çarmıx boya da baxmır, mənim İsa qardaşım,
Öldürmək istəsələr xəbər ver qardaşına
1.84 boyum var!
Gəlim yanında durum, oxşayım başdaşına.
Mövludun şeiri
Özümdən qoruyuram ruhumu bu aralar
Dua edən əllərim canımın müqəvvası.
Gözlərim qoşa yara. Bu yaralı üzümdə
görünməz Nəsiminin O "eşq-təcəllası".
Köynəyimin yaxası qabarıb yelkən kimi
burnumu dik tutmuşam sisli dor ağacıtək.
Batıram gözlərimin maviliyində
"Qollarım göylərdə kor ağacıtək".
Sənsə, ey torpaq,
bir bulud çək üstünə,
istin canında qalsın.
Sənə gələcəm.
Budur, ustadın tələbəsinə
öyrətmədiyi son fənd;
Onu göstərəcəm: öləcəm.
Tanımadığım
gözəl qadınlara...
Adın şərəflidir, adın
Həm anamsan, həm arvadım.
Mənim quyumsan, ey qadın,
Danışaram, ah olarsan.
Doğulmağımdadır suçum,
Çatmayacaq Ona gücüm.
Səndən yarandığım üçün
Baxarsan, günah olarsan.
Üzünü görsəm, gözəlim,
Gözündə doğar gözlərim.
Ölərəm, parlar gözlərin,
yeni bir sabah olarsan.
Çıxaram yoldan duraram
Susaram, səni yoraram.
Elə bir xəyal quraram
Ucalıb ..... olarsan
Bütün baharlara
Yenə də sökülür qışın dan yeri.
Başlayır ötməyə qaratoyuqlar.
Hədə gəlir qışa bahar yelləri
Barmaqtək yellənir pöhrə çubuqlar.
Təbiət yenə də yaşılı seçir,
Dəbə uyğun geyir Aşağı Ləgər.
Yenə bir şairə şeir yazdırır
Gözü bənövşəyi bu bənövşələr.
Bir gözündə bahar, o birində qış,
Mən çoxdan uymuşam bu tərəziyə.
Hörümçək toruna bir arı düşür
Vururam özümü görməməzliyə.
Mən çoxdan uymuşam bu tərəziyə.
Qulağıma birdən tanış səs dəyir,
Oyadır onillik xatirələri.
Sinif yoldaşımın balaca qızı
Anasıtək söyür "tərəkələri".
Günəş addım-addım geri çəkilir,
Dünyanın şəklini çəkirmiş kimi.
Ay aman... qüruba enəcək indi
Baharın gəlişi az imiş kimi.
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!