Bir şəhərin boşluğu
Bir şəhərin boşluğu
bir balaca otaqdan başlayar, dost.
Oynama sükutun ağır havasına,
sümüyünə düşmürsə.
Keçmiş görüş yerindən keçəndə asta addımla,
Düşünmə hər şey köhnəldi, unuduldu,
Orda indi sevgililər görüşmürsə.
Ürəklər qayıdan yerə ayaqlar hələ addımlayır,
Qərarsız, çarəsiz, ümidsiz, solğun...
Bax, bu cür can atır, belə addımlayır...
Sən kimsən, mən kiməm, o kimdi,
Yoxuqmu, varıqmı, nə bilim.
Kaş, kimisə qınamaq gücüm tükənəydi.
Ya mən susa biləydim, dərindən bir köks ötürüb,
Ya da suallarımı eşidən biri dinəydi...
Əkiz ağrılar
Bəzən ağrılar da əkiz doğulur,
Məsələn,
Ürək ağrılarıyla kürək ağrıları kimi.
Ayırmırsan heç birini,
Qolların daha geniş açılır,
Qoynun daha isti olur onlara.
Hər əsən küləkdən,
Hər yağan yağışdan qoruyursan.
Onlar boy atıb-böyüdükcə,
Sən ayaq üstə quruyursan.
"Şəkər" kimi adı şirin olur,
dadı acı.
Bir gün də, bir gün də,
Səni "təbrik"ə gəlir dostlar, tanışlar.
Qurtulursan büsbütün,
Çatır dadına ağrıların ən sonuncu əlacı.
İtirmək qorxusu
Daima itirmək qorxusu,
Daima itirmək xofu…
Ən pisi də susmaq ağrısı,
Bu dərdi dilinə gətirmək qorxusu.
Hər gün eyni şəhər,
Eyni insanlar,
Eyni metro,
Eyni səs siqnalları…
Ayaqlarının əzbərlədiyi şəhərdə
ürəyinin hər gün azması, itməsi, itməsi.
Sənin deyilmiş kimi ürəyinin başından keçməyin,
Və bir gün onun hər şeydən, hamıdan, elə səndən də küsməsi.
Əbədilik ayrı bir şəhərə getməsi… getməsi… getməsi…
Susmağa xeyli həqiqət
Susmağa xeyli həqiqət,
Danışmağa xeyli yalan.
Mən, bomboz küçələr...
Əyri dalan...
Şütüyən baxışlar, təslim ayaqlar...
Deyirlər bu yaz da gecikir,
Ötən ildəki kimi...
Və bir gün…
Nədənsə bizdən çox uzaqda olur biz istəyənlər,
Nədənsə çox yaxına buraxırıq istəmədiklərimizi.
Addım məsafələriylə işğal olunuruq,
Bir udum havayla tükənirik.
Heç vaxt etiraz etməyə cürətimiz olmur,
Nə bir kəlmə danışırıq,
Nə dinirik.
Və bir gün,
Və bir gün illərlə susmuş ev telefonumuz öldürür özünü.
Bir əcəl zənginə diksinirik.
Vurma cədvəlində "2"-dəyik
Bu ömür günbəgün ələnir qum kimi,
Etinasızca dayanmışam pəncərə önündə,
Əllərim qoynumda məhkum kimi.
Baxışlarımı dikmişəm məndən çox-çox uzaqlarda
o xoşbəxt, bir az da nadinc uşağa.
Orda bir xeyli şən görünürəm,
17 il əvvəl çəkilən fotodakı təzə gödəkcəm də əynimdədi.
Dostum Seymuru gözləyirəm,
Balıq tutmağa gedəcəyik,
Xəlvətcə "bizim çay"a.
Anamız bilsə, öldürər bizi,
Hələ vurma cədvəlində "2"-dəyik,
Məktəb də açılır bir aya.
Yağış bu gün kəsməsin
İki nəfərin bir çətirə sığınması
Yağışdan qorunmaqdan çox təklikdən qorunmaqdı.
Bunu şimşəklər belə təbəssümlə qarşılayır.
Çətiri tək daşıyanlar həmişə islanarlar,
Həmişə xəstlənərlər.
Bizi xəşbəxt edən nələr varsa,
Kiçicik səbəblərin xatirinədi.
Külək qalxsa belə, çətirimizi apara bilməz,
Əllərimiz möhkəm sıxıb dəstəyi,
Mənim sol əlim, sənin sağ əlin.
Kaş ki, Tanrının bizə rəhmi gəlsin,
Yağış bu gün kəsməsin.
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
