Gecə gecdir, şair,
səhərlər çox erkən.
Getmək deyərkən
qapıları sorğulamağa gəlməz!
Bu divarları köçürə bilməzsən,
özünü keçirə bilməzsən
darvazanın darısqallığından.
Düşüncə üçün bir isti yataq sal,
Gecə gecdir, şair!
Gecəyə gücüm çatmır…
Hər insan sərinləmək üçün ciblərində
bir azca ağac kölgəsi,
bir azca da qadın barmaqlarını gəzdirir.
Gözləməyin vaxtı deyil,
qadın yağışı yağmayınca küçələrə
Bu saatda kişilər evə dönməzlər…
Yuxuların qapısını bağla,
O qadın çıxa bilməsin yuxularımdan.
Şeirim şüar olmadan
Gözlərini götür qarşımdan!
Yazığın gəlsin tabut adamlara,
yazıqdır məzarlardaki qara daşlar.
Arxamca bir piyalə əllərini səp,
darıxacam səndən sonra…
Götür get bu Bakıdan gözlərini!
İçərişəhər içimi yeyir gündən-günə,
Dışarı şəhərdə kimsəm yox
qağayılardan başqa.
Anam, Təbrizi sənə tapşırmışam!
Səni isə...
Bağışla, Allah tətildədir gecələr...
………….
Əlvida sözündən bir küçə yuxarı,
getmək sözündən bir pillə aşağı
Ölməkdən öncə öp
ki, günümüz qırmızı olsun!
Mən həyatın senzurasıyam.
Hər gün bir söz azalır köksümdə,
Hər gün bir ağac azalır saçlarımda.
Otağıma
qışlar gəlmədən
üşüyər quşların səsi.
Qırışar alnımda bir uşaq taleyi.
Bizim fəsillər bahara şər atır,
baharı işdən qovur.
Bizim fəsillər şairi yorur,
Mənə bir fincan gözlərini süz, qadın!
Qaranlığım çoxalmasın deyə
Mənə bir çaynik səsini dəmlə.
Danışmaq istərəm əllərimi,
Gecələri yatmamağım
Qanadlarımın yoxluğundandır.
Papağınızı qaldırın,
Çadralarınızı soyunun
Və
Rəngli paltarlarınızı utanmadan yandırın!
Bəlkə bir uşağın əlləri isindi…
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
