Qalanların qibləsi
Tərs hiylənin yaddaşına
Düz yol çəkdim körpülərdən.
Həqiqətlər gün saymadı
Təqvimdəki son qəmərdən.
Asta-asta yel oynadı,
Dəyirmanı dərd götürdü.
Buğda sözün geri çəkdi,
Acanlar şansın itirdi.
Güzar ustalaşıb keçdi
Xəyalların kəm ucundan.
Eşq birtəhər yolun seçdi
Tünd badənin dəm ucundan.
Günah quduzlaşıb qaçdı
Xəyanətin kəndirindən.
Yol-yolağa "çiçək tökdü"
Yaltaqlığın ənbərindən.
Sonra... kaman zilə çıxdı -
"Do", "re", "mi"nin cərgəsindən.
Ölənlərə hava tutdu
Qalanların qibləsindən...
Dünyanın düz vaxtı
Mən elə bildim böyüyüb
Yetir insan öz baxtına.
Demə, əyri yol gedirmiş
Dünyanın lap düz vaxtına.
Yəhər yüklü ağrıları
Dartır köhlən sağrıları,
Qaçır alma oğruları
Həvvanın ta qız vaxtına.
Yorğun idi dar ağacı,
Ölüm də baxdı qıyğacı.
Laylaların ən qısqancı
Dönük çıxdı saz vaxtına.
Kəpənək doğuşdan bəri
Bir ipəkdi, bir də dəri,
Qışın oğlan həndəvəri
Çəkdi yolun yaz vaxtına.
Ümid-qarğış çantası
Allahın ətəyinə
Boşaltdım çanta-çanta
Şifahi qarğışları...
Alın yazım olmadı,
Göy üzünə həvalə.
Əzbərlərini pozmur
Bildiyim alqışların...
Bir Şahməran vurmuşdu
Yerin əncər qatında
Köklü diləklərimi...
"Yolçu yolunda gərək",
deyib asdım çiynimə
Yaşlı ümidlərimi...
Qara düşüb
Yumma daha gözlərini,
Eşqin yolu dara düşüb.
Sinən sözdən uzaqlaşıb,
Söz havası tara düşüb.
Əllərin boşa çıxanda,
Əzabın qoşa çıxanda,
Təkliyin başa çıxanda
Mərd ürəyin xara düşüb.
Tələsib əl saxlamısan,
Sandıqda gül qoxlamısan.
Sən şeytanı haqlamısan? -
Qız üstündə tora düşüb.
Tünd qələmin al sevdası,
Qaymaq kimi bal sevdası.
Dillənibdi lal sevdası,
Ağ vərəğə qara düşüb.
Əsrin aynası
Baxdı ki, qalmayıb dar ağacları,
Yer asdı özünü göyün üzündən.
Bezib can payını hürrə çevirdi,
Bax, onda Allahın çıxdı sözündən.
Töküldü qəlbinə neçə min alov,
Susdu qərinənin ana laylası.
Kürəsəl yorğunluq, bəşəri qayğı
Sıxdı qucağına əsrin aynasın.
Gözünün dərdində batırdı özün,
Yeddi qat insanı gömdü özünə.
Sonra ruh axtardı könül verməyə,
Uçmuşdu ürəklər göyün üzünə.
Mavi kəhkəşanın başına döndü,
Fırlanıb toxudu hava qatını.
Torpaq toxum-toxum cücərtdi vəchlə
Ana təbiətin varidatını.
Sentyabr
Ala-boz hava var başımda:
Son baharın naz havası.
Sentyabr əl uzadıb
Səbirsizlik dərgahına...
Alabaxta civil-civil
Yaydan kamını qoparıb.
Günəş özün yaman dartır,
Çöldən istini aparıb...
Həsrətlilər yağış güdür
Göyün birinci qatından.
Torpağın nəmliyi qoxur
Yerin gecə saatından...
Sentyabr gülüşlərinin
Qəhqəhəsi sərin,
Gəlişi zümzüməli.
Bir taxta oturacaq,
İlk sarı yarpaq
Və darıxmaq:
Payız hekayəli...
Yorulmuşuq neçəmiz
Görən, hardan baxasan
Adəmin həyatına?
Elə hey səmt yozuruq
Yerin yeddi qatına.
Cəhənnəm mələkləri
Bezibdi əlimizdən.
Torpağın toxum payı
Kök atıb dərdimizdən.
Bu yer qoşa budaqdı,
Birindən bar almışıq.
Çoxu ürəyə düşüb,
Özümüz tək qalmışıq.
Hərdən sınaq tapmışıq
Göylərin cığırında.
Dəhşət görüb azmışıq
Dünyanın axırında.
Şirin yuxu qaçırmaq
Gözlərə tələ deyil.
Bir kəpənək uçurmaq
"Təkamül" hələ deyil.
Seyrələn buludlara
Çətir tutmaq peşəmiz.
Günah adi günahdı,
Yorulmuşuq neçəmiz.
Yaşamaq asan işdi,
Ölmək çətinə dönüb.
Anası bəşər olan
Övlad yetimə dönüb.
Yeddi əkiz
Göyün bağrı yarıldı,
Doğdu göyqurşağını.
Yeddi əkizi gördü,
Yer dəyişdi çağını.
Şeytan da öz canından
Ağı, bozu atmadı -
İşin elə bərk tutdu,
Cənnətə qayıtmadı.
Səs-səmiri boğuldu
Mələyin qorxusundan.
Sevdası əcəl çıxdı
Hicranın yuxusundan.
Cəftəsi boş qapıdan
Haram halallıq aldı.
Bəyquş Simurqu tapdı,
Yolun gecədən saldı.
Başıdaşlı günahlar
Özünə gün ağlayıb -
İnsan səcdəyə gəlmir,
Belin nəyə bağlayıb?!
Əvəzlik
Cümləmdə şəxs əvəzliyi axtardım
Yerinə qoymağa...
Nə sən deyə bilirəm,
Nə də mən varam
Biz olmağa.
Ürkək-ürkək ayrılırıq,
Üç nöqtədən biri qalır.
Dizə kimi yalın qalan
Bu xoşbəxtlik
Fikrə dalır.
Tuturam boz hekayəmin
Soldan beşinci barmağın -
Ötürürəm qaranlığa,
Pozuram
gündən saymağın.
Yersiz başladıq
Ağlımız göydə qaldı
Ordan yersiz başladıq.
Ay-ulduzun vaxtını
Səbəb yoxkən daşladıq.
Yelləncək göy üzündə
İntihara ip oldu.
Dar ağacı şər kimi
Adsız, yurdsuz doğuldu.
Günəş də çaşıb qalıb
Dörd fəsilli sakinə.
Kölgə vaxtın düz bilir,
İnsan gəlmir təmkinə.
Arzunun həya donu
Batıbdı bataqlığa.
Lillənmiş günahları
Yazmışıq şıltaqlığa.
Ağlın yeri dar qalır,
Gündüz qorxur gecədən.
Qucaq dolu xəstəyik
Bircə ovuc sağ ikən.
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
