***
Vaxtanq Kikabidze oxusun
Bir əlində tütün,
o birində şərab var bu səsin,
Ağlınıza ayrı şey gəlməsin
sahibi öz səsinə
qonaqlıq verir hərdən -
döşünə yatanda;
(mən də bu səs qədər qocayam)
son əsrdə
iki əlifbada şeir yazmışam,
ən azından -
kirildə və latında!
Hələ bu harasıdı,
donmuş Ayın
bir yaz səhəri
özünü günə verdiyini görmüşəm,
Bayıl qəsəbəsinin
Dağüstü parka qalxıb
ordan dənizə
kəllə vurduğunu görmüşəm!
Görmüşəm saat adlayıb
neçə ömrün üstündən
(mən də bu səs qədər qocayam),
Bir də görmüşəm ki,
indi səs pay yollayır
öz sahibinə -
köhnə şərabdan,
tütündən...
və vaxtdan.
Ürəyiniz başqa nə istəyir
bu dünyadan,
batano Vaxtanq?!
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
