***
Ey insan! Sən çöldən tapılmamısan...
İnsandan doğuldun, insan adındır.
Adını, ruhunu qoru hər zaman,
Bu adın ən böyük mükafatındır.
Atanın, ananın duaları da
Qüvvətə gətirib qol-qanadını.
Bu həyat kədərlə sevinc qarışıq,
Qoru insanlığı, insan adını!
Bir gün çalınanda əcəlin zəngi
Gələr göz önünə çəkdiyin zəhmət.
Səni son mənzilə yola salanlar
Ürəkdən oxuyar ruhuna rəhmət.
Daş üstdə olumla ölüm tarixi,
Ömür çox qısadır - diqqətlə baxsan.
Yaxşı ki, ölməyən xatirələrdə
Öləndən sonra da yaşayır insan!
***
Bax belə... təşəkkür hər şeyə görə,
Sağ ol bu addımı atdığın üçün.
Gecələr mənim də əvəzimə sən
Yatdığın üçün.
Təşəkkür - özümə qaytardın məni,
Sən bunu bacardın, var imiş gücün.
Təşəkkür - sən mənə oxumadığın
O nəğmə üçün.
Təşəkkür - mən səni sözsüz anladım,
Anlaşdıq bir dərin sükut içində.
Elə bil tutuldu sevgi günəşi
Bulud içində.
Yenə də sağ ol ki, yad qapılarda
Məni qəribliyim sıxmadı küncə.
Sağ ol ki, ağlımın üstünə gəldi
Ağıl, düşüncə...
Bax, belə, əzizim, uğurlar sənə,
Bu həyat gözəldir, sevəsən ancaq.
Həm də ona görə sağ ol deyirəm -
Bir də əllərimiz tapışmayacaq...
***
Pəncərə önündə sarıgöz fənər
Bəlkə də yalqızlıq nişanəsidir.
Zülməti əridən "şəfəqləriylə"
Sanki sabahların ağ müjdəsidir.
Qaranlıq içində uyuyur zaman,
Səssizlik içində yatır çöl, bayır.
Uyumaq bilməyən sarıgöz fənər
Yenə öz nurunu ətrafa yayır.
Budur, bir binanın sakinlərini
Qoruyur bu beton arakəsmələr.
Fəqət bəs etməyir ulduz işığı,
Zülmət gecələrdə baş verir nələr...
Sarıgöz fənərin "baxışlarında"
Qapqara asfalt da sarıya çalır.
Göz gözü görməyən bu qaranlıqda
Fənərin sapsarı kölgəsi qalır.
Bu evin ikinci mərtəbəsində
Qaranlıq gecələr tək yatır bir qız.
Heç onu görməyir sarıgöz fənər,
O qız qaranlıqda uyuyur yalqız...
***
Sinəmi dəniz kimi
Mavi məxmərlə örtün.
Bu gülən dərdlərimi
Mavi məxmərlə örtün.
Yatağım yad mənzildə,
Nə parçayam, nə bütün.
Sənə qonşu yuxumu
Mavi məxmərlə örtün.
Dünənki sübh çağını
Niyə unutdum bu gün.
Mənim kağız süfrəmi
Mavi məxmərlə örtün.
Nəfəs alan hər kəlməm
Yaşayır - deyil ölgün.
Bu tacsız sözlərimi
Mavi məxmərlə örtün.
***
Bağışla ki, qapını mən açmışam döymədən,
Soruşma taleyinə daxil oldum mən nədən.
Bağışla ki, yolunda belə yanıb-sönmüşəm,
Səni ögey görəndə mən də yada dönmüşəm.
Bağışla - inandığım, sevib, duyduğum üçün,
Səni cəsarətimlə heyran qoyduğum üçün.
Bağışla ki, bu həsrət daim məni incidir,
Ürəyimdə sağalmaz yaralar səninkidir.
Bağışla - gülüşümə, göz yaşıma görə də,
Sevgidən dumanlanan bu başıma görə də.
Bu xəyaldır, həqiqət? Sən bilmədin, əzizim,
Gözünə göl göründü mənim sevgi dənizim.
Bağışla, olan oldu, bağışla məni daha,
Sənə bu doğmalığım yazılmasın günaha.
Bunu alın yazısı, bunu qismət sayıram,
Açdığım o qapını arxamca bağlayıram.
Rus dilindən tərcümə edən: Adil CƏmil
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
